Loving the Sky (College Series #3)

Chapter 37

Chapter 37

‍‍‍‍‍‍‍‍Hindi ko agad na-proseso ang isinigaw ni Cliff. Ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon at bahagyang kalungkutan.

"What are you saying, Cliff?" mahinang tanong ko, ni hindi sigurado kung rinig niya ba 'yon.

Isang mabigat na buntong-hininga ang pinakawalan niya. "Tito Frando is in jail. Halos limang na taon na..."

The revelation was too much for me to digest. Naramdaman ko ang paninikip ng dibdib ko at pagbara ng kung ano sa lalamunan ko.

Frando Guillermo Madrid... was in jail? The owner of the largest and richest plantation in Cebu? The father of the mighty governor? And... five years?

Ang dami kong tanong sa isip ko. Hindi ko alam kung anong dapat kong unahin. He made my life miserable! I should be happy! I should be celebrating because I finally got the freedom I deserved. Hindi ko na kailangang magtago dahil wala na palang sumusunod o nanonood sa bawat galaw ko. That should be good, right? But for some reasons, there was a certain part of me that throbbed. Parang hindi ko kayang tanggapin.

Akmang lalampasan ko na si Rouge para puntahan at kausapin si Cliff nang maramdaman ko ang kamay niya sa braso ko. I looked back at him and saw hesitation in his eyes. Dahan-dahan niyang ipinilig ang ulo bago niya hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ko.

"Bitaw," utos ko.

Umiling ulit siya ngunit wala namang sinabi. I stared at him for a long time. Kinukumbinsi ako ng mga mata niya ngunit wala akong maintindihan sa nangyayari. Binawi ko ang kamay ko sa kanya at nagmartsa na patungo kay Cliff.

Puno ng pagkabalisa ang mukha ng kaibigan ko. Nakatingin pa siya kay Rouge na parang may bumabagabag sa kanya. I wrinkled my forehead because I knew something was up.

"Cliff, tell me happened," agaw ko sa atensyon niya. Nanginginig ang kamay ko sa kagustuhang makahanap ng sagot.

He gave Rouge an apologetic look before dragging his eyes to me.

"He was convicted of first-degree murder without the possibility of parole..." hirap na hirap na saad niya. Alam kong may gusto pa siyang idagdag ngunit pinatigil ko na siya sa pagsasalita dahil hindi ako makahinga.

I could feel the trembling of my whole system, trying to ingest the information I just heard. I knew that my father was horrible, but I never thought he would go that far.

"Where is he?" I asked, my voice shaking.

Dumiretso ang mga mata niya kay Rouge kaya sinundan ko ang tingin niya. Nakaawang ang mga labi ni Rouge na parang hinahabol ang kanyang paghinga. His eyes were continuously blinking as well, indicating that he was scared. I clenched my sweaty hands and felt the adrenaline rush through my veins, making it hard for me to think clearly.

"New Bilibid," Clifford replied. I heard the hesitation in his voice. "Sa Muntinlupa..."

Gusto kong tanungin kung bakit ganoon ang itsura ni Rouge ngunit nanaig sa akin ang kagustuhang makita at makausap si Daddy. Wala na akong pakialam kung ayaw niya akong makita! Ang mahalaga ay masagot lahat ng tanong sa isip ko. I was still his daughter!

"Bring me there."

Mabilis ang ginawa kong pagkilos. Naligo agad ako at nagbihis ng isang simpleng t-shirt at pantalon. Habang nag-aayos ay halos mailaglag ko ang mga gamit ko sa labis na pangangatal.

Paglabas ko ng kwarto ay naabutan ko si Rouge na nakatayo sa gilid ng couch, katabi si Alya.

I halted in my tracks, my heart pounding at the sight. They faced me as a pair, standing next to each other, looking at me straight in the eye with such sadness. The corners of Alya's mouth turned up, and I could see that she was about to cry.