The Proposal | VKOOK | Completed

• فقط من نیستم؟ •

قسمت چهارم: "فقط من نیستم؟"

کلافه وزنش رو روی پای دیگرش انداخت و طبق معمول دفتر سبز رنگش که این اواخر عضوی از بدنش به حساب میومد رو به دست دیگه‌اش منتقل کرد. نیم نگاهی به جئون که با قیافه‌ی توی هم جمع شده‌ای به دست‌های چه‌یونگ که مدام برای بهتر رسوندن مفهوم سخنرانیش تکونشون میداد، خیره بود.

وقتی اون دختر از روی عادت گوشه‌ی ناخنش رو به دندون گرفت، تهیونگ با گزیدن لب پایینیش توسط دندون‌هاش جلوی خودش رو برای ترکیدن از خنده گرفت. دلیل خنده‌اش قیافه‌ی جونگکوکی بود که طوری به اون دختر نگاه میکرد انگار در حال گاز گرفتن چندش آور ترین شیء دنیاست و هر لحظه ممکنه از شدت حالت تهوع عق بزنه.

تهیونگ همیشه از جلسه با آدم‌های "لیست سیاه" جونگکوک لذت میبرد چون صورتش بهترین شکل و شمایل رو میگرفت و کاملاً حس رو به فرد مقابل القا میکرد. تنفری که رئیس جوان نسبت به بعضی از همکارانش داشت، میتونست برای تهیونگ خیلی خنده‌دار و سرگرم کننده باشه. با اشاره‌ی دست جئون، سمت صندلی چرمیش رفت و کمی خم شد تا بتونه حرف رئیسش رو به طور واضحی بشنوه.

- لازم نیست چیزی بنویسی. حتی گوش هم نده به حرفاش فقط خزعبلات تفت میده.

جونگکوک لبش رو جمع کرد و باعث شد دوتا چال کوچیک کنار لب‌هاش به وجود بیان. دستیار کیم با خیال راحت حواسش رو به واکنش‌های رئیسش داد و چند بار از خنده‌ی زیاد مجبور شد که پشتش رو به حضار جلسه بده. در هر صورت اون‌ها داشتن با دقت به ارائه‌ی اون دختر گوش میدادن و کسی به خنده‌های بی‌صداش نداشت.

***

- چطوری دوساعت طول کشید؟ چجوری تونست دو ساعت پشت هم فَک بزنه برامون؟ امیدوارم سرطان دست بگیره. دختره‌ی ایکبیری.

جونگکوک پروند‌ه‌هایی که روی میز جلسه قرار داشت رو مرتب کرد و زیر لب به غرغر کردن و فحش دادن به چه‌یونگ ادامه داد.

- آقای جئون تبریک میگم بهتون. شنیدم دارید ازدواج میکنید.

با شنیدن صدای رئیس بخش‌ طراحی‌ جلد‌ کتاب، چشم‌هاش رو با کلافگی بست و با لبخند ساختگی‌ای به یکی از انسان‌هایی که جز نفرات اول "لیست سیاه" رئیس جئون قرار داشت سلام کرد.

- حالتون چطوره آقای چوی؟ زیاد نمیبینمتون.

چوی نیشخندی زد و به تهیونگ که کمی اون طرف تر در حال چک‌کردن پروژکتور بود نگاهی انداخت. با چشم به دستیار کیم اشاره کرد.

- باید بهتون تبریک بگم. آقای جانگ همه رو مطلع کرده. خیلی هم خوشحال به نظر میرسید‌.