0040

188 26 2
                                    

0040 // TO THE PEOPLE

// KANGHYEWON's

Pagkatapos namin kumain, agad na kaming bumalik sa sarili naming mga classroom. I'm really not in the mood to listen in our class, kaya ang ginawa ko nalang ay ang iyuko ang ulo ko sa sarili kong mesa.

I didn't mind our teacher scolding me because of sleeping during class, wala akong pakialam kung pagalitan nya man ako.

I'm so tired these days, nakakapagod pigilan ang sariling umiyak. Natatakot akong umiyak sa harap ng mga kaibigan ko, I promised them that I will only show my tough side.

Dahil sa hindi raw makakapasok ang susunod namin na teacher lumabas ako ng classroom nang walang nakakapansin, I wander around the school kahit alam ko na bawal 'tong ginagawa ko pero pinagpatuloy ko parin.

Papasok na sana ako sa library nang biglang may nagsalita sa likod ko, nagulat ako kaya agad akong napalingon sakanya.

"Napapadalas yata ang pagpunta mo sa library ah?" Sabi saakin ni Gaeun eonnie, hindi sya nakauniform so I assume na hindi sya pumasok ngayon.

"I need to maintain my rank kaya napapadalas ako dito" Sabi ko sakanya, napalunok naman ako nang laway pagkatapos ko sabihin yun.

"Mabuti naman kung ganun" Ngumiti sya saakin at binuksan ang pinto ng library, pagpasok namin walang tao sa loob maliban sa librarian na nakatutok sa librong binabasa nya.

I don't know but I found myself tailing Gaeun eonnie, she smiled at me nang mapansin nya na nakasunod ako sakanya.

"Same rin ba tayo ng pagkukuhanan ng libro?" Sabi nya saakin, tumango ako kahit di naman libro ang pakay ko rito.

Hindi kami close nagkakilala lang kami dahil sa ranking announcements yun lang, we are opposite, total opposite with each other. Tsaka I found her suspicious tho.

Naglakad sya papuntang history section, doon exactly sa shelf na ginawa naming pinto sa secret room namin. Kinabahan ako kaya mas lumapit pa sakanya para makita kung anong kukunin nyang book.

The book na susi ng room ay nasa pinakamataas na part ng shelf, kahit sino tatamaring maghanap ng mapapatungan kaya hindi na nagagamit ang mga librong nasa pinakamataas.

"I didn't know you like history" Sabi nya saakin habang nakatingin parin sa shelf, she's going to pick the key na nasa pinakataas. She's tall so she can easily reach that book, dahil panic na baka makuha at mabuksan nya ang pinto obviously I stopped her.

"Why?" That's the first word na lumabas sa bibig ko, she stopped reaching the book at lumingon sya saakin.

"What do you mean why?" She asked me too.

"I heard you're the one who suggest to change the rooms? Why did you change it?" Yun nalang ang naisipan ko na itanong.

Ngumiti sya saakin bago sinagot ang tanong ko. "I just want a new environment, and I just know that I helped someone with that suggestion" Nilagpasan nya ako at lumipat sa kabilang shelf, nakahinga ako nang maluwag dahil sa wakas umalis na sya sa harap ng secret room namin.

Sumunod ulit ako sakanya para itanong ang huli kong tanong.

"Speaking of help, why are you always when we need help? It makes you suspicious" I asked again, she pulled a book bago nya ako sinagot ulit.

"So helping someone makes you suspicious, is that a new rule?" Tanong nya saakin, umiling naman ako.

It's that parang ang weird lang, as far as I know she was there during Wonyoung was found in the comfort room (when she was bullied). I know she was just helping pero hindi ko alam kung bakit nagdududa ako sakanya.

kirai┇izone ff ✅Where stories live. Discover now