ΥΒΡΙΣ

Μπορείς να το αγγίξεις

Εφτά μέρες μετά

"Μαντλέν που είναι η Άννα? Βγήκε καθόλου απο το δωμάτιο της?"

Βλέπει το θυμωμένο βλέμμα της να τον διαπερνά. Είναι το τελευταίο που θέλει απο εκείνη, ένα ακόμη ξέσπασμα, εφτά μέρες τώρα ή έχει την Έρικα να του κάνει σκηνές για το πόσο απαράδεκτος είναι ή την Μαντλεν να τον κατηγορεί για τα πάντα , για οτιδήποτε  θυμάται τα τελευταία χρόνια που έχουν ζήσει σε αυτό το σπίτι. 

"Λείπεις όλη μέρα και με το που γυρνάς με ρωτάς τι κάνει εκείνη? εμένα θα με ρωτήσεις τι κάνω Άιντεν? αν έχω ανάγκες? αν νιώθω θλίψη? ξέρεις κι εγώ αγαπούσα την Μάντις αλλά δεν βλέπω να ρωτάς κάθε τόσο για εμένα , ειλικρινά αρχίζω να θυμώνω, την έχεις τόσο κακομάθει και-"

Τρίβει τους κροτάφους του και την ίδια στιγμή αναζητά στην σάλα ένα μπουκάλι ουίσκι.

"Απλά μπορείς να πεις οτι δεν την είδες. Μην ξεκινάς την γκρίνια, για όνομα Μαντλέν μόλις επέστρεψα"

Τον ακολούθησε  απο πίσω κατά πόδας, μαυροφορεμένη , πάντα με το έντονο κραγιόν στα χείλη που σχεδόν διακριτικά τσεκάρε απο πίσω του στην διάθλαση ενός γυάλινου τραπεζιού αν της εχει μείνει η επιθυμητή ποσότητα.

"Υποφέρω και κανείς δεν νοιάζεται για μένα"

"Αλίμονο"

Ανοίγει το μπουκάλι στα γρήγορα και ακούγεται το καπάκι να πέφτει κάτω.

"Η Έρικα?" ρωτά ίσα για να μην καταλάβει η Μαντλέν τίποτα. Είναι σίγουρος οτι κατάλαβε οτι το όλο θέμα του αρραβώνα έχει ναυαγήσει. Οι συγγενείς της Έρικας έφυγαν την επόμενη μέρα άρον άρον  χωρίς καν να τον αποχαιρετήσουν. Όσο για την Έρικα συμφωνησε να μείνει για καποιο διάστημα στο σπίτι ίσα για να μην δώσουν δικαιώματα. Κι έπειτα θα βρίσκαν μια αφορμή να το ανακοινώσουν, πως υπήρχε μια ασυμφωνία χαρακτήρων ή οτιδήποτε άλλο θα ήθελε η Ερικα αρκεί να γινόταν ανώδυνος ο χωρισμός. 

Οι φωνες της το ίδιο βράδυ απο το γραφείο του , ήταν σίγουρος πως τις άκουσε η Μαντλέν. Πάντα ξέρει τα πάντα και κάτι μέσα του έλεγε πως έπρεπε να διαφυλάξει την Άννα απο εκείνη. Δεν είχε αποφασίσει ακόμη πως θα της το ανακοίνωνε. Αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει στο προσεχές μέλλον.

"Υποθέτω κλαίει στο δωμάτιο της. Αυτό δεν κάνει εφτά μέρες τώρα η μικρή κακομαθημένη? λες και εμείς δεν πονέσαμε, αλλά όχι πρέπει να τραβήξει τα βλέμματα πάνω της, τόσο εγωκεντρική, τόσο..δεν έχω λόγια" την παρατήρησε να της ξινίζουν τα μούτρα, όλη η έκφραση του προσώπου της αλλοιώθηκε σε μια έκφραση αηδίας.