Douleurs Rouges [ Completed ]

Chapter 10 ( Zawgyi)

လြန္​ခဲ့​ေသာ ႏွစ္​ရက္​ခန္​႔က။

PT ခ်ိန္​မို႔ စာသင္ခန္​း​ေတြထဲမွာ ​ေက​်ာင္​းသား​ေတြ႐ွင္​း​ေနတယ္​။ ဆရာမ်ားရံုခန္​းထဲက ​ေ႐ွာင္​က်န္႔ဆီလာတဲ့ ရိ​ေပၚက တံခါး၀အကြယ္​မွာ မတ္​တပ္​ရပ္​​ေနတယ္​။

ရံုခန္​းထဲမွာ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔က ဆရာတစ္​​ေယာက္​နဲ႔စကား​ေျပာ​ေနတယ္​။ တစ္​ဖက္​ကဆရာရဲ႕ မ်က္​ႏွာက​ေတာ့ ​ေဒါသထြက္​​ေနပံု။

" ​ဒီကိစၥမွာ ဆရာ​ေ႐ွာင္​း မွားတယ္​လို္​ ့ထင္​တယ္​ "

လက္​ထဲကစာအုပ္​​ေတြကို ​ေဘးစားပြဲ​ေပၚ​ေဆာင္​့ခ်ရင္​း
​ေျပာလာတယ္​။

" ကြၽန္​​ေတာ္​...ဘာလုပ္​မိလို႔လဲ ဆရာ​ေဂ်ာင္​..."

" ​ေနာက္​မွ အလုပ္​၀င္​ၿပီး ငါသင္​တဲ့ အလယ္​တန္​း
ပထမႏွစ္​အတန္​းကိုပါ လုယူသြားတာ​ေတာ့ မ​ေကာင္​းပါဘူး"

" ဆရာ​ေဂ်ာင္​ အထင္​လြဲ​ေနတာပါ ​ကြၽန္​​ေတာ္​က
​ေက်ာင္​းအုပ္​ရဲ႕ စကား..."

" ​ေတာ္​စမ္​းပါ "

​ေ႐ွာင္​က်န္ ့စကားမဆံုးခင္​ပဲ ဆရာ​ေဂ်ာင္​က ျဖတ္​​ေျပာတယ္​။ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ရဲ႕ ရင္​ဘတ္​ကို လက္​ညိဳးနဲ႔ တြန္​းရင္​း။

" ​ေနာက္​မွလာရင္​ ဂ်ဴနီယာက ဂ်ဴနီယာလို​ေန..."

လက္​ညိဳးကို အားထည္​့တြန္​း​​ေတာ့ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ အ​ေနာက္​
ကိုအနည္​းငယ္​ယိုင္​သြားတယ္​။ တံခါးအကြယ္​က ရိ​ေပၚရဲ႕လက္​​ေတြက တင္​းတင္​းဆုပ္​ထားတယ္​။ ျမန္​ဆန္​​ေနတဲ့
အသက္​႐ွဴသံ​ေတြနဲ႔။

" အခုမွ အသစ္​၀င္​တဲ့ဆရာ​ေပါက္​စဆို...."

" ကိုယ္​့​ေနရာ ကိုယ္​သိ​ေလ...."

စကားတစ္​ခြန္​း​ေျပာတိုင္​း လက္​ညိဳးနဲ႔ထိုး​ေနတာမို႔ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔ အ​ေနာက္​နံရံနားကပ္​သြားတယ္​။

ဆရာ​ေဂ်ာင္​​ေျပာသလို ဆရာ​ေပါက္​စ ျဖစ္​​ေနတာ​ေၾကာင္​့
​ေ႐ွာင္​က်န္​႔သည္​းခံ​တယ္​။ ျပႆနာမျဖစ္​ခ်င္​ဘူး။
ကို္​ယ္က ဂ် ူနီယာျဖစ္​​ေနတာမို္​ ့ကိုယ္​မွန္​​ေနရင္​​ေတာင္​
သည္​းခံရမယ္​လို႔ ​ေ႐ွာင္​က်န္​႔​ေတြးထားတယ္​။