🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
"သားငယ္ ေျမးေလးက အူျမဴးေနပါလား
ဘယ္သြားၾကမလုိ႔လဲ"
"ေမေမ့ေျမးကို ေဒါက္တာက ကစားကြင္းလိုက္ပို႔မလို႔တဲ့ေလ"
ေကာင္းကင္မေျဖရေသးခင္ ၾကယ္စင္ကဝင္ေျဖသည္။
အကိုနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ၾကယ္စင္က ေကာင္းကင္ထက္ပင္တက္ၾကြေနေသးသည္။
"ဟုတ္လား သမီးကမလိုက္ဘူးလား
ဟိုရက္ကေတာ့ အတူသြားၾကမလို႔ဆို"
"လိုက္ေတာ့ လိုက္မွာ ေကာင္းကင္တို႔နဲ႔မဟုတ္ဘူး
ျမတ္ဘုန္းသန္႔လာေခၚမယ္ေျပာထားတယ္"
"ေအာ္ ေအး ေမာင္ႏွမေတြ အတူတူသြားၾကေနာ္
ကေလးကိုဂရုစိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ"
ူသမီးငယ္နဲ႔ၾကယ္စင္ကတက္ၾကြေနေသာ္လည္း
ေကာင္းကင္ကေတာ့ ေဖေဖ့အရိပ္အေျခၾကည့္ကာ သိပ္မလႈပ္ရဲ။
"လာျပီထင္တယ္ ေကာင္းကင္ တူမေလးကိုေခၚ သြားရေအာင္"
"အင္း……ေဖေဖနဲ႔ေမေမ က်ေနာ္တို႔သြားေတာ့မယ္ဗ်"
"ေအးေအး သြားၾက"
ေကာင္းကင္တို႔ထြက္လာေတာ့ အကိုနဲ႔ျမတ္ဘုန္းက ကားေပၚကဆင္းလာသည္။
"ကားတစ္စီးထဲသြားလဲ အဆင္ေျပတာကို
ဘာလို႔ႏွစ္စီးလာၾကတာလဲ ျမတ္ဘုန္း"
"မင္းနဲ႔မသြားခ်င္လို႔ေပါ့
အမၾကယ္စင္ကားေပၚတက္"
"ေအးေအး……ေကာင္းကင္ ကေလးငါေခၚမယ္ေပး"
"ရတယ္ ငါပဲေခၚမယ္
ငါ့သမီးကိုနင္တို႔ၾကား အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး"
"ေအးပါဟယ္"
ၾကယ္စင္ကမဲ့ရြဲ႕ျပကာ ျမတ္ဘုန္းကားေပၚတက္သြားသည္။
"ကားေပၚတက္ေတာ့ေလ ေကာင္းကင္"
"ဟုတ္ က်ေနာ္သမီးနဲ႔ေနာက္မွာပဲထိုင္လိုက္မယ္ဗ်"
"ေရွ႕မွာပဲထိုင္ပါ"
ျငင္းလို႔လဲမရနိုင္တာမို႔ ေရွ႕မွာပဲထိုင္လိုက္ရသည္။
ေရွ႕ကထြက္သြားသည့္ ျမတ္ဘုန္းကားေနာက္ကို အကိုကေျဖးေျဖးလိုက္သည္။
