🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
"ကိုကို အဖြားက ဘာမွလဲမေျပာပါလား
ညေနစာေတာင္ အတူမစားဘူးေနာ္"
"သူစိတ္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွ မင္းနဲ႔စကားေျပာမယ္တဲ့
ညစာစားျပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနၾကေပါ့
အာ……အိမ္မွာမင္းတို႔ရွိျပီဆိုေတာ့ ကိုကိုမနက္ျဖန္ကုမၼဏီသြားေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ သြားေလရပါတယ္
ကိုကို႔ကိုအကူညီေတာင္းရအံုးမယ္"
"ဘာလဲ"
"သမီးကိုေခ်ာ့ျပီး ကိုကိုေခၚအိပ္ေပးလာပါလား
တစ္ရက္ေလာက္"
"ဟင္"
"အဟြတ္……အဟြတ္……"
ေျပာခ်င္ရာေျပာခ်လိုက္သည့္ အကို႔ေၾကာင့္ ထမင္းစားေနသည့္ေကာင္းကင္သီးသြားရသည္။
သမီးငယ္ကအလိုက္သိစြာေရဖန္ခြက္ေလး ယူေပးသည္။
"ေကာင္းကင္ရယ္ ေျဖးေျဖးစားမွေပါ့"
"အကို ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲ
သူေ႒းသူ႔ဘာသူေနပါေစ က်ေနာ္တို႔ေၾကာင့္ မအိပ္တက္ရင္ အခန္းခြဲအိပ္ေပးမယ္ သမီးကိုသူေ႒းနဲ႔မအိပ္ခိုင္းလဲရတယ္"
"ဟုတ္သားပဲခန္႔တည္ရာ
ကေလးကေကာင္းကင္နဲ႔ခြဲအိပ္ဖူးမယ္မထင္ဘူး"
ကိုကို ျပံဳးစိစိလုပ္ကာေျပာလာျပန္သည္။
သိသိၾကီးနဲ႔ကိုကိုမကူညီတာ။
ညီကိုခ်င္းကို နည္းနည္းမွ အကူညီမျဖစ္ဘူး။
ေကာင္းကင္ကလဲ သိရက္သားနဲ႔အခန္းခြဲအိပ္မယ္ေတာင္ဆိုေနေသး။
ဒီလူကပဲ အျဖစ္သည္းေနသလို။
"ဟုတ္ပါျပီ ကိုယ္ပဲအေလ်ွာ့ေပးပါတယ္
ခါတိုင္းလိုပဲ သံုးေယာက္အတူတူအိပ္ၾကတာေပါ့
ဒီလိုမွန္းသိ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမတ္ဘုန္းအကူညီေတာင္းတာ မေပးခဲ့ပါဘူး"
သမီးငယ္ကို ေမးေငါ့ျပကာေျပာသည့္ အကို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ရယ္မိသည္။
ညေနစာစားျပီးေတာ့ တက္ၾကြစြာတက္သြားသည့္သားဖႏွစ္ေယာက္။
ေကာင္းကင္လဲသိမ္းစရာရွိတာေတြသိမ္းျပီးမွ လိုက္လာခဲ့သည္။
"အကို သမီးကိုဖုန္းေပးထားတာလား"
"ကာတြန္းကားၾကည့္မယ္ဆိုလို႔ေပးထားတာ"
KAMU SEDANG MEMBACA
ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာ...ၾကိဳး💕 နှောင်တွယ်ရစ်သော...ကြိုး(Completed)
RomansaBL(1.9.2020)
