Kahit Konting Pagtingin (Book 2 of Ashralka Heirs #2)

Kabanata 32

Kabanata 32
Nandito pa rin

"Sumama ka na sa amin, Persis." yaya ni Felix sa akin habang nanananghalian kami.

Hindi ko pa nga lang nababawasan ang pagkain ko dahil pinakakain ko pa si Simplicity na nakaupo sa kanyang feeding chair.

"Kayo na lang. Huling araw ko na bukas dito sa Ashralka. Gusto kong sulitin ang mga sandaling kasama ko ang anak ko." sagot ko at saka sinubuan ko si Simplicity.

"Pero iyon ang plano natin, diba?" ani Robert.

"May natitira ka pa namang isang araw para sulitin kay Simplicity. Please, Persis. Ngayon lang ulit tayo makukumpleto." pamimilit pa sa akin ni Tyron.

Gusto ko rin naman talagang nakabonding ang mga kaibigan ko. Kung hindi lang siguro kasama si Code ay baka hindi ako nagdadalawang isip na sumama sa kanila.

"Sumama ka na, sasama din ako. Para naman hindi masayang ang pagpunta ko rito. Gusto kong makita ang iba pang pinagmamalaki ng Ashralka." nakisali na rin si tita Araceli sa pangungumbinsi sa akin.

"O, pati si tita sasama na." nakangiting sabi ni Felix. "Persis, sumama ka na. For us. Wag mo na lang munang isipin si Code. Isipin mo na lang na sumama ka para makasama kami."

"Don't worry, darling. You'll be alright." assurance pa ni tita Araceli sa akin.

"Sige na anak, sumama ka na. Nang dunating ka rito ay bihira lang kitang nakitang ngumiti, mukhang parating malalim ang iniisip mo at kahit hindi mo sabihin...nararamdaman ko na may pinagdaraanan ka. At saka, pagkakataon mo na rin na makapag relax naman at malay mo, magkaroon din kayo ng pagkakataon na makapagsarilinan ni code."

Kumunot ang noo ko sa sinabi ni inay. Nakalimutan niya yata na si Code nga ang dahilan kung bakit nagdadalawang isip akong sumama sa mga kaibigan ko.

"Masabi mo na ang tungkol kay Simplicity." dagdag pa ni inay.

"Hindi nga po ako sasama dahil sa kanya." mariin kong sambit habang nakatingin kay inay. "Kung sasama man ako sa kanila, iyon ay para makapag relax. Hindi para ipagtapat sa kanya ang totoo. I'm planning to tell him the truth before I left this town."

Hindi umimik si inay, nagpatuloy na lamang ito sa pagkain. Si itay Noel at mang Dario ay sa sala naman kumakain dahil hindi na kami kasya rito sa mesa.

Tumingin sa akin si Robert. "O, edi sasama ka na?" nakangiting tanong niya.

"Oo na. Sasama na ako. Ang kulit niyo, eh."

"Tagumpay!" ani Felix na nakipag apir sa katabi niyang si Tyron at Joe.

Tulog na si Simplicity nang umalis kami ng bahay. Ayon kay Robert ay magkita-kita nalang daw kami sa Dodiongan, nauna na kasing umalis ng mansyon ang Downtown, ayon kay Code na timawagan kanina ni Felix.

Habang tinatahak namin ang daan patungong Dodiongan ay binuksan ko ang bintana ng sasakyan ni Robert.

Napangiti ako nang pumasok ang malamig at malakas na hangin.

"Tita, okay lang naman kung patayin na lang natin ang aircon?" tanong ko nang lingunin ko si tita Araceli na mag isa at prenteng nakaupo sa backseat.

"Pakibuksan na lang po ang bintana riyan." ani Robert na nagmamaneho.

Nauuna ngayon sa amin ang sasakyan ni Felix.

Pinuno ko ng hangin ang aking dibdib nang langhapin ko ang sariwang hangin at saka ipinatong ang mga braso ko sa edge ng bintana at ipinatong ko naman sa mga braso ko ang aking baba.