Kabanata 11

716 36 14
                                    

Kabanata 11

Hindi


"Cy. Pinapahirapan ka ba ng mga Solidad?"

Nawala ang pagkatulala ko sa mga isdang ibinibilad ni Oli.

"Huh?" Bakit naman kasi niya itinatanong iyon.

"Mukhang may problema kang hindi sinasabi e."

"Ano kaba Oli. Laging wala ang mga Solidad sa mansion. Tsaka, malabo ang sinasabi mo, hindi ganun ang mga Solidad."

Inipit ko ang mga nakawalang buhok ko sa likod ng aking tenga.

Napahinto naman ako dahil sa naalala.

Umalis na ba talaga siya?

"E bakit lalo kang nanamlay? At parang hindi ka nakakatulog ng maayos." Binuhat niya ang mga basket na pinag lagyan ng mga isda at tinuro ang ilalim ng mga mata ko.

I can't deny it. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa hindi ko malaman na dahilan. Why do I feel so guilty as if I did something wrong.

My heart is full of regrets. Full of unsaid thoughts and questions.

If he really did leave, I don't know why I would still step my foot on it.

Bakit hindi ko na lang tanggapin na isa lang siya sa mga taong dadaan sa buhay ko. Nakalimutan ko na ata talaga kung sino ako at saan ako nanggaling.

I chuckled at that thought.

Antaas na ba ng lipad ko at pati siya ay gusto ko naring hangarin?

"Cy! Kita mo." Oli said with amusement which broke my weary.

Iiling-iling niyang tinungo ang bahay nila para ipasok ang mga basket ng isda.

Sana nga ay kung umalis siya ay wag na siyang bumalik.

Cause I don't want to push myself up to my limit. I don't know if I can still stop throwing myself to him if he did comeback again.

Napatingala na lamang ako sa payapang langit.

How can you be so peaceful while everything was a chaos here? In a vast plain blue sky, a very dim vague circumstances underneath.

Minsan hindi mo narin alam kung anong paniniwalaan mo. There comes a time na gusto mong sundin ang tama, pero ang layo layo naman sa gusto mong mangyari. Isn't it ironic?

Hindi lahat ng magnanakaw gustong magnakaw, hindi lahat ng sinungaling ginustong magsinungaling. Hindi lahat ng walang pamilya hinangad mawalan ng pamilya. Kung anong meron ang iba ay ginusgusto mo at pwedeng ang meron ka ay ginugusto rin ng iba.

And I know, maling mali ang gustuhin ka.

So don't come back. Dahil kapag bumalik ka, aangkinin kita kahit na hindi ka sakin.

---

"Bakit kasi gusto mong pumunta pa roon? Hindi ba mas mabuting kalimutan mo nalang lahat?"

Tinitignan ko ang mga paa kong naglalakad sa buhanginan. Napangiti na lang sa sinabi ni Oli, mabuting desisyon na isinama ko si Oli kahit papaano ay gumagaan ang pakiramdam ko.

Napakamot si Oli sa ngiting ibinigay ko sa kaniya.

Kalimutan? Kahit siguro makailang ulit na mangyari sa akin iyon ay hindi ko pipiliing kalimutan ang lahat.

That place was my only witness kung paano ako minahal ng inay at itay.

Ilang puno ng buko ang binilang ko at napagtanto kong malapit na kami.

Pushing Limits [COMPLETED] MDV Series #1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon