Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|

အခန္း (၁၇)/အခန်း (၁၇)

Zawgyi~

အခန္း (၁၇)

သူမ ဗိုက္ထဲက ကေလးငယ္သည္ သူ႔ကေလးပင္... သူက ထိုကေလး၏ ဖခင္ျဖစ္သည္!!! ၿပီးေတာ့ သူမ ေျပာခဲ့သည္က ကေလး၏ အေဖကို သူမ ခ်စ္သည္... ခ်စ္လြန္း၍ အသက္ပင္ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္သည္တဲ့...

ဒီ့အတြက္ ေထာင္ေသာင္းမကသည့္အႀကိမ္မ်ားစြာ သူဖမ္းၿပီး သတ္ပစ္ခ်င္လွသည့္ ထုိအသံုးမက်သည့္ ေကာင္သည္ သူကိုယ္တုိင္ပင္။

တစ္ခါမွ မရွိဖူးခဲ့သည့္ ပီတိအဟုန္က သူ႔ကို ရူးမတတ္ျဖစ္သြားေစသည္... ေပ်ာ္ရႊင္မႈသည္ သူ႔ရင္ဘတ္တြင္ ျပည့္ႏွက္၍ေနၿပီး ျပင္းထန္စြာ ခုန္ေပါက္၍ေနသည္... ထုိျပင္းထန္လွသည့္ စိတ္ခံစားကုိ သူ ထိန္းမႏိုင္လုနီးပါးပင္ျဖစ္လို႔လာသည္။

ကေလး... သူတို႔၏ ကေလး။

သူ၏ အရာရာ၊ အခ်စ္အားလံုးအပါအ၀င္၊ သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးျဖင့္ သူမႏွင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ ကေလးငယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္မည္။

သူမႏွင့္ ကေလးအတြက္ ေအးခ်မ္းလံုၿခံဳသည့္ နိဗၺာန္အျဖစ္ သူတည္ရွိေပးမည္...

အႏၱရာယ္ႏွင့္ စိတ္ညစ္စရာအားလံုးကို သူရပ္တန္႔ေပးမည္... သူတို႔အား အလံုးစံု စိတ္ေအးခ်မ္းလံုၿခံဳသည့္ ပတ္၀န္းက်င္ ေနထုိင္မႈကို ရွိေစမည္။

သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပင္ သူ ေဒါသထြက္လာရသည္။ သူ႔ကေလးကို သူမ လြယ္ထားၿပီး သူ႔ဆီမွ ဖံုးကြယ္ထားရင္း သူမကို သူလႊတ္ေပးလိုက္လုနီးပါးျဖစ္ေအာင္ အလုပ္ခံရသည္ကို ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္ သူ တိတ္ဆိတ္ၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ မေနႏိုင္ေတာ့...

ဟန္ေလာ့ထင္း မ်က္ႏွာေပၚက ရႈပ္ေထြးလွသည့္ အမူအရာေပါင္းစံုက တုလင္းလန္ သူဘာေတြေတြးေနသလဲဆုိတာကို မခြဲျခားႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေစသည္... ဒါသည္ ေပ်ာ္ေနသည္လား ဒါမွမဟုတ္ ေဒါသထြက္ေနသည္လား? ပိုေကာင္းသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္မရွိသည့္ အဆံုးတြင္ေတာ့ သူမ လက္ကို ရုန္းလိုက္ရင္း သူ တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္ကေန ျပန္ကာ ရုတ္ယူလိုက္သည္။

"လင္းလန္ နားမလည္ဘူး ေခါင္းေဆာင္ဟန္... လင္းလန္ အရိပ္သက္ေတာ္ေစာင့္ ျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ေတာ့ပါဘူး..."