Exist for Love (Dhruv Fugo Book 2)

Chapter 59

Mandy POV

I look on dhruv whose just swimming around and just wanted to check if it's okay for me to swim, gusto niyang masigurado na okay lang at walang ahas at kung ano ano pa, pero nakikita ko naman na malinaw ang sapa kulay skyblue ito at malalaman mo talagang may pagkamalalim rin, i smile when i saw him checking eveything drive in kung wala ba talaga, sabi daw ni dylan safe naman daw tong falls kaso isang taon na daw ang nakaraan simula nang malinisan to dahil na rin sa walang caretaker and i understand dhruv lalo na at buntis rin ako.

"so how was it?" nakangiting tanong ko sa kanya ng nasa harap ko na siya at binigyan niya naman ako ng ngiti.

"well it's clear safe to swim some fish are there" napangiti ako sa sinabi niya.

"small fish?" marahan siyang umiling at ngumiti sa akin.

"actually it's a big fish" masayang sabi niya at agad siyang umahon at kinuha ang tshirt niya kaya nagtataka ako.

"babe?" tawag ko sa kanya at sobrang saya niya.

"actually i want to grilled them" sabay tawa niya kaya napangiti ako when he dive kaya napailing iling nalang ako at hinintay siya hanggang sa umahon siya kaya napalunok ako dahil parang nasa commercial siya, and the way he brush his hair with his hand makes more handsome, until now i still can't believe that dhruv are mine noon pa man yun na ang nararamdaman ko sa kanya kaso bigla akong napangiti ng itaas niya yung damit niya na may ngiti sa labi.

"BABE I GOT FOUR BIG FISH" napangiti nalang ako kasi para siyang bata sa itsura niya like father like son dahil ganitong ganito si zaccheus pag na e-excite, agad siyang lumapit sa akin at umahon kaya tinignan ko lang siya at nang ibuhos niya ito ay nagulat ako dahil kulay blue ito lahat ng isdang nakuha niyang yun ay blue ang kulay.

"wow" biglang sabi niya pati ako hindi makapaniwala sa nakita ko, im not into fish pero ngayun lang ako nakakita ng blue na isda.

"babe put them back" marahan ko siyang pinalo palo dahil parang nanghihingalo ito nang napatingin siya sa akin.

"huh?why? you don't want to grilled them?" umiling iling ako sa kanya.

"nakakaawa kasi ibalik mo na" bigla naman siyang napangiti at ibinalik niya ito isa isa kaya napatingin nalang ako sa mga isdang yun ng maramdaman ko ang yakap niya sa bewang ko.

"are you okay?" i look at him.

"yeah i am fine"nakangiti kong sabi sa kanya pero mukhang hindi ko siya na convice kasi talagang nakatitig siya sa akin kaya napabuntong hininga ako.

"i just remember kuya Baron fish, nang dahil sa akin namatay yung alaga niyang isda" napatango naman siya.

"why?" tanong niya at hinaplos haplos ang bewang ko.

"well akala ko kasi tubig yung nailagay ko sa tank kaso chlorine pala yun kaya ayun namatay" bigla siyang natawa sa sinabi ko kaya napangiti na rin ako.

"nagalit ba siya sayo?" umiling ako sa tanong niya.

"alam mo ba bakit hindi nagalit ang kuya mo?" napatingin ako sa kanya.

"why?" he smile at me and give me a kiss on my cheeks.

"kasi kahit pa magalit siya sayo hindi naman maibabalik ng galit niya ang bagay na nawala na" marahan  akong napatango.

"saka mahal ka ng kuya mo kaya siguro hindi siya nagalit sayo" napangiti ako lalo.

"kaya pala nang malaman niya yun he just pat my head and smile on me and sabi niya wag ko na raw isipin yun" hindi na siya nagsalita ng hawakan ng tiyan ko.

"How's aurora?" Biglang tanong niya sa akin kaya napaisip ako.

"Ang bata pa niya pero magulo na ang buhay, satingin mo hindi ba siya naguguluhan kung sino talaga magulang niya? Ang pagkakilala niya tayo ang magulang niya" napatango ako sa sinabi niya.

"Why don't we adopt her?" Suggest ko sa kanya at napabuntong hininga naman siya.

"Yan din ang iniisip ko, i tried to talk about it kay dylan pero nagdadalawang isip ako lalo na at nakikita kong determinado siyang magbago para sa anak niya" hindi nalang ako sumagot sa kanya medyo nalulungkot rin ako, napalapit na ako sa bata pero ni minsan hindi ko siya nakitang nagreklamo sa mga bagay bagay, nakakaawa lang nang dahil sa kasakiman ng mga magulang niya siya ang nahihirapan.

"Ohhh hindi tayo naparito para umiyak ka" bigla akong mapahaplos sa pesnge ko at tama siya i am crying.

"Come on don't cry babe" marahan niyang hinaplos ang pesnge ko kaya napangiti akong nakatingin sa kanya.

"I miss Zaccheus" napangiti siya sa sinabi ko.

"Kakarating pa lang natin namimiss mo na agad ang anak natin, don't worry babalik naman agad tayo" ngumiti nalang ako sa kanya as he started to play with my breast kaya marahan kong tinampal ang kamay niya na siyang ikinahalakhak niya.

"What? Lumaki kasi sila they got more heavier too" and he started to play with them kaya napailing iling nalang ako.

"Babe" tawag ko sa kanya hanggang sa napatingin ako sa kamay niyang pumasok na sa soot kong maternity shirt and his started playing my bare breast kaya pinabayaan ko nalang siya.

"Hmmm?" Nakangiti niyang sagot.

"Thank you" napatingin siya sa akin ng sinabi ko yun.

"Thank you for not giving up thank you for everything, thank you for believing, thank you" sincere kong sabi as he cup my face kaya umaayos ako ng pagharap sa kanya at nakangiti lang siyang nakatitig sa mga mata ko.

"No babe, i would be the one to say thank you, thank you you give me so much happiness in my life, you changed me you give a very meaningful colorful life and thank you for carrying them" sabay haplos niya sa tiyan ko at nakatitig siya doon.

"I know it's not easy to bear them for 9 months but" he look at me and slowly get my hand and kiss them.

"I will be here to help you, i will take good care of you, you and our children god has sent us an angel who is now forming in your belly. My happiness will be complete when she or he'll be right here in my arms and I can see her or his face." Napangiti ako dahil doon.

"I love you babe" dahil sa kilig ko ay hinaplos ang pesnge niya at marahan siyang hinigit and i give a kiss on his lips.

"More than you ever know Dhruv" lumabas naman ang napakagandang ngiti niya, his smiles that i love the most.

To be continued....
TheMirrorPrincess