Loving the Sky (College Series #3)

Chapter 30

Chapter 30

We should run away—that was the first thing that came to my head.

"Mommy, I just cut and gave my nails to him... itatapon ko lang din naman, bakit po bawal?" Alya asked me innocently when I asked her about it. "And he only brushed my hair. Tinanggal niya lang 'yong ibang strands sa suklay pero hindi naman po masama 'yon, 'di ba?"

I sighed and closed my eyes. This was bad. Rouge was very determined to prove himself right. I was mad for what he did, but the feeling of restlessness and agitation drowned everything in me. Kaya niyang kunin sa akin si Alya sa oras na malaman niyang sa kanya ito at hindi ko yata matatanggap iyon.

"I'm sorry, My. Are you mad at Alya?" Lumapit siya sa akin at inihilig ang ulo sa dibdib ko. "I promise not to give my nails to anyone again."

Lumunok ako bago patakan ng halik ang noo niya. "Hindi ako galit. May iniisip lang."

"Is he a bad guy? Did he hurt you, Mommy? Narinig ko po ang sigaw mo kanina pero hindi ako lumabas sa kwarto kasi sabi mo mag-stay ako ro'n."

Hindi ako sumagot. Mas inilapit ko lang siya sa akin. Alya had been my everything. I didn't think I could live my life normally if someone tried to get her away from me.

Sari-sari ang pumapasok sa utak ko. It would probably take him two to five days to know the result.

May oras pa naman kami para makalayo... hindi ba? I could rent a boat tomorrow morning or tonight, and from there, saka ako mag-iisip kung saan kami puwedeng pumunta. We could go to Northern Luzon or Mindanao... puwede ring sa ibang bansa. May ipon naman ako at sa tingin ko ay kaya ko naman nang buhayin si Alya kahit pa hindi kami rito nakatira.

"Anak..." I called her. "Do you want to leave this place?"

"Hmm? Aalis tayo? Bakit po?"

"H-hindi ka pa ba nagsasawa sa Isla? You should grow up in a more civilized place. Do you want that?" I asked, subtly wanting to convince her.

She pouted. "Paano si Ate Jaja and my other playmates?"

"We can... visit them." I heaved out a sigh. "I mean, gusto kong ipakita sa 'yo ang buhay sa labas ng isla. I want you to experience a more modern life."

"But I'm happy here, My."

Lumungkot ang mukha ko dahil kahit ako ay masaya rito. The green and blue scenery, the tranquility, the pristine air, the humility of the residents... everything. Pero alam ko sa sarili ko na hindi na kami puwedeng manatili rito.

Napansin niya yata ang naging reaksyon ko kaya bigla na lang siyang tumayo. Habang may ngiti sa labi ay tinitigan niya ako.

"But if my Mommy wants to leave this place, your Little Miss Isla Crisanto will come with you," she uttered as she giggled.

Unti-unting sumilay ang ngiti sa labi ko. Kahit hindi sigurado sa naiisip na paraan, hinigit ko siya papalapit sa akin at inayos ang damit niya.

"Then we'll leave first thing in the morning... at wala kang puwedeng pagsabihan ng sikreto natin, okay?"

She nodded before going back to her seat and browsing the magazine.

Saktong pumasok si Jaja sa bahay namin kaya aktibong nakipaglaro sa kanya si Alya.

Tumayo ako at ipinaghanda sila ng hapunan. Habang nagluluto ay pinaplano ko na ang gagawin ko. I would pack our bags and talk to one of the boatmen, para ihatid kami. May agam-agam pa rin sa puso ko lalo at biglaan ang lahat. I established my boutique for almost seven years, pero dahil lang sa lalaki ay maiiwan ko ito.