Chapter (26) - ယြမ္ခ်ဴးခန္ရဲ႕ေနာက္ထပ္ ေျခတလွမ္း ( zawgyi+unicode)
ဟီဒယ္နွင့္ ထန္လိုခိသည္ တထန္ျပည္မွ လွ်ိဳ႕ဝွက္တပ္မ်ားနွင့္ ေတြ႕ျပီး ခ်ိဳဟန္လက္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ တထန္ျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထန္လိုခိက ခ်ိဳဟန္ရွိရာကို တပ္မ်ားလႊတ္ကာ လိုက္ရွာေစေပမယ့္ ခ်ိဳဟန္က ထူးဆန္းစြာ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေလျပီ။
ဟီဒယ္သည္ ဒီျဖစ္ရပ္တစ္ခုလံုးကို ျပန္လည္သံုးသပ္ေနစဥ္ အရီးေတာ္ ေရာက္လာသျဖင့္ အရိုေသေပးကာ ႀကိဳဆိုလုိက္သည္။
" သမီးေတာ္ေလး... ဘာေတြ ဒီေလာက္စဥ္းစားေနတာလဲ။ ေအးေဆးနားပါဆိုမွ ကြယ္... "
" သမီးတို႕ ႀကံဳခဲ့တဲ့ အျဖစ္ကို စိတ္မေက်နပ္လို႕ပါ အရီးေတာ္ဘုရား.. "
"သမီးေတာ္ရယ္ တိုင္းေရးျပည္ေရးကို ညည္းအစ္ကိုေတာ္ စဥ္းစားဖုိ႕ ထားလိုက္။ အခုက သမီးေတာ္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲ အတြက္ ျပင္ဆင္သင့္တာ လုပ္ေတာ့ေလ.. "
ထိုအခါမွ အစ္ကိုေတာ္ အဆိပ္မိစဥ္ တထန္ျပည္ကို ျပန္ေရာက္သည္နွင့္ အစ္ကိုေတာ္ကို လက္ထပ္မည္ဟု ကတိေပးခဲ့မိသည္ကို သတိရကာ မ်က္ႏွာက ရွက္ေသြးျဖန္းသြားေတာ့သည္။
" ဟုိ...သမီးေတာ္... "
" ကဲ ဘာဘာညာညာ ျငင္းလို႕မရေတာ့ဘူး။ သားေတာ္ကိုယ္တုိင္ အရီးေတာ္ကို ေသခ်ာမွာႀကားထားတာ။ အခု သားေတာ္ ကိုယ္တုိင္ နယ္စပ္ကို သြားစံုစမ္းေနတာ။ မနက္ျဖန္ မဂၤလာပြဲက်င္းပဖို႕ မွာသြားတယ္ "
" အရမ္းျမန္လြန္းတယ္ အရီးေတာ္ဘုရား.. "
" ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြေရွ႕မွာ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြ်းျပီး ကတိကဝတ္ျပဳထားရံုပါကြယ္။ ဧည့္ခံပြဲႀကီးက ေနာက္လမွ လုပ္မွာပါ... သားေတာ္နဲ႕ သမီးေတာ္တို႕ မိတ္ေဆြေတြကို အကုန္ဖိတ္ျပီး အႀကီးက်ယ္လုပ္ဖို႕ သားေတာ္က အားခဲထားတာ.. ကဲ..ကဲ.. ဒီမဂၤလာဝတ္စံုေလး ဝတ္ဖို႕ သမီးေတာ္ရဲ႕မယ္မယ္နဲ႕ အရီးေတာ္ တုိင္ပင္ျပီးေရြးထားတယ္။ သမီးေတာ္ သေဘာက် ရဲ႕လား "
ဟီဒယ္က ျငင္းမရေတာ့သျဖင့္ ထိုဝတ္စံုကို အရီးေတာ္ သေဘာက် ဝတ္ႀကည့္လိုက္ရေတာ့သည္။ အရီးေတာ္ေရာက္လာျပီး မႀကာခင္ မယ္မယ္ေရာက္လာသျဖင့္ ဟီဒယ္က ခ်ဳိဟန္အေႀကာင္း မိမိတုိ႕ ဝို္င္းလိုက္ခံရေႀကာင္းကို ေတြးဖို႕သတိမရေတာ့ပဲ အိမ္ေထာင္ရွင္မ တစ္ေယာက္ သိသင့္သည္ကို သြန္သင္ေပးသည္ကို မ်က္နွာပူစြာ နားေထာင္ရေတာ့သည္။
ညေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုေတာ္ ကိုယ္တုိင္ေရာက္လာေတာ့ ဟီဒယ္က နယ္စပ္က ဘာသဲလြန္စရသည္ကို ေမးေပမယ့္ အစ္ကိုေတာ္၏ တင္းက်ပ္သည့္ အေပြ႕ဖက္နွင့္ လြမ္းဆြတ္သည့္အနမ္းမ်ားကိုသာ ရလိုက္သည္။
"အကိုေတာ္... ဘာလုပ္တာလဲ.. "
" ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးကို ခ်စ္လုိ႕နမ္းတာေလကြာ... "
ဟီဒယ္က မိမိကို္ယ္ေလးကို ေစြ႕ခနဲေပြ႕ကာ ေဝွ႕ယမ္းေနသည့္ အစ္ကိုေတာ္၏ ရင္ဘတ္ကို အသာထုကာ အလန္႕တႀကားခ်ခုိင္းရသည္။
" ခ်ေပးဦး။ အကိုေတာ္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ။ အေျခြရံေတြေရွ႕မွာ အေနထိုင္ဆင္ျခင္ပါဦး... "
" ဘယ္မွာလဲ အေျခြရံေတြက...ကိုယ္တို႕ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတာ မဟုတ္လား "
ဟီဒယ္ လွည့္ပတ္ႀကည့္ေတာ့ အေျခြရံေတြက ဘယ္ကတည္းက ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ေပ။ တကယ္ အေဆာင္ထဲမွာ မိိမိတို႕နွစ္ေယာက္တည္း က်န္ရစ္တာ သိေတာ့ ရင္ခုန္သြားသည္။
" အကိုေတာ္ သူတို႕ကို ေမာင္းထုတ္လိုက္တာ မဟုတ္လား "
ထန္လိုခိက စူပုတ္ေနသည့္ ခ်စ္သူေလးကို ခ်စ္ျမတ္နိုးစြာနမ္းျပီး နားရြက္ဖ်ားကို လ်ွာနွင့္လ်က္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ဟုတ္တယ္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးကို အႀကင္နာေပးခ်င္လို႕.. "
ေျပာရင္း အကုိေတာ္၏ ပူျပင္းသည့္အနမ္းမ်ားက ဟီဒယ္၏ နူတ္ခမ္းမ်ားကို သိမ္းပိုက္သြားေတာ့သည္။
" အကို....ေတာ္...အြန္း... မ..လုပ္... "
သူ႕ျပင္းျပသည့္ အနမ္းမ်ားေႀကာင့္ ဟီဒယ္၏ စကားမ်ား ေပ်ာက္ရွသြားေတာ့သည္။ သူ႕သန္မာသည့္ လက္ေမာင္းႀကီးမ်ားက ဟီဒယ္၏ ခါးသိမ္သိမ္ကို သိမ္းဖက္ကာ ရင္ခ်င္းအပ္ထားျပီး သူမနူတ္္ခမ္းမ်ားကို မြတ္သိပ္ျပင္းျပစြာ နမ္းရင္း သူ႕လက္အစံုက သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို ပြတ္သပ္ေနေတာ့သည္။ ပူေႏြးႀကီးမားသည့္ လက္ႀကီးမ်ားက ေက်ာျပင္မွ ေအာက္ပိုင္းကို ဆင္းလာျပီး သူမ၏ တင္သားကို ဆုပ္နယ္ေနေသာအခါ ဟီဒယ္ ရွက္ရြံ႕သြားျပီး သူ႕ရင္ခြင္မွ အတင္းျငင္းေပမယ့္ သူ႕ကို ဆြေပးသလိုျဖစ္ျပီး သူမကို နမ္းလ်က္ ေပြ႕ခ်ီကာ သလြန္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့သည္။
" ဟင့္အင္း..အစ္ကိုေတာ္... မလုပ္နဲ႕.. "
"ဘာကို မလုပ္ရမွာလဲ... ခ်စ္သူေလး "
ထန္လိုခိ၏မ်က္လံုးမ်ားက စိုလက္ေနျပီး ခ်စ္ျခင္းအဟုန္ျဖင့္ သူမတကိုယ္လံုးကို ျမိဳခ်မတတ္ႀကည့္ေနသျဖင့္ ဟီဒယ္ တကို္ယ္လံုး ပူေလာင္လာခဲ့သည္။
" ညီမတို႕ လက္မထပ္ရေသးဘူးေလ... "
