Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၁၄)/အခန်း (၁၄)

Zawgyi~

အခန္း (၁၄)

"ဘာ? ..."
ဟန္ေလာ့ထင္း ဒါကို မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့... ဓါးႏွစ္လက္သ႑ာန္ သူ႔၏ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္တို႔က တင္းၾကပ္စြာက်ံဳ႕၀င္သြားသည္ႏွင့္အတူ သူ႔မ်က္ႏွာအမူအရာက ပို၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းလာေတာ့သည္။

"ဟုတ္တယ္! ၿပီးေတာ့ မင္းကိုအရမ္းအလ်င္မလိုဖို႔ ငါအႀကံေပးမယ္... သူ အခု တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔အနားယူဖို႔လိုေနတာ... သူ႔မွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနမွန္း သိၿပီဟုတ္? သူအခု ေဒါသထြက္လို႔မရဘူး... ျပင္းထန္တဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္မရဘူး မဟုတ္ရင္ ေနာက္တစ္ခါ သူ႔ဗိုက္ထဲက ကေလးကို ငါအာမခံႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး..."

ခန္႔မွန္းမိသည္က တစ္ခ်က္... ေကာင္းက်န္း၀မ္ ပါးစပ္မွ ထြက္လာသည့္ သက္ေသကတစ္ခ်က္... ႀကီးမားလွသည့္ ရိုက္ခ်က္က ဟန္ေလာ့ထင္းကို မတ္မတ္မရပ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေစသည္...
"သူက ကေလးကို ေမြးခ်င္တာလား?"

"ဒါေပါ့... ကေလးကိုသူ တအားလဲခ်စ္ပံုပဲ... ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲဆိုေတာ့ အရိပ္သက္ေတာ္ေစာင့္ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္တဲ့အထိ ခ်စ္ေနတာ..."

ေကာင္းက်န္း၀မ္၏ စကားတုိ႔က ေလးစားစရာေကာင္းေသာ္ျငား ထုိစကားေတြက ဟန္ေလာ့ထင္း နားထဲတြင္ေတာ့ အင္မတန္မွာ နာၾကင္ေစသည့္အရာျဖစ္လို႔ေနသည္။

ကေလးအေဖအေပၚခ်စ္သည့္ စိတ္ေၾကာင့္သာမဟုတ္လွ်င္ အရိပ္သက္ေတာ္ေစာင့္ျဖစ္ရျခင္းအေပၚ မသင့္ေတာ္ေလဘူးလို႔ သူမ ဘယ္လိုမ်ား ေသခ်ာႏုိင္ပါ့မလဲ?
မိသားစုတစ္ခုပိုင္ဆုိင္ဖုိ႔၊ သူမ ငယ္ငယ္တုန္းကလိုမ်ိဳး ကေလးေလးတစ္ေယာက္ရွိသည့္ မိသားစုဆုိသည္က သူမ အၿမဲအိမ္မက္မက္ခဲ့ရတာေလ...
သူဒါကုိ ေသေသခ်ာခ်ာပင္ ေကာင္းစြာ နားလည္လွသည္။

ထုိအမ်ိဳးသားကုိ သူမ အရမ္းခ်စ္သည္...
ဒါေပမယ့္ ထုိသူက အခုထိေတာင္ေပၚမလာေသးတဲ့အခ်က္ကိုက်ေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳး ထည့္တြက္ရမည္လဲ?
အသံုးမက်လိုက္သည့္ အယုတ္တမာေကာင္ကို သူမ ဒီေလာက္ေတာင္ကာကြယ္ေပးဖို႔ ဘယ္မွာမ်ား ထုိက္တန္ေနလို႔လဲ?
ဒါေတာင္မွ သူမက အသက္ေပးၿပီး ခ်စ္ႏိုင္သည္တဲ့လား?