kirai┇izone ff ✅

0025

❃ 0025 // REALIZE

// KANGHYEWON's

"Potangina, ba't ka namamangga huh?" Lumingon ako sa babaeng nabangga ko, I bowed at her to apologize. Wala ako sa sarili ko ngayon, palagi naman.

"Ano? Di ka magsasalita huh?" Lumapit saakin yung kasama nyang lalaki at tinulak tulak ako. Hinayaan ko lang silang gawin yun. Nakakapagod din ipagtanggol ang sarili mo.

"Ipinagmamalaki mo ba rank mo huh? Huwag mong ipagyabang yan halata namang dinaya mo lang 'yon" Sabi nya ulit saakin, napangisi ako.

Hindi naman sya yung nabangga ko yung maarteng babae yun, sanaol handa syang ipaglaban.

Napatingin ang lalaki sa likod ko, parang nagulat naman sya. Sabay silang nagbow ng girlfriend nya bago nagmadaling umalis.

I looked at my back, I saw girl smiling at me.

"I thought you don't want to be looked down?" Eunbi asked me.

"Wala ako sa mood para makipag-sagutan" Sabi ko, lumapit sya saakin at mas nilakihan ang pag ngiti nya. Napangiti nalang din ako.

"Bakit wala ka sa mood?" She asked me again, sabay na kaming naglalakad ngayon papuntang cafeteria.

"Hmm, di ko rin alam" Sagot ko sakanya, tumingin sya saakin na parang naguluhan.

"Nakakatakot ka na huh" Natatawa pa sya habang sinasabi yun, ako nga rin natatakot na sa sarili ko.

"Bigla lang nagchange mood ko nung nakita kita, okay na ako" I used my cute voice that's why we end up laughing too loud.

I feel like we're the only human left on earth, yan ang nararamdaman ko pag magksama kaming dalawa. I always feel butterflies on my stomach when I saw her smile or laugh, cringe man pero totoo HD pa.

"Bumabanat ka ba?" Tanong nya saakin, nagkibit balikat lang ako at ngumiti sa kanya.

"Pupunta tayong cafeteria diba? Pwedeng may daanan muna tayo?" She asked me, agad naman akong tumango.

"Basta kasama kita okay lang kahit saan tayo pumunta" Natawa ulit sya sa sinabi ko.

"Tigilan mo nga yan Kang Hyewon, may gusto ka bang sabihin or may kasalanan ka saakin? Bakit ang harot mo?" Kunwari pa sya kinikilig din naman ngi.

"Bakit? Ayaw mo? Ok sige." I used a serious tone this time, napakunot naman ang noo nya.

"Joke lang, 'to naman" Ngumiti ulit ako dahil sa sinabi nya, marupok talaga sya.

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko sakanya, tinuro. nya yung isang room. Faculty room pala 'yon.

"Ayaw mo sumama sa loob? Okay ka lang dito sa labas?" Tumango ako sakanya at tumango, dito lang ako sa labas. Ayoko naman makisali sa business nya, sure akong di rin ako makakarelate.

Sumandal ako sa pader napatingin lang sa sapatos ko. Thoughts suddenly appear when I'm alone, marami akong naiisip tuloy ngayon. What's the real definition of happiness? I don't know either, hindi ko nga masyadong naiintindihan ang concept ng pagiging masaya.

Basta ang alam ko I feel it when I'm with the people who are truly important to me.

Lumabas na si Eunbi kaya agad ko syang hinarap, may hawak sya na mga papel ngayon yun malamang ang pinunta nya dito.