kirai┇izone ff ✅

0051

✏ 0051 // ANYONE

// AHNYUJIN's

I sleep far from them, hindi ako tumabi sakanila. I just don't want to, wala ako sa gana makisalamuha sakanila. Basta maganda rin naman ang pwesto ko kahit papaano.

Parang napansin naman nila na ayaw ko tumabi sakanila kaya di na nila ako pinilit pa. I shouldn't treat my eonnie like this, but I can't help myself parang ma'y kung ano saakin na nagsasabing di na muna ako sumama-sama sakanila.

They all talking to each other habang naghihintay na dalawin sila ng antok, nakikinig lang ako sa usapan ng mga eonnie ko.

Did I really change a lot? Masama bang lumayo muna kahit sandali lang?

I'm afraid, sinisisi ko nga sarili ko hanggang ngayon. And now I'm afraid I might hurt my friends once again.

I have a series of sleep walking and doing things I am not aware of. Nagsimula 'to nung nasa computer laboratory ako, nagtuloy-tuloy na ito hanggang ngayon. After Wonyoung's suicide mas lumala ito, isang gabi hindi ko napansin na kumuha na pala ako nang kutsilyo sa kusina namin, nagising nalang akong nasa harap ng kama ni Yena eonnie handa syang saksakin.

Kung hindi ako nagising edi sana nasaktan ko na si Yena eonnie, that's the reason why I'm avoiding them. Baka masaktan ko sila, I cannot afford to lose another friend.

Kanina nang malaman ko na napag-isipan nila na dito kumain at matulog, I thought that I should go out and find other place for me to sleep pero di ko ginawa. I'm thinking of leaving them after this moment, hindi naman sa lalabas ako ng school I'll completely ignore them.

I cannot face them anymore, especially Minjoo eonnie.

Tahimik na silang lahat, nakatulog na ata sila. Humiga na rin ako nang maayos at tumingin sa kisame ng dorm namin. Hindi ako pwedeng matulog, I'm afraid I might do bad things again.

Kinuha ko ang cellphone ko, I texted someone that I will visit them, maybe tomorrow? I wanted to see her again kahit na binisita ko sya kahapon.

Buti nagkaroon na sya ng kasama doon.

Ang plano ko hindi ako matutulog but I ended up sleeping silently.

"Yujin, Ahn Yujin wake up" Nagising ako sa familiar na boses na gumising saakin. When I open my eyes, I immediately saw a tall figure standing beside me.

"Kanina ka pa namin ginigising" Sabi ulit ng familiar na boses, my visions are still adjusting to the strong light inside the room.

Bumangon na ako at humarap sa babaeng nakatayo parin sa harapan ko. Napansin ko rin na naka color blue na dress na ako.

"Wonyoung?" Banggit ko sa pangalan nya, tumango sya bilang sagot. Hindi ako nagdalawang isip na yakapin sya nang mahigpit.

"Come, may gustong kumausap sayo" Sabi nya at hinila ako, sumunod lang ako sakanya habang hawak nya yung kanang kamay ko.

Papunta kami sa isang maganda at malaking bahay, hindi ko alam kung kanino tong bahay na ito but in some reasons I feel connected to it.

"Asan tayo Wonyoung?" Tanong ko sakanya nung tumigil na kami sa harap mismo ng bahay, she just smiled at me saying nothing.

Mga isang minuto kami naghintay dito sa harapan ng malaking gate bago ito buksan ng isang guard. Hinila ulit ako ni Wonyoung papasok ng bahay.