ေနမဝင္ခ်စ္ျခင္း
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻Part-7
အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ မိုးထိအုပ္စိုးနိုင္ အျပင္ထြက္သြားသည္။
သူေျပာသြားသည့္ စကားေၾကာင့္ ညည့္နက္သည္အထိ ခါခါအိပ္မေပ်ာ္နိုင္။
မနက္က်ရင္ ခါခါသူနဲ႔လက္ထပ္ရမယ္တဲ့ေလ။
သူမရွိတဲ့အခ်ိန္ခါခါထြက္ေျပးရမလား။
ဒါမွမဟုတ္ သူျပန္မလာနိုင္ပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ဆုေတာင္းရမလား။
ေဝခြဲရခက္လွသည္။
"က္ျီ……"
"မမေလး ဘာလိုအပ္လို႔လဲ"
တံခါးဖြင့္လိုက္သည္ႏွင့္ အခန္းျပင္က အေစခံမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ထံမွ အသံထြက္လာသည္။
"မအိပ္ၾကေသးဘူးလားဟင္"
"ဟုတ္ကဲ့ အခုက်မတို႔အလုပ္ခ်ိန္မို႔ပါ
Bossျပန္မလာခ်င္း မမေလးနားမွာရွိေနရမွာမို႔ပါ"
"ရပါတယ္ ခါခါဘယ္မွမသြားပါဘူး
ညည့္နက္ေနျပီ သြားအိပ္ၾကေလ"
"Bossအမိန္႔မို႔နာခံရတာပါမမေလး
မမေလးကို မယံုလို႔မဟုတ္ပါဘူး"
"ေအာ္ ဟုတ္"
"မမေလး ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ"
"ေရ…ေရေသာက္ခ်င္လို႔ပါ"
မလြယ္သည့္အေျခအေနမွာ ခါခါလိမ္ေျပာလိုက္ရသည္။
"ခဏေစာင့္ပါမမေလး က်မသြားယူလာခဲ့ပါ့မယ္"
"ေနပါ ခါခါကိုယ့္ဘာသာသြားယူပါ့မယ္"
"မမေလး အခန္းထဲကပဲေစာင့္ပါ"
နံပါတ္ 32သည္ က်န္ေနသည့္ နံပါတ္ 33အား
မ်က္ရိပ္ျပလိုက္ေတာ့ နံပါတ္33က ခါခါ့ကို အခန္းထဲျပန္ဝင္ခိုင္းျပီး တံခါးပိတ္သည္။
ဒီအိမ္ကBossေရာ အေစခံေတြေရာ ဘာလို႕မ်ား
တစ္ပံုစံထဲေတြျဖစ္ေနရပါလိမ့္။
လူကိုနည္းနည္းေလးမွ အလြတ္မေပးၾကတာ ခါခါစိတ္တိုရသည္။
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုုျပီး ျပတင္းေပါက္ကခုန္ခ်ရန္ၾကံစည္ျပန္ေတာ့လဲ ေအာက္မွာရွိေနသည့္ အေစာင့္ေတြက ပုရြက္စိတ္အံုအလား။
စိတ္ေလ်ာ့ကာ ေခါင္းအံုးေပၚလွဲခ်လိုက္ေတာ့ ဖ်တ္ခနဲေပၚလာသည္က သူရဲ႕ေသနတ္။
ေခါင္းအံုးကို အျမန္ဖယ္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ငိုခ်င္သြားသည္။
YOU ARE READING
နေမဝင်ချစ်ခြင်း/ေနမဝင္ခ်စ္ျခင္း(Completed)
Romanceနာက်င္ျခင္းေတြကခ်ိဳျမိန္တယ္ဆိုတာ ေနမဝင္တဲ့ကိုယ့္ခ်စ္ျခင္းေတြ မင္းျမင္ပါေစ/နာကျင်ခြင်းတွေကချိုမြိန်တယ်ဆိုတာ နေမဝင်တဲ့ကိုယ့်ချစ်ခြင်းတွေ မင်းမြင်ပါစေ
