Blood of Roses (Mafia Series 3)

Chapter 5

Chapter 5

Kiss

Parang isang panaginip parin ang lahat. Ang kinagisnan kong magulang ay namatay. Napunta ako sa kota ng mga Mafia na puno nang hiwaga. At ngayo'y nalaman ko na buhay ang aking papa. Hindi ko iyon dapat sabihin sa iba dahil alam kong malaking gulo iyon.

And worst, may nangyari sa amin nang sinasabi nilang si Diego Maxima. Ang aking kuya.
Damn.

"How's your study Bloom?" Don Cleo asked.

Kumakain kami sa hapag kainan. Nakauniform na ako para sa pagpasok. Nilapag ko ang baso ng gatas bago ito sinagot.

"Fine." paos na sagot ko. My life is boring. Bukod sa minsanan ko na makita dito si Diego sa mansyon,tanging pag eensayo lamang ng pagbaril o di kaya'y self defense ang aking ginagawa.

"Bibigyan kita ng black card. You can buy all you want-"

"I know Don Cleo. Mayroon ako niyan noon. Hindi nga lang ako nakapaglabas at mag enjoy ng husto dahil nga may tumutugis sa amin."

I heard Diego's cleared his throat. Ayaw na naman nito ang tono ko sa pakikipag usap kay Don Cleo. Ano siya? Aso? Sunod sunoran?

Don Cleo sighed. "Okay. Just tell me what you want. Weekend is coming baka gusto mong magbakasyon. Two days vacation is'nt bad."

Napaisip ako sa sinabi ni Don Cleo. Pakiramdam ko sobrang tadtad na nang kastressan ang aking isipan. Gusto kong kumawala sa ganitong klaseng kadiliman.

Iba ngayong araw ay si Diego ang naghatid sa akin sa skwelahan. Tahimik lang ako habang binabaybay namin ang kalsada. Two body guard cars tailing us.

"In our world. We do not trust anyone easily." he huskily said. His eyes locked on the road.

Ngumisi ako. I don't know but...ang mga salita niya ay alam na alam ko na. Hindi na parang bugtong pa o palaisipan.

"Felix is not a stranger." Sabay irap ko. Humalukipkip ako at itinuon sa daan ang tingin.

"Hindi lahat nang pinagkakatiwalaan mo ay makakapagtiwalaan."

"So what's your point? That I should ignore him?"

"Yes." his right brows shut up.

I sneered. "Wala kang karapatan para sabihan ako ng hindi ko dapat gawin. Kahit presidente ka pa ng Pilipinas. Kung ayoko,ayoko."

"Hm," tumawa pa ito tila nakakatawa ang sinabi ko. Mas lalo lang ako nainis. "What if I'll tell our father that we fucked-"

Hinampas ko siya ng bag ko. Sa sobrang bugso ng aking galit hindi na ako tumingin sa kanya lalo na't umiinit ang gilid ng aking mga mata.

Natahimik rin ito tila naramdaman ang nararamdaman ko.

"I'm sorry." hinging tawad nito.

Nang makarating sa skwelahan lumabas na agad ako at hindi na siya tinitigan pa. It was ang boring morning class at nabuhayan lang ako ng dugo nang yayain ako ni Felix na mag lunch break.

"Saan naman?" sagot ko sa kanyang anyaya. Napanguso ako ng makitang may dala siyang bag na ang laman ay dalawang lunch box.

I laughed. "You cooked?"

"Of course. I know you miss my recipies." Hinawakan niya ang aking kamay at hinila ako. Dinala niya ako sa abandonang building ng eskwelahan.

Imbes na matakot ako ay nakaramdam ako ng kaginhawaan. Tulad rin noon,si Felix lang ang napagsasabihan ko sa tuwing pinapagalitan ako nila papa at mama. Tinulungan niya ako noon na tumakas. He makes me laugh sincerely.