Douleurs Rouges [ Completed ]

Chapter 04 ( Zawgyi )

အမ်ားသံုးသန္​႔စင္​ခန္​းတစ္​ခုရဲ႕ မွန္​တစ္​ခု​ေပၚမွာ ပံုရိပ္​တစ္​ခု႐ွိ​ေနတယ္​။ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေထာင္​့မွာ ​ေသြး​ေတြ​ေျခာက္​​ေနၿပီ
ျဖစ္​တဲ့ ​ေပါက္​ျပဲရာတစ္​ခုနဲ႔။

အဲ့ဒီဒဏ္​ရာကို လက္​ညိဳးနဲ႔ ခပ္​ဖြဖြထိလိုက္​ရင္​း ျပံဳးတယ္​

တစ္​ခါမွမခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ ​ေႏြး​ေထြးမႈ​ေလးရဖို႔ ဒီ​ေလာက္​​ေတာ့ ရင္​းရမွာ​ေပါ့....။

ဆို႐ိုးစကား​ေတာင္​႐ွိတယ္​​ေလ။ အနာခံမွ အသာစံရမယ္​တဲ့။ အဲ့လိုပါဘဲ....။

လက္​​ေကာက္​၀တ္​မွာ ပတ္​ထားတဲ့ နာရီကို ၾကည္​့ရင္​း
ခ်ထားတဲ့ အနက္​​ေရာင္​ Mask ကို ​ေကာက္​တတ္​တယ္​။

သိပ္အနံ႔အသက္​မ​ေကာင္​းတဲ့ အဲ့ဒီ​ေနရာက ထြက္​လာၿပီး လမ္​းအနည္​းငယ္​ ​ေလ်ွာက္​​ေတာ့ ​ေကာင္​မ​ေလးတစ္​​ေယာက္​ကို ​ေတြ႔တယ္​။ ဂါ၀န္​ကားကား​ေလးကို ​ေ၀့၀ဲသြားတဲ့အထိ ​ေျခလွမ္​း​ေတြနဲ႔ ​ေလ်ွာက္​လာတယ္​။
အဲဒီ​ေတာ့ ​ေကာင္​မ​ေလး​ေနာက္​က ခပ္​​ေျဖး​ေျဖး​ေလး လိုက္​ရံု​ေပါ့....။

သူ႔အဲ့ဒီအတြက္​​ေၾကာင္​့ အၾကာႀကီး​ေစာင္​့​ေနခဲ့ရတာမလား။
​ေစာင္​့ရက်ိဳးနပ္​ဖို႔ လိုတယ္​​ေလ။

သူလိုက္​လာမွန္​းသိလို႔ ထင္​တယ္​....​ေကာင္​မ​ေလးက
အလန္​႔တၾကား လွည္​့ၾကည္​့တယ္​။

Hoodie အက်ႌအိတ္​ထဲက ​ေဆးထိုးအပ္​ကို လည္​ပင္​နားအတင္​းထိုး​ေပး​ေတာ့ ​ေပ်ာ့​ေခြက်သြားတဲ့ အဲ့ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး။

​ေႏြး​ေထြးမႈတစ္​စက္​​ေလးမွမ႐ွိတဲ့ ​ေအးစက္​စက္​ အခန္​းရဲ႕
သံခုတင္​တစ္​ခု​ေပၚမွာ ​ေျခ​ေတြ လက္​​ေတြ ခ်ဳပ္​ခံထား
ရရင္​း ႏိုးထလာရ​တဲ့ ခံစားခ်က္​ႀကီးက ​ေကာင္​မ​ေလးကို
အ​ေတာ္​ ထိန္​႔လန္​႔​ေစတယ္​ထင္​တယ္​။

ငယ္​သံပါ​ေအာင္​ ​ေအာ္​ဟစ္​လိုက္​​ေတာ့ သူက သက္​ျပင္​း
တစ္​ခ်က္​ခ်ၿပီး အနား​ေရာက္​လာတယ္​။ မ်က္​ႏွာ​ေပၚက
Mask ကို​ေတာ့ မခြၽတ္​ရ​ေသး။

​ေဘးစားပြဲ​ေပၚက အျဖဳ​ေရာင္​ တိပ္​အႀကီး တစ္​​ေခြကို
ယူရင္​း ​ေကာင္​မ​ေလးရဲ႕ ပါးစပ္​​ကို ကပ္​ပိတ္​လိုက္​တယ္​။