Chapter 18

8.7K 186 0
                                    

"Tell me more about my son." Basag ni Sebastian sa katahimikan. Nasa loob sila ng kwarto ni Sieve. Nakatulog ito ng mapagod sa kakalaro kaya inilipat nila sa higaan at doon pinatulog ng maayos.

Napalingon si Lauren kay Sebastian. Nakatitig ito sa anak niya. Makikita sa mga mata nito ang adoration.

"He's exceptional." Umpisa niya na nakatingin na rin sa anak na mahimbing na natutulog. "Sa mura niyang edad ay alam na niya ang alphabet. Marunong na rin siyang magbilang. Gamit ang mga kagamitan, laruan ay masasagot na niya ang mga tanong. Isa o dalawang beses mo lang ituro sa kanya ang isang bagay ay hindi na niya iyon malilimutan. Ang kulit rin niya. Sa edad niyang one year and 3 months ay sobrang daldal na niya kahit hindi pa perpekto ang mga salita nito. Kumpara sa ibang bata, ibang-iba si Sieve. Iwan ko kung saan ito nagmana,hindi naman ako matalino. Sa iyo siguro?" Nilingon niya ito na nakangiting nakatitig pa rin sa anak.

"Well, I'm not that genius pero siguro genius ako pagdating sa business dahil doon ako naging very successful." Tumawa ito. Ang totoo ay nag-e-excel siya sa klase noong nag-aaral pa siya. He graduated with flying colors.

"Paano mo nga pala nakilala ang manager ko? Sigurado ka bang ipinagpaalam mo ako sa kanya? Baka matanggal ako sa trabaho at maAWOL pa." Sunod-sunod na tanong niya ng maalala ang trabaho niya.

"Walang problema kung matanggal ka dahil hindi ka na magtatrabaho simula ngayon. I want you to focus on being a mother. Hindi ko alam kung ano ang rason mo kung bakit ka pa nagtityaga sa pagtatrabaho sa mall at iniwan ang bata sa yaya niya. Ayokong husgahan ka dahil hindi kita kilala pero ngayong andito na ako at kaya ko namang ibigay ang lahat sa anak natin hindi kana kailangang magtrabaho." Mahabang wika nito.

Biglang kumislot ang puso niya sa sinabi nitong 'anak natin'. Sarap sa pandinig.

"Kailangan ko pa ring pormal na magpaalam at magresign sa work."

"You don't have to. Ako ng bahala."

"Ikaw bahala? Bakit parang alam na alam mo ang pinagtatrabahoan ko? Close ka ng manager o may-ari? O Iniistalk mo ako?"

Napatawa naman si Sebastian.

"Kilala mo ba ang boss mo o alam kahit pangalan man lang ng may-ari ng pinagtatrabahoan mong mall?" Tanong nito na parang pinagkakatuwaan siya.

Hindi niya maalala ang pangalan ng boss niya. Hindi pa niya ito nakikita pero ang laging binabanggit nito ay ang apelyedo lang nito. Tinatawag ito ng mga head nila na Mr. Andersen. Isa itong foreigner base na rin sa apelyedo nito.

"Mr. Andersen ang tawag ng mga head namin sa may-ari. Kaya hindi ko na maalala ang pangalan. Hindi rin naman nagpapakita ang may-ari sa amin. Teka, don't tell me kaibigan mo ang may-ari?"

Lumapad ang ngiti nito.

"Nope, I own it."

Namilog at napanganga naman siya sa nalaman. Sa ilang buwan niyang nagtrabaho doon ay hindi niya alam na ito at ang boss niya ay iisa. Hindi din naman kasi niya alam ang apelyedo nito.

Mas lalong siyang nanliit sa harap nito. Boss pala nya ang ama ng anak niya.

What a small world.

"I own hotel & resorts, and malls all over the world. That's why nalibot ko na ang buong mundo. I travel for business." Sabi nito. Hindi naman ito nagmamayabang, nagsasabi lang ng totoo.

Sa ganitong klase ng tao ay siguradong hinahabol ito ng mga kababaihan. Aside sa good looks nito ay sobrang kapal pa ng bulsa nito.

Kung saan siguro ito nagpupunta ay iba't ibanh mga babae din ang ikinakama nito. Tulad nalang ng nangyari sa kanila. Siniswerte lang siya at nabilang siya sa mga naikama nito.

Don't Mess A BillionaireOnde histórias criam vida. Descubra agora