" မနက္ျဖန္ ကိုယ္တုိ႕ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ေလ... ကိုယ့္ကို အရမ္းမတင္းက်ပ္ပါနဲ႕ေတာ့လားကြယ္... "
သူက ဟီဒယ္၏ အျငင္းစကားကို အနမ္းျဖင့္ပိတ္ကာ ႀကီးမားသည့္ လက္ႀကီးတစ္ဖက္က သူမလက္နွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ခ်ဳပ္ထားျပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ကို္ယ္ေပၚ ေျပးလႊားေနေတာ့သည္။
နူးညံ့သည့္ အထိေတြ႕မ်ားေႀကာင့္ ထန္လိုခိ၏ ေအာက္ပိုင္းက ပူေလာင္ကာ မတ္ေထာင္လာေတာ့သည္။ သူ၏သန္မာသည့္ ကိုယ္ေအာက္ အနွစ္နွစ္အလလ ခ်စ္ကာ ေစာင့္ဆုိင္းခဲ့ရသည့္ မိန္းမလွေလးကို ဖိထားျပီးေနာက္ ထန္လိုခိ၏ စိတ္က သူမကို အပိုင္သိမ္းဖို႕သာ အားသန္ေနေတာ့သည္။
ဟီဒယ္သည္ အကိုေတာ္ အဆိ္ပ္မိျပီး မိမိေႀကာင့္ ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္သည္ကို ႀကံဳရျပီးေနာက္ အစ္ကိုေတာ္အေပၚ ခ်စ္သည့္ စိတ္ကို ေသခ်ာသိခဲ့ရသည္။ ဒါေႀကာင့္ အကိုေတာ္ က မိမိကို ခုလို ပို္င္ဆုိ္င္လိုစိတ္ျပင္းစြာျဖင့္ ထိေတြ႕ကို္င္တြယ္ေနသည္ကို အတင္းက်ပ္ မတားရက္ေအာင္ျဖစ္ေနမိသည္။ မနက္ျဖန္ဆိုလွ်င္ မိမိတုိ႕ လက္ထပ္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ အခုည အပိ်ဳစင္ဘဝကို မေပးနုိင္သည္ကလြဲျပီး သူ႕သေဘာရွိ ကို္င္တြယ္ေစလိုက္ေတာ့သည္။
" အ...အကိုေတာ္... "
ထန္လိိုခိက ဟီဒယ္၏ လည္တုိင္ကို ျပင္းစြာစုပ္နမ္းရင္း လက္တစ္ဖက္က အဝတ္ေအာက္လွ်ိဳကာ သူမ၏ နူးညံ့သည့္ အသားစိုင္ကို အသာယာပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့ ဟီဒယ္၏နူတ္မွ အမွတ္တမဲ့ ညည္းသံေလး ထြက္သြားမိသည္။
ထိုညည္းသံေႀကာင့္ ထန္လိုခိ ေက်နပ္သြားေတာ့သည္။ သူမေလးက သူ႕အထိေတြ႕ကို သာယာသည္ကို သိေတာ့ ထန္လိုခိ၏အနမ္းမ်ားက ဟီဒယ္တစ္ကိုယ္လံုးကို အပိုင္သိမ္းေတာ့သည္။ ဟီဒယ္သည္ အကိုေတာ္၏ အနမ္းေအာက္ မူးမူးေမ့ေမ့ျဖစ္ေနစဥ္ အကိုေတာ္၏ လက္က ေအာက္ပိုင္းကို က်ဴးေက်ာ္လာသျဖင့္ ဟီဒယ္ သတိဝင္လာျပီး အကိုေတာ္၏ လက္ကို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းတြန္းဖယ္ကာ ျပတ္သားစြာ ေျပာလိုက္သည္။
" အကုိေတာ္..ညီမတုိ႕ မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕စည္းကမ္းကို မေမ့ပါဘူးေနာ္။ လက္မထပ္ခင္ မလြန္က်ဴးရဘူးဆိုတာ ... "
" ကိုယ္ ဒီစည္းကမ္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ခ်င္တယ္.. "
" ဟင့္အင္း... ညီမ မခ်ိဳးေဖာက္နုိင္ဘူး။ နတ္ရြာက ခမည္းေတာ္ကို အရွက္မရေစခ်င္ဘူး။ "
ထိုစကားကိုႀကားေတာ့ ထန္လိုခိ သက္ျပင္းရိႈက္ကာ သူမေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
