🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
"ေဖေဖ ျပန္လာျပီ"
"သမီးငယ္ ေျဖးေျဖး ေခ်ာ္လဲေတာ့မွာပဲ"
"ေဖေဖ မုန္႔ေရာ"
"ပါတာေပါ့သမီးငယ္ရဲ႕
ေရာ့……"
သမီးငယ္အၾကိဳက္ကိတ္မုန္႔ကို ဝင္ဝယ္ခဲ့ရေသးသည္။
"ျမတ္ဘုန္း လာထိုင္ေလ"
"ေတာ္ေတာ္တူတယ္"
"ဘာတူတာလဲ ထိုင္ပါဆို"
"ေအာ္ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး
မင္းနဲ႔တူတယ္လို႔ ကေလးက"
"ငါ့သမီးပါဆို ငါနဲ႔တူရမွာေပါ့
အေအးေသာက္မလား"
"ေတာ္ျပီ မေသာက္ေတာ့ဘူး
အန္တီနဲ႔အန္ကယ္ေရာ"
"ေဖေဖက အလုပ္မွာပဲရွိအံုးမယ္ထင္တယ္
ေမေမက ေနာက္ေဖးေနမွာ……သမီးငယ္ တီတီျပန္လာျပီလား"
"ဟုတ္ အက်ီ ၤလဲေနတယ္"
"ျမတ္ဘုန္း ခဏထိုင္အံုး
ငါအိတ္သြားထားလိုက္အံုးမယ္
သမီးငယ္ကိုင္မွာစိုးလို႔"
"ေအးေအး ရတယ္သြား"
ေကာင္းကင္ အခန္းထဲဝင္သြားသည္ႏွင့္ မုန္႔စားေနသည့္ ကေလးအနားသို႔ ျမတ္ဘုန္းေရြ႕ထိုင္လိုက္သည္။
ကေလးက ကိုခန္႔နဲ႔ေတာ္ေတာ္ၾကီးကိုတူတာ။
ေကာင္းကင္အျမင္မွာ ဘယ္လိုရွိလဲမသိေပမဲ့ ျမတ္ဘုန္းအျမင္မွာေတာ့ တစ္ေထရာထဲပင္။
"သမီးေလး ဦးဦးကိုမိတ္ဆက္ပါအံုး သမီးနာမည္ကဘယ္သူလဲ"
"သမီးနာမည္ ေလျပည္ေကာင္းကင္ပါဦးဦး
မုန္႔စားအံုးမလား"
"သမီးေလးပဲစားပါ ဦးဦးနာမည္က ျမတ္ဘုန္းသန္႔ မွတ္ထားေနာ္"
"ဟုတ္ ဦးဦးက ေဖေဖနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္တာလားဟင္"
"မဟုတ္ဘူးသမီးရဲ႕ ဦးဦးကေဒါက္တာ
ေဆးရံုမွာ လုပ္တာ သမီးေလးကိုေတြ႔ခ်င္လို႔ သမီးေလးေဖေဖနဲ႔လိုက္လာတာ"
"ေဒါက္တာဆိုေတာ့ ဦးဦးေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႔မွာေပါ့ေနာ္"
"ဦးဦးေဒါက္တာ ဘယ္သူလဲသမီးေလး"
"ဟိုဦးဦးေလ……အရမ္းေခ်ာတဲ့ဦးဦး
ေဖေဖေတာင္သိတယ္ ဦးကမသိဘူးလား"
