0028

226 26 11
                                    

0028 // LEAD

// KANGHYEWON's

Eunbi eonnie dragged me away from that jerk, I could kill him publicly.

"What are you doing?" Eunbi eonnie said while closing the comfort room's door, galit ba sya dahil sa sinabi nung lalaking yun or galit sya dahil sa pag eksena ko?

"I just did what I should do" Sabi ko sakanya, inirapan nya lang ako habang naka cross arms.

"Wait, are you upset because of me?" Sabi ko ulit, she just looked at me hindi sya sumagot. Silence means yes?

"Bakit saakin? That guy looked down on me, I'm your girlfriend!" Inis na sabi ko sakanya, parang nagulat naman sya sa sinabi ko. Tama naman ah.

"What are you saying? Hindi ako galit sayo or kanino man okay. Ang akin lang bakit bigla kang nanakit ng iba" Natawa nalang ako sa sinabi nya.

"He said that you should be with him instead of me, sinabi nya pa na dapat hiwalayan mo na ako sino bang hindi maiirita huh?" Napakamot naman sya sa ulo nya.

It looks like we're having a misunderstanding here. Mas nainis ako nung di na sya kumibo saakin, she's just staring at me while her arms are in cross form.

"Are you tolerating that jerk?" Sabi ko sakanya, napahilamos naman sya ng mukha nya probably frustrated sa mga pinagsasabi ko ngayon. Tama naman ako diba? Bakit feeling ko ako pa may mali dito.

Napalingon kaming dalawa sa isang cubicle dito sa cr, someone is here. The girl slowly went out of the cubicle, nakayuko lang sya habang papunta sa salamin. She cried, I knew it.

Pinunasan nya ang luha nya at tumingin saamin ni Eunbi

"Eonnie are you two fighting?" Tanong nya saamin, Eubbi and I looked at each other.

"No Wonyoung we are not, it's just a misunderstanding. Are you crying?" Agad naman umiling si Wonyoung, halata naman na umiiyak sya kanina.

I don't if she cried because she heard us fighting or meron pa syang ibang problema. Lumapit si Eunbi sa kanya at niyakap, nakatayo lang ako habang nakatingin sakanila.

Wonyoung cried again while hugging Eunbi, meron talaga syang problema I feel it.

"May problema ba?" I asked Wonyoung, umiling ulit sya habang umiiyak parin sa balikat ni Eunbi.

May sasabihin pa sana ako pero pinigilan na ako ni Eunbi, gusto nya siguro bigyan muna ng space si Wonyoung. Tumango nalang ako, isinandal ko ang sarili ko sa pintuan ng pinasukan nya na cubicle kanina.

The only sound you can hear here inside the comfort roon is her sobs, napayuko nalang ako at tumitig sa suot kong sapatos ngayon.

The door I leaned on was open kaya I saw what's inside, a bottle of tablets probably to help in sleeping problems. Lumingon ako sa umiiyak na si Wonyoung, is she having troubles in sleeping or she's planning to overdose herself.

Kinuha ko ito at palihim na tinago sa bulsa ko, buti di ako nakita ni Eunbi.

Wonyoung stopped crying at lumayo na kay Eunbi para punasan ang luha nya, she smiled at us. She's smiling but her eyes doesn't lie tho.

kirai┇izone ff ✅Where stories live. Discover now