Pushing Limits [COMPLETED] MDV Series #1

Kabanata 10

Kabanata 10

Gusto ko siya.

The unending race in my chest doesn't have an intention to vanish.

Sinusundan ko lamang siya ng tingin habang abala siya sa kaniyang pagluluto.

What am i even doing? Talaga bang sinunod ko siya ng inutusan niya akong maupo rito sa counter top?

Malalagot ako sa mga Solidad kapag nalaman nilang pinagluluto ko ang kanilang bisita.

He was on his usual white fitted shirt but rather than pairing it with a casual shorts, he's wearing a sweatpants today.

"Did you had fun with your group mates today?"

Kumunot ang noo ka sa pagbibigay diin niya sa salitang iyon.

"Hmm hindi naman pala sila masama gaya ng inaakala ko."

"Uh-huh?" Tipid niyang sinabi habang sinasalin niya na ang kaniyang niluto.

"Masaya rin naman silang kasama."

"Good to know that."

Tila ba doon niya tinatapos ang usapan naming dalawa kaya tumahimik na lamang ako at hindi na nagsalita pa. Kanina pa ako naghain ng mga pinggan at iba pang gagamitin dahil kahit anong pilit ko sa kaniyang ako na ang magluto ay hindi rin niya ako pinapakinggan at natatahimik na lamang ako sa tuwing bibigyan niya ako ng tonong hindi ko siya dapat kinakalaban sa kahit anong desisyong gawin niya sa buhay.

True enough, I should be doing everything that he ask. But the thing is, he's asking me for something that I shouldn't be doing. Am I supposed to be confuse by that?

At ano na lang kaya ang gagawin sa akin ng mga Solidad sa oras na makita nila akong nakaupo dito at hinayaang magluto ang bisita nila? Nahihilo ako sa kaisipang galitin ang mga Solidad

Should I'd be down on my knees right now? Beg to let me do the all the task?

Pagod na siguro talaga ako at hindi ko na kayang mag isip ng deretso. Bakit ka luluhod Ava?

I shook my head hoping to regain my senses back. Tinulungan ko siyang ayusin ang lamesa at hinintay siyang umupo para maka kain.

"Tell me more. I want to hear more." I was just done picking up my spoon when he then said that.

Ano naman kaya ang pwede kong sabihin sa kaniya gayong tahimik lang naman ako kanina? Bukod sa mga nakakatuwang asaran ni Leo at Oscar ay wala naman na akong maalalang pwedeng sabihin sa kaniya.

"Uhm." I bit my lip at itumingin sa itaas minamadaling balikan ang lahat dahil natatakot akong hindi masunod ang gusto niya.

The clearing of his throat broke the seconds of silence that passed between us. Tinignan ko siya dahil pakiramdam ko ay nabulunan siya kahit na hindi pa naman siya nagsisimulang kumain.

"Niyaya pala ako ni Jomar na sumama sa kanila sa Lagoona. Hindi ko pa napupuntahan iyon pero sabi ni Jomar ay maliit raw na lawa iyon sa kabilang bayan." Ngiting ngiti ako sa pag iisip na may naalala akong ikwento sa kaniya.

"Really? So you're coming with him?"

Mabilis ngunit nahagip parin ng mata ko ang mag igting ng panga niya habang sinasandok ang niluto niyang ulam.

Hindi ko naman siya nasagot agad dahil gusto kong umapila sa paglalagay niya ng pagkain sa aking plato. Because I'm afraid that he might gonna say something again, hindi ko na lamang ito pinansin.

"Hindi ko pa sigurado, siguro'y magpapa alam muna ako sa mga Soliad."

"And if they let you go?"