" မနက္ျဖန္ ည... ကိုယ္ ဒီစည္းကို ေက်ာ္မယ္။ "
ဟီဒယ္က ရွက္ရိပ္ဝဲဝဲနွင့္ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္။
" မဂၤလာကတိကဝတ္ျပဳျပီးရင္ အက္ုိေတာ့္သေဘာပါ... အခုေတာ့.. ညီမကို စည္းကမ္းမေဖာက္ေအာင္ ကူညီေပးလုိ႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကို... "
" ညီမကို ခ်စ္လြန္းလို႕ အကိုေတာ္ ေစာင့္ထိန္းလိုက္တာေနာ္... ကဲ... ထ.. ကိုယ္တို႕ အတူတူညစာစားရေအာင္... "
ထိုသို႕ေျပာျပီး ထန္လိုခိက သူမကို ထူေပးကာ ေျပာလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ သူ႕ေအာက္ပိုင္းက ေထာင္မတ္ေနသည့္ ညီငယ္ကို နွစ္သိမ့္ေပးရန္ ေရအိမ္ဘက္ကို ထြက္လာရေတာ့သည္။
ဟီဒယ္သည္ အကိုေတာ္ ဘာသြားလုပ္သည္ကို ရိပ္မိကာ ရွက္ရွက္နွင့္ သက္ျပင္းခ်ျပီး အေျခြရံမ်ားကိုလွမ္းေခၚကာ ညစာ ျပင္ခုိ္င္းလိုက္ေတာ့သည္။ မနက္ျဖန္ည အကိုေတာ္ ဘယ္ေလာက္ ကဲမည္ကို ေတြးကာ မ်က္နွာတစ္ခုလံုး ရဲရဲေတာက္သြားေတာ့သည္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဒါက သဘာဝတရား ျဖစ္လုိ႕ မိမိရွက္လည္း ခ်စ္ရသူကို လိုက္ေလ်ာဖို႕ ဟီဒယ္ဆံုးျဖတ္ထားလိုက္သည္။
...........................
ဟီဒယ္စိ္တ္ေျပာင္းသြားမည္စိုးလွသျဖင့္ ထန္လိုခိက မဂၤလာ ဆြမ္းေကြ်းကာ ကတိကဝတ္အရင္ျပဳထားလိုက္ျပီး မဂၤလာ ဧည့္ခံပြဲ ကို တလအႀကာမွာက်င္းပဖို႕ စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထန္ဘုရင္ႀကီးက သားေတာ္ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနေသာေႀကာင့္ မျငင္းပဲ လက္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။
မဂၤလာကတိကဝတ္ျပဳျပီးေနာက္ ဟီဒယ္က တထန္အိမ္ေရွ႕စံ မိဖုရား ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထိုည မဂၤလာဦး အိပ္ခန္းထဲ ဟီဒယ္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေစာင့္ေနမိသည္။
" ညီမ... "
ထန္လိုခိက အရက္တစ္စက္ေတာင္ မေသာက္ပဲ မဂၤလာအိပ္ေဆာင္ကို ဝင္လာခဲ့သည္။ ထိုည သူ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်စ္ခဲ့ရသည့္ ခ်စ္သူနွင့္ ေပါင္းစည္းမႈျပဳမည္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ အရာရာတိုင္းကို အေသးစိတ္ကအစ သူမွတ္မိခ်င္သည္။ မူးသြားျပီး ညားသြားသည္ဆိုသည့္အျဖစ္က ေပါ့တန္လြန္းလွသည္။ ဟီဒယ္က ခ်စ္ျခင္းမွာေပ်ာ္ဝင္ေအာင္ သူ အစပ်ိဳးေပးခ်င္သည္။ သူမေလး ခ်စ္ျခင္းကို ခံစားနိင္ေအာင္ အေသးစိတ္ျပင္ဆင္ေပး ခ်င္သည္။ ငါ့ဇနီးျဖစ္ေနျပီဆိုျပီး တဖက္မိန္းကေလး၏ ကိုယ္ထဲ မျပင္ဆင္ပဲ ထည့္သြင္းကာ မိမိသာယာမႈကို ဦးစားေပးသည့္ အျဖစ္ကို မလုိခ်င္ေပ။ မိမိ၏ အျပဳစုေႀကာင့္ ဟီဒယ္က မဂၤလာဦး အေတြ႕ႀကံဳကို အျမဲအမွတ္ရကာ စိတ္လႈပ္ရွားေနေစခ်င္သည္။
