A L O N E {Girl×Girl} Tamamlandı

Gerçek Misin?

Elimde az önce bi taş tarafından aldığım telefonu iki yana sallayıp duruyodum. Tanayda az önce bayılan çocuğun yanına oturmuş onunla ilgilendiyodu.

(T):"Sallanmaya devam mı ediceksin. Ara şu Kuziyi"

"T-tamam be"

Telefonu açtım ve kişiler kısmından Kuziye tıkladım. İlk arayışımı reddetmişti. Bidaha aradım ve tekrar reddetti. Sinirlenip telefonu masaya koydum ve ofladım.

(T):"Kızım napıyosun. "

"Eeee açmıyo bu telefonu"

(T):"Aramaya devam et sen açar. Belki meşgul hadi ya. Korkmaya başladım"

"Tamam tamam sakin ol. Sakin ol"

Tanay bu konularda panik atak oluyodu. Tekrar telefonu elime almıştım ki bu sefer Kuzi arıyodu. İkinci çalışta açmamla ağzım açık kalmıştı.

(Ecrin):"Siktiğimin bu saatinde yatağında olman gerekirken neden dışardasın acaba. Ve bu kadar arayıp benim siktiğimin huzurunu bozmaya hakkın yok. Ne güzel burda aşık olduğum çizgifilmimi izliyodum. Bunun bedelini ağır ödiyceksin. Ne yapmış olabilirsinde benim çizgifilmimi yarıda kesebilirsin. Yarım saatin var yarım saatte evde olmazsan sıçtım ağzına"

Karşıdaki ses kesildiğinde "alla allaa" demeden edememiştim.

"Nefes almaya ne dersin?"

Dememle karşıdan bi kaç dakika ses gelmemişti. Tam telefonu kapatçaktım ki tekrar ses geldi.

(Ecrin):"Birincisi sen kimsin ikincisi neden Emrenin telefonu sende"

"Birincisi adım Biray. Biray Akgün. İkincisi kafemde baygın olan bu çocuğun isminin Emre olduğunu bilmiyodum"

Birden telefonun yere düştüğünü duymuştum. Telefonu kulağımdan çektim ve ekrana tekrar baktım.

"Alo.Alo efendim ordamısınız."

Ses gelmeyince bu sefer birazdaha yüksek sesle seslenmiştim.

" Alo, ordamısın"

(Ecrin):"E-evet burdayım. Noldu şimdi baştan anlat bana hemen geliyorum"

"Geliyosanız anlatmaya gerek yok. Konum atarım."

(Ecrin):""Bekliyorum"

"Telaş yapmayın kendisine gelmeye başladı"

(Ecrin):""Geliyorum"

Telefonu kapatıp kendisine gelmeye başlayan çocuğa baktım. Eş zamanlı olarak bi afet belirmişti yanımda. Teşekkür ederek elimdeki telefonu aldı ve masaya bırakrı.

"Hiç telaş yapmadınız"

(E):"Ben mi"

"E-evet "

(E):"Her zamanki hali desem"

(T):"Ne yani. Hergün böyle bayılırmı. Hastalık falan olmasın. Doktora götürdünüz mü"

(E):"Ahh. Hayır. Güzel bi kız gördüğü zaman bayılır"

Tanaya döndüğümde bayılan çocuğun yani Emrenin yanından kalktı ve yanıma geldi. Yüzü kıpkırmızı olmuştu bile.

Bu anı kapının açılma sesi bölmüştü. Hepimiz gelenin kim olduğuna bakmak için döndüğümüzde olduğum yerde çivilenmiştim.

Sen gerçekmisin ya. Hayır çünkü gerçek olamıyacak şekilde efsanesin de.

Beklenen an geldi çattı.

İyi okumalaaaarrrrr⚡💜