[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ] Justified and Underlined

(23) Twenty-Three

  ALEXIS

Tahimik silang lahat. Ni hindi ako inaasar ni Ate Alexa. Hindi rin ako kinausap ni mama pagka-uwi ko. Maybe I'm really looking like a miserable piece of shit. Well, because I am.

Hinahayaan lang nila ako, at hindi ko alam kung dapat ba akong magpasalamat dahil hinahayaan nga nila ako.

"But at least, hindi nila kinwestiyon na inuwi kita," mahinang sambit ko. Nasa akin na ngayon si Chuchu. Yep. Chuchu name niya kasi tinatamad akong mag-isip. Nandito siya sa room namin nila H at katatapos ko lang siyang paliguan. May background song pa ako dahil nagpapatugtog si ate sa kabilang kuwarto.

As The World Caves In. 'Yung kay Matt Maltese.

Hey... huling song na kinanta sa akin iyan ni Nora sa school bago kami maghiwalay. Naiiyak na naman ako. At ngayon, hindi ko na pinigilan. Tahimik akong humikbi habang pinupunasan ko ang basang balahibo ni Chuchu. Naka-titig lang siya sa akin. At sa totoo lang din, mabait siyang aso. Nora loves her dog so much, and it's very odd na ang bilis niyang pumayag na sa akin nalang ito.

Well... I guess I should say thank you to her. Pero sa isipan ko nalang siguro.

"Oh girl it's you that I lie with. As the atom bomb locks in
Oh it's you I watch TV with. As the world, as the world caves in," mahinang sabay ko sa kanta. Kahit pa na napipiyok na ako kasi ayaw tumigil ng mga luha ko. Ang sakit lang kasi na... na buntis siya... kaya siguro... kaya siguro kailangan niya talaga akong hiwalayan.

Hindi rin ako makapaniwalang nag-buntis siya. Araw-araw kami magkasama, kapag uuwi siya, ihahatid ko siya sa kanila. Kausap ko rin siya gabi-gabi. So, when? Kelan siya... Kelan sila...

Fuck me and my mind.

What a lucky guy he is. Nasa kaniya na si Nora. Hindi siya kayang iwan ni Nora para sa 'kin, huh. He must be a great fucking guy.

Yeah. I just... I can't help myself. I don't want to hate her but I'm doing it now. I'm hurt, and I'm angry at the same fucking time. I just... Why did I let her to be a part of my life in the first place, anyway? Deep inside, I already know that she's a bad, bad news... but...

Hindi siya mahirap mahalin.

She's the sweetest girl I've ever met. She's kind, it's stupid. She's... I hate her. I hate her. I swear to God I hate her. No. I love her. Yeah. I think I'm losing it. I'm losing my mind.

"Hindi ko alam na may iba pala siya bukod sa 'kin," sambit ko kay Chuchu na naka-titig lamang sa akin. "She acts like I'm the only one."

Tapos ay biglang tumahol si Chuchu. Well, that's first.

I chuckled. "Hindi ko alam na marunong ka palang sumagot."

Maybe naiintindihan niya ako? Of course, she's a dog. Maiintindihan niya talaga ako. Iyong mga pusa ni ate, alam ko ring naiintindihan ako. But the problem is; they're all assholes.

Hinimas ko ang ulo niya. "I hate Nora," I said bitterly. "Handa akong panagutan ang bata. But... ayaw niyang iwan iyong lalaki, am I right?" Napa-yuko na naman ako. I just can't help but cry. "Mahal niya rin ba iyon?" Humikbi ako, sabay punas sa mga luha ko. "I'm starting to hate her more."

Naiiling na pinagpatuloy ko ang pagpunas kay Chuchu. At nakakatuwa lang na behave siya. Saka kahit na nasa labas siya ng bahay nila Nora, malinis siya at walang garapata. Healthy, too.

"I know she'll be a good mother," mapaklang sambit ko muli. Tumayo ako at umupo sa gilid ng kama ko.

Yes. I think I really do hate her. Galit talaga ako. I can't deny it anymore.