ဟီဒယ္က အခန္းထဲ သူ ေစာေစာဝင္လာသျဖင့္ အံ့ၿသသြားသည္။
" အကိုေတာ္ ... အျခားသူေတြကို ဧည့္မခံဘူးလား "
" မလိုဘူး။ သူတို႕ ဖာသာ စိတ္ႀကိဳက္ေသာက္ေနႀကတယ္။ ကိုယ့္ ဟီဒယ္ေလးကို တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ္ ပစ္မထားခ်င္လို႕ အျမန္ေျပးလာတာ... "
ဟီဒယ္က ထိုစကားကိုႀကားေသာ္ သူ ဘာလိုခ်င္သည္ကိုသိကာ ရွက္ရိပ္ဝဲဝဲနွင့္ ႀကည့္လုိက္သည္။ ထန္လိုိခိသည္ ဒီအႀကည့္ေႀကာင့္ ေအာက္ပိုင္းက မတ္ခနဲေထာင္ထလာေတာ့သည္။
" ဟီဒယ္ေလး...ကိုယ့္ခ်စ္သူေလး.. ကိုယ္ ဒီေန႕ကို ေစာင့္ေနရတာ ေသလုေအာင္ ေမာလွျပီ။ ကိုယ္ခ်စ္သူေလးနဲ႕ေပါင္းစည္းခ်င္လွျပီ "
ထိုစကားေႀကာင့္ ဟီဒယ္က သူ႕အဝတ္မ်ားကို ကူညီကာ ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္။ ထန္လိခိကလည္း သူမ၏ ဝတ္ရံုမ်ားကို တစ္ခုခ်င္းခြ်တ္ကာ အတြင္းဝတ္ပါးေလးက်န္ေတာ့မွ အိပ္ယာထက္ကို ေပြ႕ေခၚသြားေတာ့သည္။
" အကိုေတာ္... ဖေယာင္းတုိင္ မီးမွိတ္လိုက္ဦး.. "
ဟီဒယ္က မိမိကိုယ္ကို သူ႕လက္မ်ား ေရာက္လာေတာ့ ရွက္ရြံ႕စြာေျပာလိုက္သည္။ ထန္လိုခိက ခ်စ္သူေလး၏ အလွအပမ်ားကို အေသးစိတ္ႀကည့္ခ်င္ေပမယ့္ သူမေလး ရွက္ေနသျဖင့္ ဖေယာင္းတုိင္မီးကို သြားမွိတ္ေပးလိုက္သည္။
အေမွာင္ထဲတြင္ ဟီဒယ္၏ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အားလံုး ကြ်တ္သြားျပီး ပူေနြးသည့္ ကိုယ္နွစ္ခု အႀကားလပ္ မရွိ ပူးကပ္သြား ေတာ့သည္။ ဟီဒယ္သည္ မိမိနူတ္ခမ္းကို သိမ္းပိုက္ခံေနရစဥ္ မိမိကိုယ္ေပၚ ေနရာအားလံုး ေျပးလႊားေနသည့္ သူ႕လက္မ်ားေႀကာင့္ ရွက္ရြံ႕ေနေပမယ့္ မျငင္းဆန္ပဲ ေျခေထာက္မ်ား ကို အသာခ်ဲေပး လိုက္သည္။ သူ႕လက္မ်ားက မိမိေျခေထာက္ႀကားက ပန္းဖူးေလး ကို လာေရာက္ပြတ္သပ္ လုိက္စဥ္ ဟီဒယ္ တုန္ယင္သြားေတာ့သည္။
" စိတ္ကိုေလ်ွာ့ထား... မနာေစရဘူး။ အကိုေတာ္ ျပင္ဆင္ေပးမယ္.. ကိုယ့္ကိုယံုပါ... "
သူ၏ပူျပင္းသည့္ အနမ္းမ်ားက ရင္ဘတ္က ပြင့္ခ်ပ္ကို ေရာက္လာစဥ္ သူ႕သန္မာသည့္ လက္ေခ်ာင္းက ပန္းဖူးကို ပြတ္သပ္နိႈးဆြေပးေနေတာ့သည္။ ထိုနွစ္ေနရာကို ထိလိုက္သည္နွင့္ ဟီဒယ္၏နူတ္မွ ထိန္းမရပဲ ညည္းသံတို႕ထြက္လာခဲ့သ္။
"အကို....အကိုေတာ္... "
" ဟီဒယ္ေလး.... ကိုယ္ခ်စ္သူေလး... ခ်စ္တယ္... အရမ္းခ်စ္တယ္.. "
