LDR: A THOUSAND MILES
ni: Binibining Efrelyn"Long distance Relationship?! Naniniwala ka do'n? Ghurl? Sa lahat ng kilala ko na naniniwala sa true love tapos LDR... Wala pa akong nabalitaan na nagtagal!" Mariel creased her forehead.
"Yel, Wala namang masama sa try diba? And malay mo para talaga kami sa isa't isa?" she laughed.
Naranasan niyo na ba yung pagmamahalan na ilang kelometro ang layo niyo sa isa't isa? Kasi ako, Oo.
"PARA SA ISA'T ISA? ARE YOU KIDDING? NI HINDI MO PA NGA 'YAN NAKIKITA O NAHAHAWAKAN, DON'T TELL ME MAHAL MO NA?" natatawa nitong tanong. Bakit? Wala namang masama sa pagmamahal.
"Excuse me, alam ko naman na halos buong mundo ang pagitan namin. But ghurl, nothing is impossible... As long as, loyal siya sa akin at gano'n din ako..." saad ko. "At saka, hindi mo naman kailangan na makita o mahawakan ang isang tao para masabing mahal mo. Mahal ko siya, kahit hanggang picture at tawag lang kami... Nakilala ko siya at sapat na sa 'kin yun... Time will come, makikita ko siya at sa pagkakataong iyon, ipapalamon ko sayo 'yang mga salita mo..." biro ko dito.
"We?! Lemme correct you. Dapat faithful hindi loyal! HAHAHAHA Basta, kung ako sayo Hannah just stop it.... Kasi ikaw lang din ang masasaktan lalo na kung makahanap yun ng iba na mas malapit kaysa sayo. Pero, kung diyan ka naman masaya, edi go! Always remember na kaibigan mo 'ko. I want you to be happy and kapag sinaktan ka ng gagong Nico yun! Okay?! Andito lang ako...." She stated then she drink a cup of coffee. Bumisita kasi siya dito ngayon kaya pinatuloy ko na din total, wala naman akong gagawin ngayon at may ginagawa pa si Nico kaya may time akong makipag-usap.
"Salamat Yel.... Sana nga, hindi ako masaktan dito..." I fakedly smiled.
Long distance relationship, pa'no ko ba ipapaliwanag ang tungkol dito? Eto yata yung relationship na malayo kayo sa isa't isa. Hanggang picture, videocall, chat at tawag lang kayo kasi nga, malayo kayo sa isa't Isa. Mahirap ding maging victim ng walang kasiguraduhang relationship na tinitake ng karamihan, kabilang ako. Andiyan yung takot na baka ipagpalit ka sa malapit, na baka makahanap ng iba at kahit anong oras o saan, pwede kang maiwan ng mag-isa ng hindi mo alam. Pero, kung seryuso kayo't gusto niyo talaga ang laro ni Tadhana, hindi naman siguro imposibleng matatagal kayo at isang araw, magcocross ang landas niyo at sa pagkakataong yun, pwede na kayong magsama.
My phone beep and saw a message from Nico. We've been together since 2 months ago. Hindi nga naging madali ang unang chats and greetings niya since, hindi talaga ako naniniwala sa true love sa cellphone. I don't believe but now, nagmumukha akong tanga sa harap ng mga taong binusted ko online.
"Good evening,Baby! Eat your dinner now and fix yourself before getting to bed!" my lips automatically formed a smile when I read his message. He never failed to greet me and make me happy. Yun lang namang ang gusto namin e, yung magpaparamdam ka pag wala ka nang ginagawa. We're matured enough to understand each of us. We're matured enough and it's enough to maintain the relationship we're having.
"You too baby take your dinner... Tapos mamaya, tatawag nalang ako!" I took a heavy breath before sending the message. Napakaswerte ko sa lalaking 'to. I don't even know how I fall in love. Isang araw, nagising nalang ako na mahal ko na siya kahit that time, hindi pa kami masyadong nag-uusap.
"Sige po wait for me " he replied. Hindi ako nagreply since, ako naman ang tatawag sa kanya. Ang sarap pakinggan ng boses niya lalo na kung gabi, it's like a music playing within me. Ang sarap paulit-ulitin kapag narerecord ko HAHA.
Pano kami nagkakilala? I've been scrolling through my cellphone, newsfeed is full of toxicity but I still manage to scroll them all. Wala naman akong magagawa e. Then after a minute, I saw someone sent me a friend request and it was Nico. As a girl, before accepting the person who sent friend request, I stalked. He got my standard and hindi ko alam kung ba't ko siya inaccept. After how many days, hindi ako nag-open ng account ko kasi wala rin namang mahalagang bagay na naroon. I focused reading Wattpad and personal life. Week passed when I opened my account again and unexpectedly, my teeth gritted when someone flooded my inbox with messages. It's Nico, the guy I accepted last week. I'm ignoring his message no'ng una. Pero dahil nakukulitan ako, I forced myself to reply him.

YOU ARE READING
ONE SHOT COMPILATION | MIXED GENRES
Teen FictionThis story are originally written by Binibining Efrelyn. This is composed by different genre either short or long. Enjoy reading! Facebook: Binibining Efrelyn YouTube: Efrelyn Gaviola