Remember me (Il Fiore Series #2)

Ikasiyam na Yugto

IT'S BEEN A MONTH SINCE Klenth's band got their new manager. Natanggap sila nang isang management at dito na sila nagtatrabaho. Oo, aral at trabaho na siya ngayon kaya medyo busy na siya. For now ay nagsastart pa lang silang humakot nang atensyon through social media.

Mas lalong dumami ang kanilang followers sa instagram accounts nila pero dahil si Klenth ang vocalist ay mas napupunta sa kaniya karamihan ang atensyon. Mukhang ayos lang naman sa mga kabanda niya ito.

Mas lalo siya naging busy to the point na kahit Sunday dates namin ay di na natutuloy. Tanging lunch na lang sa school kami nagkikita dahil hibdi na rin niya ako nahahatid sundo. Puro rin kasi sila pagcocover at pagpapasok sa showbiz. Nasa mga magazine na rin sila.

"Hi, labidababs. Sorry di kita nahatid kanina ah! Babawi ako. Pramis! Taga mo pa sa mukha ni Keifer na mukhang pwet." Paghingi nang tawad ni Klenth habang kausap ko siya sa telepono. Bahagya akong natawa rin ngunit sa loob loob ko ay may bahagyang lungkot.

Dahil nga nag-wowork na sila nang banda at siya ang pokus nito ay mas nagiging busy sila. Pero ayos lang yon dahil naiintindihan ko naman siya.

"I can hear you, fucker.", Rinig kong sigaw ni Kiefer. Rinig ko ang TV nila kaya malamang nasa sala sila.

"Malamang may tenga ka. Bulok to." Inis na pangbabara ni Klenth. Natawa akong muli kaya muling napunta sa akin ang atensyon niya.

"Labs, sorry ah." Paglalambing niyang muli. I sighed and lay on my bed before answering him.

"It's fine, love. I understand." Anang ko at niyakap ang hotdog pillow ko na kasing laki ko.

"Yii! Kilig ako slight. Pero seryoso, labs. Miss na kita." Napangiti ako roon at kinagat ang aking pang-ibabang labi para itago ang kilig.

"I miss you too."

"Yun oh. Sunduin kita bukas, labs. I love you." I sighed when I feel sleepy.

"I love you too."

KINABUKASAN AY MAAGA AKONG naghanda dahil ngayon na lang ulit ako susunduin ni Klenth. But that's fine because I understand. Being a student and a worker at the same time is hard. 9:00 ang pasok ko at 7:30 pa lang.

Nang makita kong maayos na ako at ang apartment ko ay sinara ko na yon agad at sumakay nang elevator. Nang nasa harap na ako nang building ay agad ko nang tinext si Klenth.

Ako:

Love, i'm here na. Waiting!

Umupo ako sa waiting shed na nasa gilid lang nang building kung saan naroroon ang apartment ko.

Agad nangunot ang noo ko nang makitang 8:15 na. Agad kong kinuha ang phone ko para muling itext si Klenth.

Ako:

Hi, love. I'm still waiting. Hihi. It's already 8 na.

Naghintay lang ako roon hanggang sa hindi ko na kayanin dahil late na talaga ko. I already miss my first class. It's already 10:45 I just waited for nothing. He didn't came. But I guess it's fine maybe something came up. Yeah, it's fine.

Bumalik ako sa aking apartment para kunin ang susi nang sasakyan ko. Bago ko paandarin ang sasakyan ko ay tinext ko muna si Klenth.

Ako:

Nauna na ko sa school. Wag mo na ko sunduin.

Nang nakarating ako sa school ay lunch na so I just eated before attending my second class. Hindi ko nakita si Klenth sa canteen at hindi ko na rin siya hinanap. I don't know why I feel so tired for today even though I didn't do much.