ထိုညသည္ တကယ္ကို ဟီဒယ္အတြက ္ေမ့မရသည့္ ညျဖစ္ခဲ့သည္။ အကိုေတာ္က အရမ္းကို စိတ္ရွည္စြာျပင္ဆင္ေပးေသာေႀကာင့္ သာယာဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ အခ်စ္ညေလး ျဖစ္ခဲ့သည္။
ဟီဒယ္ ေနျမင့္မွ နိုးလာေတာ့သည္။ နိုးနုိးျခင္း သတိျပဳမိသည္က ႀကီးမားသည့္ နွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ေပၚတြင္ မိမိတစ္ေယာက္ တည္း ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဟီဒယ္ထထိုင္လိုက္စဥ္ အဝတ္စားအျပည့္စံု ဝတ္ထားျပီးသည့္ အကိုေတာ္ဝင္လာသျဖင့္ ဟီဒယ္ ရွက္ရြံ႕စြာ မ်က္နွာလြဲေတာ့ သူက သေဘာက်စြာရယ္ေမာကာ သူမကို ဖက္ျပီး ႀကင္နာစြာနမ္းရင္းေျပာလိုက္သည္။
" ကိုယ္ ေရျပင္ခုိင္းထားတယ္။ ညီမကို ေပြ႕ခ်ီသြားေပးမယ္... "
"ဟင့္အင္း..ညီမဖာသာေလွ်ာက္မယ္... "
" ျငိမ္ျငိမ္ေန... လမ္းေလွ်ာက္ရတာ နာေနလိမ့္မယ္... "
ထိုစကားေႀကာင့္ ဟီဒယ္ မ်က္ႏွာရဲသြားျပီး သူ႕ရင္ခြင္ထဲ မ်က္နွာဝွက္ကာ ေရခ်ိဳးေဆာင္ထဲ ေခၚေဆာင္လာျခင္း ခံလိုက္ ရသည္။
ေရခ်ိဳးျပီးေနာက္ ဟီဒယ္ အမ်ားႀကီးသက္သာသြားသည္။ မနက္စာ အတူတူစားျပီးေနာက္ မယ္ေတာ္နွင့္ အရီးေတာ္ကို သြားေရာက္ ဂါရဝျပဳႀကသည္။ မယ္ေတာ္နွစ္ပါးက ခုမွ အရမ္းကို တက္ႀကြ လန္းဆန္းေနသည့္ သားေတာ္ကိုႀကည့္ကာ စိတ္ခ်မ္းသာ သြားေတာ့သည္။
သို႕ေသာ္ မဂၤဦးစံုတြဲ ေပ်ာ္လုိ႕မဆံုးခင္ ေနာက္ 15 ရက္အႀကာမွာ သတင္းဆိုးေရာက္လာေတာ့သည္။
" ဘာ... မီဒယ္ရဲ႕မယ္ေတာ္က ဝူမိဖုရားေခါင္ႀကီးကို အဆိပ္ခတ္ သတ္လုိ႕ လူပံုအလယ္မွာ ေခါင္းျဖတ္ကြပ္မ်က္ခံ လိုက္ရျပီ ဟုတ္လား... "
ထန္လိုိခိသည္ ထိုသတင္းေႀကာင့္ ေဒါသတႀကီး လက္သီးဆုပ္ လိုက္သည္။ လ်န္ျပည္ မရွိေတာ့ေပမယ့္ လ်န္မင္းႀကီး မရွိေတာ့ ေပမယ့္ မီဒယ္က မိမိ၏ ညီမဝမ္းကြဲေတာ္စပ္ေနေသးသည္ မဟုတ္လား။ ဂ်ဴဒါအမ္းက မီဒယ္၏မယ္ေတာ္ကို မကြပ္မ်က္ခင္ မိမိတို႕ တု္ိင္းျပည္ကို အေႀကာင္းႀကားသင့္လ်က္နွင့္ အခုလို လူပံုအလယ္မွာ ကြပ္မ်က္လိုက္တာက မိမိတုိ႕ တထန္ျပည္ကို အရွက္ခြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
တထန္မင္းႀကီးသည္လည္း ထိုသတင္းကို ႀကားေသာ္ မ်က္္ေမွာင္ႀကဳတ္လိုက္ျပီး သားေတာ္ကို ေျပာလိုက္သည္။
" ဂ်ဴးဒါအမ္းက ထီးနန္းဆက္ခံလိုက္တာ မႀကာေသးဘူး။ မီဒယ္ရဲ႕ မယ္ေတာ္ကို ခုလို အရွက္တကြဲနဲ႕ကြပ္မ်က္လိုက္တာကို မင္း ဘယ္လို ထင္သလဲ သားေတာ္... "
" တထန္ျပည္ကို ရန္စတယ္လို႕ သားေတာ္ ထင္ပါတယ္ ခမည္းေတာ္ ဘုရား... "
" အင္း...မီဒယ္ရဲ႕ အေျခေနက ဘယ္လိုတဲ့လဲ... "
