NO ONE / SEKAI

23

Sehun neredeyse yumrukladığı kapı açıldığında davet beklemeden içeriye girdi. Öfkesini az önce odasındaki bir çok şeyi dağıtarak çıkarmıştı ama bu yeterli gelmemişti. O denek, Byun Baekhyun, bu gece ölmüştü ancak bu anlamsız bir ölümdü. Taemin hiçbir şey olmamış gibi odasına geri dönerken, Sehun rapor vermek için Bay Donghae'nin ofisine giderken öfkeden deliye dönmüş bir haldeydi.

Henüz Sehun'un üzerindeki zırhlı üniformayı bile çıkarmamış olduğunu fark etti Taemin. Diğeri salonun içinde volta atarken küfür ediyordu nazikliği kenara bırakmış bir şekilde.

"Bana onu neden öldürdüğünü açıkla!" Aynı rütbeye sahip oldukları halde Sehun'un sesindeki emir diğerinin yüzüne sert bir şekilde çarpmıştı.
"Onu neden öldürdün Taemin? Kendisini ihbar eden birini neden öldürdün?"

"Bundan haberim bile yoktu sana saldıracağını düşündüm." Yalandı. Sehun'un üzerindeki mikrofondan konuşulan her şeyi duymuştu ve o denek söylemesi gerekenden daha fazla şey söylediği için onu vurmuştu.

"Saldırmıyordu. Saldıracak olsa hastaneden kendisi çıkar mıydı?"

Taemin onun gerilmiş yüzüne karşı sakin bir duruş sergiledi her zaman olduğu gibi. O denek tam zamanında öldürülmüş hatta ona göre biraz geç bile kalınmıştı. Sehun artık istenilen birisi haline dönüşmüşken dış bir etken tarafından kafasının karıştırılmasını hiç kimse istemezdi. Eliyle oturması için koltuğu işaret ettiğinde Sehun derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı. Rüzgardan dağılmış saçları, siyah üniforması ve silahlarıyla Taemin'in karşısında duruyordu. Uzun, güçlü, kaslı vücudu aydınlatmaların altında hareket ederken Taemin hafifçe gülümsedi, Sehun koltuğa oturmuştu sonunda.

"Şok cihazlarını patlattığında en az senin kadar korktum Wonseok." İki bardağa kırmızı şarap koyarken koltuktaki adama içip içmeyeceğini bile sormamıştı. Sadece biraz gevşemek ve konuşmak iyi gelir diye düşünüyordu. Sehun onun küçük dairesinde gözlerini gezdirdi. Anılarında burada defalarca bulunmuştu, kendisine geldiği anlardan sonra Taemin'in davetiyle buraya onlarca kez gelmişti ama hala yabancı hissettiren bir şeyler vardı. Elinde şarap dolu kadehlerle geriye döndüğünde Sehun'un gözleri onu bulmuştu. "Sana bir şey yapmasından korktum."

Sehun kendisine uzatılan bardağı aldı. Uyandığı günden bu yana hep kendi başına içiyordu başka birisiyle içmek istememişti çünkü anıların onu hapsettiği anlarda yanında birisinin olmasından, garip görülmesinden korkuyordu. " Kendimi koruyabileceğimi biliyorsun ve emin ol bana saldırmaya niyeti yoktu. Bay Donghae onu canlı getiremediğim için bana biraz kızdı ama sanırım bunu hallettim. Sıradaki hedefimi canlı getirirsem birliğe yarar sağlayan birisi olabilirim."

Taemin alay dolu bir şekilde gülmek istedi o an. Baekhyun kendini ihbar etmiş olmasaydı asla onu yakalayamacağını düşünüyordu. Şimdi ise Chanyeol'u yakalamak ve sağ bir şekilde bu birliğe getirmek gibi bir hayale kapılmıştı Sehun. 'Ah, ne yazık' diye geçirdi içinden. Ona göre böyle bir şey asla olmayacaktı. Chanyeol gibi güçlü bir denek asla onun tarafından bir av niteliğine girmeyecekti çünkü.
Sehun şarabından içmeye başladığı anda Taemin tüm düşüncelerini bir kenara bıraktı ve onu onayladı. Her zaman yanındayız taktiğini sonuna dek desteklemesi gerekiyordu bir şekilde. Sehun o Saklanan'ı yakalayana dek böyle yapmaları gerekiyordu hiç değilse.

"Bana neden hiçbir şey söylemedin?" Sehun daha sakin bir sesle sorduğunda Taemin ikinci bardağı doldurmak için ayağa kalkmıştı. "Neden bir ilişkim olduğundan hiç bahsetmedin?"

Bay Donghae bu konu hakkında gerekli kişileri bilgilendirmişti Sehun odasından çıktıktan sonra. Elbette Taemin koltuğunda oturan adamın her şeyi zihninde yaşadığını biliyordu. Gerçekte hiç olmamış birini kaybettiğini düşündüğünü, onu öldüren kişinin ise Jongin olduğunu açıkça dile getirdiğini biliyordu. Bu durum işlerine gelmişti çünkü Sehun'un öldürme arsuzu daha da kabarmıştı. Daha acımasız olmuştu deneklere karşı. Sadece bu gece biraz aklı karışmıştı o kadar ama sabah uyandığında onun yine aynı asker olacağından emindi herkes.