ΥΒΡΙΣ

Η πρόταση

Δέκα μέρες μετά

"Θα ήταν προτιμότερο Άιντεν να ταξιδέψεις στην Νέα Υόρκη και να διαπραγματευτείς απο κοντά την συμφωνία"

Χθες βράδυ..χθες βράδυ πάλι ήμουν αδύναμος. Όλα είναι δύσκολα. 

"Αιντεν ακούς τι λέω ? Δείχνεις εδώ και μέρες οτι είσαι απορροφημένος σε άλλες σκέψεις"

Βλέπω τον Μανού να κλείνει το λαπτοπ και με κοιτά προβληματισμένος.

"Ξέρω πως είμαι ίσως ο τελευταίος που θα μπορούσε να σου το πει αυτό αλλά υπήρξα καλός φίλος του πατέρα σου και όσο ειρωνικό κι αν σου φαίνεται του είχα ορκισθεί πριν τον θάνατο του πως θα σας πρόσεχα και εσένα και τον Έρικ"

"Μανού" τον κόβω αυστηρά γιατί δεν μπορώ να κάνω αυτή την συζήτηση τώρα. Έχω να σκεφτώ χίλια πράγματα γύρω απο την δουλειά και ειλικρινά μου είναι δύσκολο. Ακόμη και στο γραφείο κλεισμένος το μόνο που σκέφτομαι είναι εκείνη. Νιώθω πως χάνω κάθε έλεγχο. 

"Ξέρω τι σκέφτεσαι για μένα και ξέρεις κάτι? Όσον αφορά τον Έρικ δεν έχω να απολογηθώ τουλάχιστον σε σένα τίποτα. "

"Τότε προς τι όλο αυτό Μανού?"

Ξεφυσά και σηκώνεται όρθιος. Βάζει τα χέρια στις τσέπες και με κοιτά σκεφτικός.

"Ξέρω πως είσαι κλειστός άντρας , πως δεν έχεις φίλους και ξέρω πως κάτι συμβαίνει στην ζωή σου κάτι σοβαρό και δεν έχει να κάνει με τον θάνατο της Μαντλέν. Σε ξέρω απο παιδί. Κάτι σου συμβαίνει. Αφορά την Άννα? Αφορά τον γάμο σας? Μπορείς να μου μιλήσεις, να μου πεις το οτιδήποτε. Μπορεί να μην έχω λύση αλλά πολλές φορές ένα πρόβλημα γίνεται μικρότερο όταν τον μοιράζεσαι με κάποιον."

Ανοίγω τον υπολογιστή. Αποφεύγω να τον κοιτάξω.

"Όλα καλά" μουρμουρίζω καθώς κοιτάω φευγαλέα τα διαγράμματα με τις φορτώσεις θειαφιού. Όλα μου φαίνονται βουνό. Στην περίπτωση μου η δουλειά δεν βοηθάει. Έρχομαι στο γραφείο κάθε μέρα με την πρόθεση να αφοσιωθώ στην δουλειά και καταλήγω να παίρνω τηλέφωνα στο σπίτι για να μιλήσω στην Άννα. Η οποια φυσικά και δεν μου το σηκώνει και καθε τόσο καταλήγω να μιλάω στην Ρεμέδιος η οποία με έχει μάθει και πριν την ρωτήσω με διαβεβαιώνει πως η Άννα είναι καλά. 

"Δεν φαίνεσαι καλά"

"Απλά αφησέ το Μανού"

"Εγώ πάντως είμαι εδώ για εσένα "

"Καλά θα το έχω υπόψιν μου" του λέω μηχανικά και κλείνω τον υπολογιστή. 

Έχω να μιλήσω δυο ώρες στην Ρεμέδιος και να δω την Άννα απο χθες βράδυ.