Loving the Sky (College Series #3)

Chapter 28

Chapter 28

I retouched her makeup. Ramdam ko pa rin ang pangangatal ng kalamnan ko. I wanted to stay here backstage, but I had to watch Alya's performance.

I was nervous. Gusto ko na lang itakas siya para makauwi na kami. I mean, she was a Madrid, but she looked like her father! That might speak something to Rouge! Hindi siya puwedeng magkaroon ng ideya sa koneksyon naming dalawa dahil alam kong sa oras malaman niyang nagbunga ang ginawa namin noon, papasok siya sa buhay ni Alya!

"My, are you okay?" Alya asked me softly. "You should apply some lipstick. You're pale..."

Pinilit kong ngumiti sa kanya. "I'm nervous for you," I lied. "May oras pa para magback-out... do you wanna go home?"

Sa pagkunot ng noo niya ay lalo lang siyang naging kamukha ni Rouge. She bit her bottom lip as she squinted at me.

"Ako nga hindi kinakabahan, ih! I saw the judges smiling at me!" she answered back. "I feel like they like me," dagdag niya pa.

Nagkarera ang dibdib ko sa narinig. Hindi naman siguro nila mamumukhaan si Alya, 'di ba? Hindi nila maiisip na may anak ako!

Kanina ay desidido akong magpakita sa mga kaibigan pero nang mapagtanto kong nagtatrabaho sila kay Rouge ay nawala ang tapang ko. Matagal na panahon na ang lumipas. Siguro naman ay hindi na rin nila ako tanda. Wala naman kaming naging koneksyon sa nagdaang mga taon.

Pero imposibleng hindi nila ako makita ngayon dahil ipakikilala ako mamaya!

Muling ipinatawag ang mga contestants para sa talent nila. Alya was now wearing her emerald summer dress and white strapped sandals. It gave emphasis to her fair skin. Her hair was in a low ponytail, para habang kumakanta siya ay hindi magulo ito.

"Good luck, baby. You can do this," I whispered before giving her cheeks a peck. Hindi ko alam kung siya ba talaga ang sinasabihan ko no'n o ang sarili ko dahil gusto ko na lang talagang magkulong dito sa loob.

"My song is for you," she replied.

"Really?" Napangiti ako. "What song are you going to sing?"

Sa mga nagdaang linggo ay hindi niya ipinarinig o ipinaalam manlang sa akin ang kakantahin niya sa talent portion sa kadahilanang gusto niya raw akong isurpresa. Bumili pa siya ng song book para masaulo ang performance niya.

"Kanta po ni JK Labajo."

"What? Buwan?" tanong ko, medyo nawawala ang kaba at pagkabalisa. "Is it because I'm your moon, hmm?"

She smirked like she was thinking of something wicked. Unti-unti siyang umiling.

"The song was entitled 'Demonyo', Mommy."

"Alya Cryzelle!" I shouted.

Tumawa lang siya. Kita ko ang saya sa mata niya sa nangyaring pang-aasar sa akin kaya hindi ko maiwasang mapangiti rin.

As I was observing her, I realized how intense my love and care for her were. I wouldn't let anyone take her away from me. She had been my haven for years—my sunny days and clear skies.

Kahit kinakabahan ay lumabas ako pero hindi na ako bumalik sa puwesto ko kanina. Tumayo lang ako sa gilid ng stage kung saan makikita pa rin ako ni Alya. Habang nakapila ay kinawayan niya ako. There was a huge smile plastered on her lips.

Sumulyap ako sa upuan ng judges at nakitang nag-uusap ang tatlo kong kaibigan. May dalawa pang hindi nila kasama sa DB Store at kaswal din nilang kinakausap ang mga iyon.

I gulped before looking away. Harvin Rouge was nowhere to be found, and I hoped it stayed that way. Ayoko na siyang makita. He would just reopen my scars and undesirable thoughts.