Evli Kadın

Bir yikilis daha

Zaman herseyin ilaci derler. Evet bazen gercekten zaman herseyin ilaci olabiliyor.

       Cok sabrettigim onca gunun ardindan her gece basimi huzurla yastiga koymanin ne kadar uzak olabilme ihtimalini hemen her gun dusundum. Bence evlilik bu kadar zor olmamali diye hayiflanmamin bilmem kacinci tekrarindaydim artik. Yapma diyordum kendime, dusunme,uzatma elinden gelenin en iyisini yap! Iyi bir es olabildim mi emin degildim ama iyi bir anne icin belki de son sansim olabilirdi. Ne yapip edip bir seyleri yoluna koyabilmeyi diliyordum.

      Bir sabah erkenden uyandim.Kendimle anlasma yaparak bu durumu halledecek bir daha asla vucuduma zarar vermeyecektim. Butun nesemi yuzume takindim. Cocuklarda bikmistir artik annelerinin gozyasindan mutsuzlugundan surekli evdeki huzursuzluktan diye dusundum. Hepsini tek tek operek uyandirdim cok guzel bir gun gecirmek istiyordum cocuklarimla. Belki birlikte sinemaya giderdik yada bir oyun salonuna goturup hamburger alirdim. Ne kadar uzun zaman olmustu benimle birlikte eve kapatilali.Bunu telafi etmeliyim diye dusundum hazirlandim hazirladim. Babalarini arayip bugun onlarla yapacaklarimi anlatmamla" sen gerizekali olmalisin yoksa bunu teklif etmeye cesaret edemezdin,seni disari salacagimi da nerden cikardin otur oturdugun yerde!" diye bir guzel kizip agzimin payini vermis oldu. Gozlerim dolsa da asla pes etmek yoktu kararliydim. Nesemi bozmayacak onlara bir sey hissettirmeyecektim.Cocuklara bugun biraz karnimin agridigini belki baska zaman gidebilecegimizi soyledim. O kadar uzulduler ki emin olun yer yarilsa da icine girsem Allah binlerce kez belami verse daha iyiydi. Bunu toplamak adina aklima ne gelirse izin verdim. Sulu boya yapmalarina su savasi oynamalarina saatlerce tv izlemelerine bile. Bir disari cikarmak kadar mutlu etmedi ama olsun hic de fena sayilmazdi bugun. Aksam olunca kocam olacak kisi eve geldi. Yine alistigim bir manzara surat bes karis benle konusmuyordu. Aldirmadan mutfaga gecip yemekleri hazirlamaya basladim. Yanima gelip "yemekleri birak hazirlan yazliga gidelim" dedi. Cok sasirmistim. Sanirim o da uzuldu cocuklarin haline diye dusunerek esyalarimizi hazirlamaya basladim. Iki gun kalacagimiz icin fazla bir sey almadim. Cocuklar deli gibi sevindiler bu ise.

   Yazliga dogru yola ciktigimizda kayinvalidem de bizle gelecegini soylemek icin aradi. Tabii ki bana soran yok gelsin mi diye? Onemsemedim. Camdan disari bakmaya devam.ettim. Gidip evinden aldik kayinvalidemi ve tekrar yola ciktik. Yolda bir seyler yedik kucuk dukkanlarin oldugu bir sokak vardi onlari gezdik. Cocuklarimin yuzundeki o tarifsiz mutlulugu gordukce olene kadar eziyete dayanabilirim diye kendimle konusuyordum. Yazliga vardigimizda kayinvalidem epey esya getirmisti sanirim uzun bir sure yazlikta kalacakti. Ben esyalarimizi alip odalara yerlestirmeye ciktim. Asagidan gelen konusma seslerine kulak misafiri oldum. Kocam olacak insan,annesine benimle burada kalmasini, 2-3 hafta hatta belki daha da uzun sure yuzumu gormek istemedigini anlatiyordu. Kayinvalidem de ona destek oluyor "sen merak etme oglum kalirim ben onlarla sen git isine gucune bak gozun arkada kalmasin" diye icini rahatlatiyodu.

    Oldugum yerde kalakalmistim. Demek ki cocuklari dusundugu icin degil benden uzaklasmak icin buraya gelmistik. Olsun dedim cocuklarim iyi ve saglikli hersey halledilir nasilsa.

   Kocam yanima gelip parmagini gozume sokar gibi sallayarak
"Bana bak kaltak sakin annemi uzme sakin cevap verme ne derse ne isterse ikiletmeden yap beni de buraya getirtme annem beni arayip tek hatani soylerse ve ben gelirsem seni elimden kimse alamaz bilgin olsun" dedi.

" Ben kimsenin hizmetcisi degilim " dememle suratima tokat karnima tekme yedim.Oyle sert vurmustu ki geriye dogru dustum. Ama hemen toparlanip ayaga kalktim sanki ilahi bir guc bana yardim ediyordu.
" Bana bir daha vurursan seni polise sikayet ederim" dedim ve yine o meshur dayagini yemek zorunda kaldim. Kayinvalidem cocuklar yukari kostu. Beni burnumdan kan akarken goren yavrularim babalarina tekme yumruk yagdirmaya basladi. Cocuklari disari cikarip annesine cikmasini soyledi.
Zoruma giden dayak degil de kayinvalidemin" Oglum ben cocuklarla asagidayim. Haketmisti zaten" demesi oldu. Bana yardim etmek ogluna yapma etme cocuklar var sen nasil el kaldirirsin cocuklarin anasina demek yerine bir de desteklemisti bir guzel. Kapinin kapanmasiyla yolunan saclarim kirilan arka disim moraran bogazim aciyan kalbim beynim her parcam bir yerdeydi.
"Orospu sen kimsin ki bana cevap veriyosun anneme de hizmet edeceksin sulaleme de hadi bakalim bir daha cevap verebilecek misin"... kapi kapandi ve gitti. Cocuklarim yanima geldi sarilarak hep birlikte agladik.Asagi indim yuzumu yikadim saclarimi topladim. Kauinvalidem gerine gerine salonda bahcede geziyordu. Yuzume bir kere bile bakmadi. Acaba kendi kizlarindan birine boyle bir sey olsaydi sakinligini korur muydu diye dusundum. Allah buyuktu kimsenin yanina hicbir sey kar kalmayacakti. O aksam hic konusmadi cocuklarim yanimdan bir an olsun ayrilmadilar ve o gece hic uyuyamadilar surekli beni kontrol ediyolar elleriyle bana dokunup "aciyor mu anne" sorusunu soruyorlardi. Opunce gecer dedikleri bu olsa gerekti. Her opuslerinde daha iyi hissediyordum. Bu dunyaya bir servet birakilacaksa kesinlikle o bir cocuktu. Benim uc tane yavrum vardi o an ne kadar nefret etsem de kocam olacak insana minnet duydum. Onun sayesinde bu meleklere kavusmustum. Gozyaslarim istemsiz akiyordu oda karanlik oldugundan cocuklar agladigimi gormuyorlardi. Gordukleri seylerden sonra bu en masum olay gibi gorundu gozume. Artik hicbir sey eskisi gibi olmayacakti  bunu bir kez daha kendime hatirlatmis oldum boylelikle..