ΥΒΡΙΣ

Το δίκαιο

Ήμουν ακόμη καθισμένος στην αυλή όταν είδα το πρώτο ξημέρωμα. Και όμως αν και όλο το βράδυ το πέρασα σε αυτή ακριβώς την θέση , η νύχτα ολάκερη έμοιαζε σαν να κράτησε ένα λεπτό. Δεν ένιωθα τα σημάδια της αυπνίας και δεν ένιωθα ούτε θυμό ούτε οργή. Αντικρυσα τις πρώτες αχτίδες του ήλιου μέσα στην νύχτα με απόλυτη ηρεμία. Ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω. Ήταν σαν ένας δρόμος ολοκάθαρος και στρωμένος που περίμενε να τον διασχίσω. Όλα ένιωσα να ησυχάζουν μέσα μου και μια περίεργη αίσθηση δύναμης με έκανε σχεδόν να χαμογελάσω μετά απο ένα χρόνο που πίστεψα ,πως αυτό ήταν ένα δικαίωμα στη ζωή απο το οποίο είχα παραιτηθεί.

Δεν ήταν εκδίκηση αυτό που θα της έκανα.

Ήταν δικαιοσύνη. Ήταν συνέπεια των πράξεων της . Επέλεξε πρώτη να το κάνει. Αδίστακτα. Τώρα ήρθε η ώρα να γευτεί το αδίστακτο της σκέψης της. 

Πριν ο ήλιος σηκωθεί ψηλά στον ουρανό, είχα ήδη ετοιμάσει την βαλίτσα μου , είχα κανονίσει με το ελικόπτερο να μεταβώ ως την Τζακάρτα και είχα πάρει ήδη τον Μανού που σαν άκουσε τα λόγια μου ένιωσα πως τον είχα μπροστά μου, κάθιδρο να σκουπίζει με το μαντήλι του νευρικά το μέτωπο του απο τον ιδρώτα.

"Είναι εκβιασμός αυτός Άιντεν! Μου ζητάς να αποκρύψω κάτι το οποίο η Άννα πρέπει να μάθει. Δεν γίνεται να την αφήσεις στο σκοτάδι , να νομίζει πως είστε αδέρφια και όχι μόνο αυτό αλλά να πράξεις το χειρότερο για κάθε γυναίκα . Τι θα κερδίσεις απο όλο αυτό? τι σόι άνθρωπος είσαι? είναι μικρή μόλις 19 ετών, δεν βλέπεις πως δεν εχει την σωστή κρίση να διαχειριστεί την ζωή της? πως είναι μπερδεμένη? γιατί να το κάνεις αυτό?"

Όχι  δικαιολογίες. Ήξερε τι έκανε. 

"Πες κάτι στον Ριζ..υπονόησε το οτιδήποτε και θα με βρεις μπροστά σου. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Ριζ και η γυναίκα σου  θα μάθουν πόσο καλός φίλος υπήρξες με την οικογένεια μου"

"Μετανιώνω που σου μίλησα, είσαι ένας σκληρός άνθρωπος Μπουενδία "

"Ούτε λέξη" του είπα κοφτά σαν να κλείναμε ουσιαστικά την συμφωνία και ανέβηκα στο ελικόπτερο. Είχα ήδη ενημερώσει τον Μάρκεζ οτι ήθελα να συναντηθούμε εκτός αστυνομικού τμήματος και πριν καν τον ενημερώσω για το τι ήθελα, του είπα πως αύριο πρωί ήθελα εκείνον με άλλους δυο αστυνομικούς της εμπιστοσύνης του , έτοιμους για ταξίδι.

"Τι ταξίδι? Που ? Μιλάτε με γρίφους κυριε Μπουενδία. Τι σας συμβαίνει?"

"Αμερική. Τα υπόλοιπα θα σας τα εξηγήσω απο κοντά"