" သူ႕နန္းေဆာင္မွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ထားထားတယ္လို႕ ႀကားပါတယ္ ခမည္းေတာ္ဘုရား... သားေတာ္ အခု ျဖစ္ပ်က္သြားတာကို သေဘာမက်ဘူး။ သားေတာ္တို႕ မီဒယ္ဆီက အျပန္ လုပ္ႀကံခံရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီတပ္က သားေတာ္တို႕ကို အေသသတ္ခ်င္တာထက္ တေနရာမွ ပိတ္ေလွာင္ထားခ်င္တဲ့ ပံုစံေပၚတယ္ ခမည္းေတာ္ဘုရား။ ဒီကာလအတြက္ ဝူမိဖုရားေခါင္ႀကီး အဆိပ္မိျပီး ဆူမီရာ အခ်ိန္မွီ လာမကုေပးနုိင္လို႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီး နတ္ရြာစံတယ္။ ျပီးတာနဲ႕ မီဒယ္ရဲ႕မယ္ေတာ္က အဆိပ္ခတ္သူအျဖစ္ သက္ေသအျပည့္စံုေတြ႕ရျပီး အသတ္ခံရတယ္။ အခုျဖစ္တာေတြက တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႀကိဳးကိုင္မႈေအာက္မွာ ျဖစ္သြားတယ္လို႕ သားေတာ္ထင္ပါတယ္ ခမည္းေတာ္ဘုရား..."
" အင္း... သားေတာ္ အာနန္ျပည္ရဲ႕ အိမ္ေရွ႕စံ ကုလန္ကို တခ်က္ဆက္သြယ္လုိက္ဦး။ သူ႕ဘက္က ဘာထူးသလဲဆိုတာ ခမည္းေတာ္ သိခ်င္တယ္... "
ခမည္းေတာ္၏စကားေႀကာင့္ ထန္လိုခိ စိတ္ထဲ မသိုးမသန္႕ျဖစ္သြား သည္။ ဒီအျဖစ္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ဦးတည္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒါေႀကာင့္ ေနာင္ေတာ့္ဆီကို စာပို႕သိမ္းဌက္သံုးကာ သတင္းေမးလိုက္သည္။
ထန္လိုခိသည္ တပ္မ်ားကို အသင့္ျပင္ဆင္ကာ လံုျခံဳေရးကို တိုးျမွင့္ျပီး အေဆာင္ေတာ္ကို ျပန္လာေတာ့ ဟီဒယ္က မီဒယ္တုိ႕သားအမိ သတင္းကို ရထားျပီး ေမးေတာ့သည္။ ဟီဒယ္ေတြးသည့္အခ်က္လည္း ထန္လိုခိ ေတြးတာနွင့္ တူေနသည္။
"အကိုေတာ္... ဒီဟာက ယြမ္ခ်ဴးခန္လက္ခ်က္ျဖစ္ရမယ္။ ညီမ သူ႕ကို မေတြ႕ရေပမယ့္ သူက ေနာင္ေတာ္ကုလန္ကို ဦးတည္ေနသလိုပဲ... "
" ဟုတ္တယ္။ ယြမ္ခ်ဴးခန္က ေနာင္ေတာ္တို႕ သိတာထက္ကို ပို ပါးနပ္လာတယ္။ သူ႕အရိပ္ကို မေတြ႕ရေပမယ့္ သူ႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ အားလံုးေရာက္ေနသလို ခံစားေနရတယ္။ ေလာေလာ ဆည္ ေနာင္ေတာ္တို႕ မီဒယ္ကို ကယ္တင္ဖို႕လုပ္ရလိမ့္မယ္"
ဟီဒယ္က ခံုကို လက္နွင့္အသာေခါက္ကာ စဥ္းစားေနျပီး ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။
" ဝူဘုရင္က ဒီဟာကို ခြင့္ျပဳမွာမဟုတ္ဘူး။ မီဒယ္က လက္ရွိ ဝူျပည္ရဲ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ေနတုန္ုးပဲ...ညီမတုိ႕ ဘယ္လို အေႀကာင္းျပခ်က္နဲ႕ သြားေတာင္းမလဲ.... ဒီအခ်က္က နွစ္နုိင္ငံ စစ္ျဖစ္ေစမယ့္ အခ်က္ႀကီးပဲ... "
