🌺ေႏွာင္တြယ္ရစ္ေသာၾကိဳး🌺
ေကာင္းကင္မနက္စာျပင္ေနရင္းပင္
ေပ်ာ္ေနမိသည္။
ေစာေစာစီးစီးၾကားရသည္က မဂၤလာသတင္းမဟုတ္လား။
အဖြာက အကို႔ကို ေဆးရံုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးလိုက္ပါတဲ့ေလ။
သေဘာက အကိုဆရာဝန္အလုပ္ျပန္လုပ္လို႔ရသြားျပီလို႔ေျပာတာနဲ႔အတူတူပဲမဟုတ္လား။
ေကာင္းကင္ကိုလက္ခံသည္ဟုမေျပာေသးေသာ္လည္း
အခုလို စကားေျပာတာနဲ႔တင္ေက်နပ္လွျပီျဖစ္သည္။
မမၾကည္ႏူးအိမ္ကိုသြားမည့္ အဖြားနဲ႔သူေ႒းအတြက္
မနက္စာအရင္ျပင္ထားလိုက္သည္။
"အဖြား မနက္စာအဆင္သင့္ျဖစ္ျပီဗ်"
"ေအးေအး"
"အာ သူေ႒းလဲဆင္းလာျပီကို
က်ေနာ္အခုပဲလာေခၚမလို႔ဗ်"
"အင္း ေစာေစာစီးစီးတက္ၾကြေနတာပဲ
အဖြားကို ငါတြဲလိုက္မွာမို႔ ခန္႔တည္ကိုသာသြားႏိႈးေတာ့"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် မနက္စာေကာင္းေကာင္းစားပါဗ်အဖြား"
အဖြားကိုအရိုအေသေပးျပီးမွ ေကာင္းကင္အေပၚကို မေျပးယံုတမယ္တက္လာခဲ့သည္။
ေပ်ာ္လြန္းလို႔ဗိုက္ဆာေနတာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့။
အိပ္ပုတ္ေနတဲ့ အကို႔ကိုႏိႈးရေတာ့မည္။
"အကို……ထေတာ့ဗ် အလုပ္သြားရမယ္ေလ"
"ေဆးရံုသြားဖို႔ က်ေနာ္ျပင္ေပးမလို႔ ထေတာ့ေနာ္
အဖြားတို႔ေတာင္ အျပင္သြားၾကေတာ့မွာ"
ခုတင္ေဘးဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း အကို႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနမိသည္။
ေကာင္းကင္ခ်စ္ရတဲ့သူက ဘာလို႔မ်ား ျပီးျပည့္စံုေနရတာတဲ့လဲ။
အကိုက နည္းနည္းေလးေတာင္လိုအပ္ခ်က္မရွိသလိုပဲ။
"အကိုလို႔……ထပါေတာ့ဆို"
"မထခ်င္ဘူး ေကာင္းကင္ရာ"
"ကဲ အိပ္ပုတ္ကလဲၾကီးရန္ေကာဗ်ာ
ထပါေတာ့ ေဒါက္တာၾကီးကလဲ"
"ဒီတိုင္းမႏိႈးဘဲ အနမ္းနဲ႔ႏိႈးေလ ကိုယ့္အသက္ရယ္"
"အာ အကိုကလဲ……အဲ့လိုမလုပ္ခ်င္ပါဘူး
က်ေနာ္ကမိန္းကေလးမွ မဟုတ္တာကို"
"ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကိုနမ္းတာပဲ မိန္းကေလးျဖစ္မွနမ္းရမယ္လို႔မွ မရွိတာ ေကာင္းကင္ရဲ႕ လုပ္ပါကြာ morning kiss"
