Bir asker ve yârinin hikâyesi...
"Bu sevda
Bende bittiğinde
Sende başlarsa,
Seni asla affetmem."
"Akif Karan," dedim uzun zaman sonra ilk kez konuşurken. İsminin güzelliğine yandım. "Ben senin mesleğinden gocunmuyorum. Aksine gurur duyuyorum. Ama se...
Yine erken gelen bir bölüm oldu, umarım hakkını oy ve yorumlarınızla verirsiniz.
Satır aralarını çiçeklendirmeyi unutmayın.
Keyifli okumalar diliyorum.
Okuduğunuz saati paylaşır mısınız?
🌼
YİRMİ BİRİNCİ BÖLÜM ♤
DARGIN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤
Yazardan...
Koyu lâcivert göz bebeklerindeki hüzne şahitlik eden gökyüzünden usulca kopan kar taneleri cama düşüyor ve saniyeler içinde eriyip su damlasına dönüşüyordu. Grimsi bulutların arasında gizlenen dolunay yeryüzüne puslu bir ışık sunuyordu.
Bir kadının nefesinin kendisine huzur vaad edeceğini hiç düşünmemişti.
Berceste onun huzuruydu.
Kısa bir zaman diliminde adamın göğsünün ortasındaki boşluğa yerleşerek hâkimiyet kurmuştu. İmkânsızı başarmış, Akif Karan'ı kendine amade etmişti.
Berceste'nin başı adamın göğsünü yastık edinmiş, gün boyunca yorulan bedenini daha fazla ayakta tutamayarak Akif'in gövdesine kıvrılıp uyumuştu. Elini şefkatli bir dokunuşla adamın sakallı yanağına yaslıydı. Tenini örseleyerek tatlı sızılar bırakan kısa sakallara dokunmaktan hoşlanıyordu. Kapanan bilincine rağmen onu hissetme ihtiyacına yenik düşmüştü.
Akif Karan başını yavaşça yüzüne yaslı duran küçük ele çevirerek avuç içine dudaklarını bastırdı. İlk öpücüğün hakkını vererek sevdiği kadını avuçlarından öpmüştü.
Burun kanatları derin nefes alışla genişlerken, heybetli gövdesi de senkronize bir biçimde ona uyum sağlamıştı. Avuç içindeki sıcaklık kalın dudakları ısıtırken buselerini sıraladı. Öptükçe kalbindeki kuru dallarda çiçekler yeşeriyordu. Ömrünce tatmadığı duygular toy kalbine ağır geliyor, tökezliyor ancak başa çıkmayı biliyordu.
Berceste'nin ipeksi yumuşaklıktaki, güzel kokan saçları Akif'in göğsüne dağılarak, izlenesi bir manzara oluşturuyordu. Kokusuna doyamadığı saç tellerine incitmeden dokundu. "Bu sevmenin ötesi," kalın dudakları uykunun verdiği rehavetle kısıkça aralandığından sesi oldukça boğuk çıkmıştı. "Sevmenin bir sınırı olur, ben o sınırı aştım, Berceste."
