chapter 2

2.9K 112 16
                                    

            "Baru sampai dah kuli-kulikan saya. Layanlah bagus sikit.. heii.. apa punya bos. Tanyalah saya dah makan atau belum? Ini tak. Ish.." Eping membebel sendirian ketika berada di dalam dapur. Arahan Mark yang ingin dia masakkan bubur kaki ayam dituruti.

******

Tok! Tok! Tok!

Eping mengetuk pintu bilik Mark agak kasar. Waktu itu Mark duduk di tepi tilam lalu memanggilnya masuk.

       "Ya.. masuklah,"

Setelah Eping mendengar suara lelaki itu, pintu dibukanya saja.

       "Bos, bubur awak dah masak." Katanya. Dia bagaikan seorang samseng saja.

Mark merenung Eping dengan muka serius. Dia berdengus dan tersengih.

       "Letak sini," tangannya menunjuk pada meja.

Tanpa jawapan, Eping pun berjalan ke arah meja kecil berdekatan dengan katil si bujang tua.

        "Lepas ni jangan ganggu saya," kata Mark semasa Eping meletakkan mangkuk berisi bubur panas di permukaan meja.

         "Ok bos. Tapi ubat jangan lupa makan pula. Nanti puan Sierra marah." Eping menjawab.

         "Hm, siapa yang patut arah siapa ni? Awak atau saya?" Mark panas hati pula bila Eping bernada kasar.

         "Awak arah saya, saya arah awak balik. Bukankah adil kalau macam tu?" Eping membalas lagi.

Lelaki berkumis halus itu mencebik bibir, dijelingnya Eping.

         "Hei, saya bos awak. Sepatutnya awak kena hormat saya," Mark menyangkal kata-kata Eping.
 
         "Ya, saya tahu awak bos besar.. tapi bukan awak yang bayar gaji saya. Puan Sierra yang bayar. Harap bos faham keadaan ni, ok?" Sekali lagi Eping dengan beraninya menjawab.

         "Eh perempuan, awak tinggal di mana dan awak tahu tak awak bercakap dengan siapa sekarang? Bahasa tu bagus sikit ya? Jangan sampai saya halau awak keluar dari sini," kali ini Mark berkasar.

Anak mata Eping menjungkit ke atas. Jari telunjuknya menyentuh lubang telinga seakan-akan tidak mahu mendengar ulasan Mark.

        "Dah kira sopanlah saya bercakap ni. Oh, kalau awak nak halau saya, awak kena beritahu puan Sierra dulu. Boleh?" Jawab Eping lagi.

Bila perkara berkaitan dengan adik kembar Mark, dia mengeluh. Pasti puan Sierra akan membebelnya lagi. Lantas, Mark terpaksa membiarkan Eping tinggal di rumahnya buat sementara waktu selama sebulan. Jika dia menghalau si balu dari situ, puan Sierra akan berkecil hati dan tidak akan mempedulikannya lagi. Fikir Mark.

         "Huh.. ok, saya tak akan halau awak. Tapi tolong jangan ganggu privasi saya kecuali kalau saya arah awak buat sesuatu. Minta nombor telefon awak supaya senang saya nak suruh-suruh," ulas Mark. Dia tidak memandang Eping langsung.

Si balu agak tersentak, dia pun membantah.

        "Mana boleh sesuka hati minta nombor saya? Kalau nak suruh saya buat sesuatu, awak ketuk saja pintu bilik saya. Faham? Saya tak biasalah bagi nombor dengan orang yang tak dikenali," Eping berkata sambil mengerut kening tajam.

Bertambah panas hati si bujang tua. Cara duduknya berubah lalu dia membalas.

         "Hei awak dengar sini, Eping. Ini rumah saya, saya boleh lakukan apa saja yang saya mahu. Termasuk orang-orang yang tinggal dalam rumah ni. Awak suka atau tidak, awak kena bagi nombor awak tu pada saya!" Mark bersuara lantang.

Widow and the Boss 🧔👱‍♀️Where stories live. Discover now