🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
ဒီရက္ပိုင္းကိုကိုမ်က္ႏွာမေကာင္းတာကို ခန္႔တည္သတိထားမိေသာ္လည္း စကားေသခ်ာမေျပာျဖစ္တာမို႔ မေမးျဖစ္။
ဒီေန႔အိမ္မွာ ေရွ႕ေနေရာက္လာေတာ့မွ အေၾကာင္းအရင္းကိုေသခ်ာသိလိုက္ရသည္။
ကိုကိုနဲ႔မရီးကြာရွင္းၾကေတာ့မည္။
ေျခာက္လေတာင္မျပည့္ေသးတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးက ဘယ္လိုေၾကာင့္ ကြာရွင္းဖို႔အထိ ျဖစ္သြားရသနည္း။
ခန္႔တည္သိသေလာက္ေတာ့ ကိုကိုနဲ႔မရီး ျပသနာၾကီးၾကီးမားမားျဖစ္တာမ်ိဳးမရွိ။
အိမ္မွာလူစံုရွိေနျခင္းက ကိုကိုနဲ႔မရီးအဆင္ေျပသြားသည္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ကြာရွင္းဖို႔ျဖစ္ေနသည္။
ကိုကို႔ကိုၾကည့္မိေတာ့လဲ မ်က္ႏွာမလန္းသည္ကလြဲျပီး
အဆင္ေျပပံုေတာ့ေပၚသည္။
ကိုကို႔သေဘာအရဆိုရင္ေတာ့ ကြာရွင္းျခင္ဟန္မတူ။
မရီးက်ေတာ့လဲ မ်က္ႏွာကေအးစက္စက္ပင္။
ဘာခံစားခ်က္မွရွိဟန္မတူ။
အဖြားကလဲထိုနည္းတူပင္။
"ကိုကိုနဲ႔မရီး ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပါအံုးလား
အိမ္ေထာင္တစ္ခုက ကေလးကစားစရာမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ေျမးငယ္ ဒါလူၾကီးေတြကိစၥ ဘာမွဝင္မေျပာနဲ႔
သူ႔တို႔ဘာသူတို႔ ၾကိဳက္သလိုဆံုးျဖတ္ပါေစ"
အဖြားစကားေၾကာင့္ မရီးက အသံထြက္ကာ ခနဲ႔သလိုရယ္သည္။
မရီးနဲ႔အဖြား ကိုကိုမသိေအာင္ တစ္ခုခုျဖစ္ထားၾကတာမ်ားလား။
"ေရွ႕ေနၾကီး ကြာရွင္းစာခ်ဴပ္ထုပ္လိုက္ပါ
ၾကည္ႏူးဘက္က ျပန္စဥ္းစားစရာမရွိဘူး
ကုမၼဏီကိုသြားရမွာမို႔ ေနာက္က်လို႔မျဖစ္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ေရွ႕ေနၾကီးက ကိုကို႔ကိုၾကည့္ေတာ့ ကိုကိုကသက္ျပင္းခ်ကာ ေခါင္းျငိမ့္ျပသည္။
"သူစိတ္ခ်မ္းသာသလို လုပ္ေပးလိုက္ပါေရွ႕ေနၾကီး"
မရီးကစာခ်ဳပ္မွာ ဦးစြာလက္မွတ္ထိုးျပီး
အဆင္သင့္ျပင္ထားေသာ အထုပ္အပိုးေတြဆြဲကာ ထြက္သြားသည္။
ခန္႔တည္ဧည့္ခန္းကေန ထလိုက္လာခဲ့ေတာ့ အထုပ္အပိုးေတြကို
ကားေပၚတင္ေနသည္။
