forever and always

28

Merel

"Laatste kaart," zeg ik en klop op de tafel. Arno zucht en kijkt naar de zeven kaarten in zijn handen. 

"Pesten kan je wel," zegt hij met een glimlach. Ik glimlach en bijt kort op mijn lip. Arno legt een harten vier op. Ik heb een klaver negen in mijn hand en moet dus een nieuwe kaart pakken. "En daar gaat je laatste kaart," zegt Arno. Ik lach en kijk naar Arno terwijl hij een harten twee oplegt. 

Het is vast heel erg dat ik hier aan denk terwijl mijn beste vriendin geopereerd wordt en de operatie misschien niet eens gaat overleven, maar Arno mag er zeker wezen. De afgelopen week is hij hier bijna elke dag geweest terwijl hij Bella eigenlijk niet heel goed kent. Ook toen Jack wegliep, vier dagen geleden, is Arno daarna nog iedere dag hier geweest. Ik kan niks doen aan de gevoelens die ik toen voor hem ben gaan krijgen. 

"Laatste kaart," zeg ik weer en leg een ruiten twee op. 

"Dat zegt niks," zegt hij en legt een ruiten drie op. Ik pak weer een kaart van de stapel. "En toen had ze weer twee kaarten." Ik rol mijn ogen en kijk hoe Arno's stapeltje steeds kleiner wordt. Ik kijk even naar de ouders van Bella die voor zich uit staren. Ze hebben de laatste drie uur niks gezegd. 

"Waar is ze?!" hoor ik Jacks stem schreeuwen. Arno kijkt op van zijn kaarten en kijkt naar Jack die in de deuropening staat. Ik stap van de stoel af en leg mijn kaarten neer. 

"Waar was je?!" schreeuw ik. "Waarom nam je je telefoon verdomme niet op?!" 

"Merel," zegt Bella's moeder vermoeid. Ik kijk haar aan. Haar ogen zijn rood van het huilen. "Kan dit ergens anders?" vraagt ze. Ik knik en loop op Jack af. Ik pak zijn arm beet en trek hem de hal op. Arno volgt ons. 

"Waarom nam je niet op?!" gil ik. 

"Ik had een toets, oké?!" schreeuwt Jack. "Zeg me nu verdomme waar ze is!" 

"Ze wordt geopereerd," zegt Arno. 

"Nu?" vraagt Jack. 

"Ja, denk je dat we op je gaan wachten?! We hebben je acht keer gebeld!" schreeuw ik. 

"Ik had een toets, Merel!" schreeuwt Jack en hij pakt me bij mijn arm beet. 

"Laat haar los, Jack," zegt Arno en hij duwt Jack weg. "Merel, hij kan er niks aan doen dat hij een toets had. Anders had hij vast wel opgenomen." 

"Ik hoorde direct na de toets de voicemail van Bella en ben gelijk hierheen gekomen," zegt Jack. "Waar wordt ze geopereerd?" 

"In haar longen," zeg ik. 

"Ik bedoelde welke operatiekamer," zegt Jack. 

"Drie," zegt Arno. Jack knikt en loopt de hal over. 

"Wat ga je doen?" vraag ik. 

"Ik ga naar de operatiekamer." 

"Je kan toch niet naar binnen," zegt Arno. 

"Ik wacht daar op haar. Ik denk niet dat haar ouders me nog willen zien en jullie zijn ook niet blij met mijn aanwezigheid," zegt Jack. 

"Je hebt pittig nare dingen tegen haar gezegd," zegt Arno. "We hadden het zelfs terecht gevonden als ze je niet meer wilde zien." 

"Ik ook." Jack zucht en gaat op een bank ik de hal zitten. "Ik had niet zo tegen haar moeten uitvallen, maar ik wil haar niet kwijt." 

"Dan is 'succes met sterven' niet een goede woordkeuze," zeg ik en ga naast hem zitten. "Je bent echt een klootzak, Jack. Bella is veel te goed voor jou." 

"Dat weet ik," zegt hij en hij legt zijn gezicht in zijn handen. Het is voor korte duur. Daarna haalt hij zijn handen door zijn haren en zucht. Hij laat zijn hoofd naar achteren tegen de muur vallen. 

"Je bent in ieder geval wel gekomen..." zeg ik voorzichtig. Het is duidelijk dat hij ook boos is op zichzelf. Laat ik hem niet nog een groter schuldgevoel aanpraten. "Ik denk dat Bella daar zeer blij mee zal zijn." 

"Als ze door de operatie heen komt misschien wel," zegt Jack. "De overlevingskans bij deze operatie is minimaal." Ik zie tranen in Jacks ogen. 

"Ze komt er wel doorheen," zeg ik. "Ze is heel sterk. Ze kan de ziekte wel aan." 

"Tot een week terug wilde ze anders een einde aan haar leven maken," zegt Jack. 

"Ga je alleen maar negatief doen?" vraagt Arno. "Wees even een beetje positief. Als ze de operatie doorkomt is de kanker in haar longen als het goed is helemaal weg. De kanker in haar darmen kan onder controle worden gehouden en misschien ook weg gaan na een tijdje. Dat zijn allemaal positieve dingen." 

"Jullie zijn geen artsen in opleiding. Jullie weten niet hoe moeilijk het is om kanker weg te opereren. De kans dat ze de operatie overleeft is klein. De kans dat ze helemaal schoon is in haar longen na deze operatie is echter nog kleiner." Jack veegt een traan van zijn wang en staat op. 

"Wat ga je doen?" vraag ik. 

"Ik ga koffie halen en wachten," zegt Jack. Ik knik en kijk hoe hij wegloopt. Arno kijkt me aan. 

"Je hoeft niet zo boos tegen hem te doen," zegt hij. "Hij heeft het ook zwaar. Hij verstopt het alleen achter een botte kant." 

"Bella heeft niks aan die botte kant," zeg ik. 

"Daar geef ik je gelijk in, maar dat geldt ook voor jou botte kant tegenover Jack. "Hij heeft ook niks aan mensen die bot tegen hem gaan doen. Het enige wat hij wil is dat Bella beter wordt. Dat wil jij ook, dat wil ik ook." Ik knik. "Ik snap dat je het niet leuk vindt hoe Jack zich gedraagt, maar verlaag je dan ook niet naar dat niveau." 

"Oké," zeg ik. Arno kijkt me aan en legt zijn hand op mijn wang. Hij wrijft een traan weg. 

"Niet huilen. Dat heeft nu geen zin." Ik zucht en leg mijn gezicht tegen zijn hand aan. Ik word opgeschrikt door een bonk. Ik draai me om en kijk naar Jack die tegen een stoel trapt. "Jack!" roept Arno. "Houd je in en ga koffie halen!" Jack kijkt mij en Arno aan en ademt zwaar. 

"Ik had haar nog voor de operatie moeten zien! Als ze nu sterft dan-" en dan stort hij in elkaar. Hij gaat op de stoel zitten en begint te huilen.