Ikadalawamput-Dalawang Yugto

17 1 4
                                    

PUMUNTA KAMI SA HOSPITAL kung saan dinala ang mga sugatan sa pag crash ng eroplano sa dagat ito bumagsak. Sumabog pa yon kaya maraming hindi nakaligtas. Ang iba ay nalunod.

Napaiyak na lang kami nang makita ang pangalan ni Klenth na nakahilera sa mga taong hindi nakaligtas. Ni katawan niya man lang ay hindi namin nakita. Paano na to.

Umuwi kaming bigo at luhaan. Tanging gamit niya lang ang dala namin. Ang passport niyang bahagyang nasunog ang bagahe niya ay hindi namin makita. Paano na ko nito? Ang anak ko wala nang ama?

Pinatahan ako ni Jhacyl. Narito siya dahil siya pala ang kasintahan ni Keifer. "Stop crying. It's bad for the baby, sheng."

Gustuhin ko mang gawin yon ay hindi ko kaya. Umuapaw ang aking emosyon. Hindi ko kaya. Yakap ko lang ang passport niyang nakabalot sa clear na plastic. "Tinawagan ko na si Sam."

As if it's a cue bigla kong nakita si Sam na lumapit sa akin. Kasama niya si Thed at ang kanilang anak na si Zhamara. She hugged me tightly.

"Stop crying, you can do this, sheng. Nandito lang kami."

"Sam si Klenth." Hagulhol ko she just hugged me and whispered sweet things to me.

"Halika na, uuwi ka na namin. Nagpaalam na kami kila Tita Kaine na doon ka muna samin titira." Anang ni Sam sa akin. She caress my hair softly.

Bago sumama sa kanila ay nagpacheck-up muna kami. Nang malamang ayos lang ang baby ko at kailangan ko lang nang pahinga ay agad na kaming umalis papuntang bahay nila Sam.

Tulala na lang ako at hindi na umiiyak pero ramdam kong umiiyak ang puso ko para sa akin. Hindi ko matanggap. Parang hindi ko kayang tanggapin.

Pansin kong nakatulala sa akin si Zhamara habang nasa byahe.

"Mommy?" Tawag niya kay Sam.

Malungkot na inabot sa akin ni Sam si Zhamara kaya naman agad ko itong niyakap. She's already 3 years old.

"Why po iyak ikaw?" Tanong niya sa akin. Na siyang nagpahagulhol sa akin.

"I-iniwan na ako nang ninong mo, wala man lang pasabi." Nahihirapan ani ko.

Natigil na lang ang iyak ko nang makatulog ako sa guest room nila Sam. Why did you leave me Klenth? Bakit ngayon pa? Kung kailan kailangan kailangan kita?

Why?

********

PAGOD AKONG NANGITI NANG salabungin ako nang yakap nang anak kong si Kliera. She's 4 years old now. It's been a long years since Klenth leave me. Hindi ko alam kung paano ako nakabangon. Halos isang buwan kong napabayaan noon si Kliera kaya humina ang kapit niya sa akin ngunit buti na lang ay natauhan akong may anak na ako.

Salamat din kila Sam na nag-alaga sa akin. Sila ang tumulong sa aking magpaanak. Halos lahat nang gastos ay tinulungan nila ako ganon din ang pamilya ni Klenth. Sobrang nagbago sila lahat nang dahil sa insidente.

Nagdisband ang grupo nila Klenth dahil din dito. Nalagasan sila. Fans had been sending me a lot of love and support messages. I'm so happy because of that.

"Mommy, ni drawing ako ni Tita Yna kanina!" Pagkukwento niya. Si Christina ang tinutukoy niya. Madalas siya dito sa apartment ko pagwalang trabaho. Nalaman ko ring may something pala sila nung nakababatang kapatid ni Klenth.

"Talaga? Tingin si, Mommy?" Paglalambing ko. Umupo kami sa sofa at nilabas niya ang papel na pinagdrawingan ni Christina.

"Ganda naman!" Paghahanga ko. She giggled cutely.

"Ako den, mommy. Ni drawing ko din si Tita!" Anang ni Kliera at ipinakita sa akin ang stick na taong drawing niya. I laughed because of her adorableness. Manang mana sa tatay.

Remember me (Il Fiore Series #2)Where stories live. Discover now