🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
ေကာင္းကင္ေျပာျပသည္ကို ျမတ္ဘုန္းအ့ံၾသသြားေသာ္လည္း
ေကာင္းကင္ကို အထင္ေသးသည့္ အမူအယာေတာ့မျပ။
အရင္နီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းေရွ႕မွာ ကိုယ့္ရဲ႕ျဖစ္ရပ္အမွန္ကို ေျပာျပရေတာ့ ေကာင္းကင္နည္းနည္းေတာ့သိမ္ငယ္မိသည္။
"ေကာင္းကင္ မင္းအခုဘာလုပ္ခ်င္တာလဲ
အိမ္ေထာင္မျပဳခ်င္တဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ခုနကေျပာသလို……"
"အင္း ငါအဲ့လိုလုပ္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္"
"လြယ္တယ္ထင္လို႔လား ေကာင္းကင္
ေယာက်ာ္းေလးကိုယ္ဝန္ေဆာင္ျပီး ကေလးယူတာ
ေသလမ္းကိုေရြးတာနဲ႔မျခားဘူးေနာ္
ေဆးပညာေတြတိုးတက္ေနေပမဲ့ အရမ္းခက္ခဲတယ္"
"ဒါဆိုငါက အိမ္ကယူခိုင္းတဲ့မိန္းမပဲယူလိုက္ရမွာလား
ငါ့ကိုယ္ငါသိေနတာ ငါဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ မိန္းမယူရမလဲ"
"အဲ့လိုဆိုေပမဲ့လဲ ငါေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး"
"ေသသြားရလဲ အဆင္ေျပတာမို႔ ငါ့ကိုသာကူညီပါျမတ္ဘုန္းရယ္
လူေကာင္းတစ္ေယာက္စီက မ်ိဳးဆက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ရရင္ အားလံုးငါပဲဆက္လုပ္ပါမယ္"
"ေကာင္းကင္ရာ မင္းက်မွ ဒါကိုလုပ္ခ်င္ရတာလဲ"
"ဘာအရႈပ္အရွင္းမွမျဖစ္နိုင္တဲ့လူဆို အေကာင္းဆံုးပါပဲ
ငါလဲအဲ့ဒီလူဘယ္သူဆိုတာ မသိခ်င္ဘူး
ငါဘယ္သူဆိုတာလဲ မသိေစခ်င္ဘူး ဒီအတိုင္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မသိၾကရင္ ရျပီ"
ျမတ္ဘုန္းက လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္ကေတာ့
ျဖစ္ခ်င္တာကိုဇြတ္ေျပာသည္။
"ထက္ေကာင္းကင္ရာ ငါမင္းအစား ရူးေတာ့မယ္"
"ငါေျပာတာေလးပဲ မင္းရေအာင္ရွာေပးရင္ ရပါျပီဆို
မရူးပါနဲ႔အံုးသူငယ္ခ်င္းရာ ေနာ္ ငါလဲခက္ခက္ခဲခဲဆံုးျဖတ္ထားရတာမို႔ ကူညီပါကြာ"
"ဟင္း……ေအးပါကြာ
ဒါဆိုလဲ ငါရွာေပးပါ့မယ္"
"ခုနကေျပာသလိုပဲ ဘာမွ အရႈပ္အရွင္းမျဖစ္တဲ့လူစီကေနာ္
ေတာ္ၾကာ ျပသနာေတြတက္ရင္ ဒုကၡ"
"ေအးပါ မင္းဒုကၡေရာက္ေအာင္ေတာ့ ငါလုပ္ပါ့မလား"
"သူမ်ားေယာက်ာ္းစီလဲမယူလာနဲ႔ေနာ္"