ထိုစကားေႀကာင့္ ထန္လိုခိ မ်က္နွာပ်က္သြားသည္။ ဒီအတုိင္း ျငိမ္ခံလွ်င္ တထန္ျပည္ကို မ်က္နွာျဖတ္ရိုက္လိုက္တာကို ခံရမွာျဖစ္ျပီး မီဒယ္ကို ျပန္ေခၚလွ်င္ နွစ္နုိင္ငံစစ္ျဖစ္လိ္မ့္မည္။
" တကယ့္ကို ယုတ္မာေကာက္က်စ္လိုက္တဲ့ အကြက္ပဲ... ဒါ တမင္ ဝူျပည္နဲ႕ တထန္ျပည္ကို ရန္တုိက္ေပးလိုက္တာပဲ။ "
ဟီဒယ္က မ်က္ေမွာင္ႀကဳတ္ကာ တီးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္။
" ညီမေတာ့ ဆူမီရာကို စိုးရိမ္တယ္။ ယြမ္ခ်ဴးခန္က ဆူမီရာကို ဘယ္နည္းနဲ႕မွ လက္လႊတ္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ "
ထန္လိုခိလည္း ရင္ထဲတင္းက်ပ္လာခဲ့သည္။ သူက တုိက္ပြဲတြင္ ေသေသေႀကေႀကတုိက္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အခုလို အေမွာင္ထဲကေန လုပ္ႀကံခံေနရတာကို မႀကိဳက္ေပ။
" တုိလုအီက ဝကၤပါျမိဳင္က ခ်ိဳနန္ဆိုတဲ့ လူငယ္ေလးကို လက္ထပ္လိုက္ျပီး အိမ္ေရွ႕စံရာထူးကို စြန္႕လႊတ္လိုက္တယ္တဲ့။ ျပီးေတာ့ ခ်ဴလူလူက အခု နန္ေက်ာင္ျပည္ကေန အာနန္ျပည္ကို ျပန္လာေနျပီတဲ့.... ခ်ဴလူလူရဲ႕မယ္ေတာ္ကို ဆူမီရာ သြားကုေပးလို႕ အဆိပ္က သက္သာသြားေပမယ့္ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ခ်ဴမိဖုရားႀကီးနဲ႕ ဝူမိဖုရားႀကီးတို႕ တျပဳိင္တည္း အဆိပ္မိတာ တိုက္ဆိုင္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ "
ဟီဒယ္က မိိမိနွင့္ အကိုေတာ္ ေတာထဲ ပိတ္္မိသည့္ အခ်ိန္တြင္ အခုအေႀကာင္းရာမ်ားျဖစ္ပ်က္သြားသည္ကို သိရေသာ္ မ်က္နွာ ျဖဴေယာ္သြားျပီး ေျပာလိုက္သည္။
" အကိုေတာ္...ဆူမီရာ...သူ တခုခုျဖစ္ေနျပီ။ အကိုေတာ္ ကုလန္ဆီကို အျမန္သြားပါေတာ့... မႀကာခင္ တုိက္ပြဲႀကီး တစ္ခု ျဖစ္လာေတာ့မယ္... ယြမ္ခ်ဴးခန္ ေနာက္ထပ္ ေျခတလွမ္း စလိုက္ျပီ။ သူက ေတာင္ပိုင္းျပည္အခ်င္းခ်င္းကို မတည့္ေအာင္ သပ္လွ်ိဳထားလိုက္ျပီ။ "
ိထိုစကားကိုႀကားေသာ္ ထန္လိုခိ သတ္ျဖတ္ခ်င္သည့္ စိတ္မ်ား ေပၚလာေတာ့သည္။
============================
YOU ARE READING
စစ္နတ္ဘုရား၏ အခ်စ္ဥယ်ာဥ္ - Season (2)
Historical Fictionစစ္နတ္ဘုရားရဲ႕ အခ်စ္ဥယ်ာဥ္ Season 1+2 တစ္မေအထဲက ေမြးဖြားလာေပမယ့္ ႀကီးျပင္းရသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေပၚ မူတည္ျပီး ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္ဓါတ္၊ အေတြးေခၚေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေျပာင္းလဲသြားမယ္လို႕ သင္တုိ႕ထင္ပါသလဲ။ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္လက္ထဲက အရာထက္ အျခားလူလက္ထဲက အရာ...
