Exist for Love (Dhruv Fugo Book 2)

Chapter 43

Kino POV

"WHAT? NAKATAKAS SI DYLAN?" sigaw ko ng pag gising ng pag gising ko ay yun agad ang binungad sa akin ng anak ko.

"dad hindi namin alam na yung pulis na tinawag namin ay kasabwat ni Dylan, akala namin dadalhin na siya sa presento ng biglang kinuha niya si dhruv" napahawak ako sa noo ko dahil sa isang pagkakamali babalik nanaman kami sa uno.

"dad" napatingin ako kay xyrene.

"we all need to see this and i need to tell you something it's about Dylan and Kuya Cohan" napakunot noo ako sa sinabi ng anak ko. umupo siya sa tabi ng mommy niya habang si xiana ay kanina pa tahimik na umiiyak.

"Dad lumapit ba noon sayo si Dylan like when his 10 years old?" napaisip ako sa tanong niya ng may maalala ako

"Sir  may bata pong kanina pa kayo hinanap hawak niya po ang isang litrato niyong nakuha niya lang sa dyaryo ang sabi po niya sa akin anak niyo po daw siya at hindi daw po siya aalis pag hindi kayo makita" napaisip ako sa sinabi niya.

"anak ko?" tumango ang security sa akin.

"alam mo sir maraming modus ngayun na ganyan" ngumiti ako sa kanya.

"don't worry i'll handle it" tumango siya sa akin kaya hinanap ko ang batang sinasabi niya nakasuot ito ng  jeans at itim na tshirt at mahaba ang buhok nito.

"excuse me" nakangiti kong sabi sa kanya ng bigla siyang ngumiti at agad akong niyakap kasabay nun ang pag sigaw niyang "papa" nagulat ako sa inakto niya kaya napatingin ako sa lahat at ngumiti saka ko siya inilayo at lumuhod ako.

"baka nagkakamali ka lang hindi ako ang papa mo" umiling iling siya.

"sabi po ni mama ikaw ang papa ko" sabay pakita niya ng litrato na ginunting niya lang sa dyaryo.

"daddy let's go" napalingon ako sa anak kong si cohan.

"okay baby" tumayo na ako at ngumiti sa kanya at hinaplos ang buhok niya.

"pasensya ka na pero hindi talaga ako ang daddy mo" saka ako tumawag ng security.

"manong paki guard itong bata to baka kasi mapano pa siya daan alalayan niyo nalang at be sure na makakasakay siya and pay for his fare" tumango ito sa akin at hinawakan ang kamay ni cohan pero nakatitigan silang dalawa kaya napangiti ako.

"let's go" sabi ko nalang at hinigit na si cohan.

"daddy yung heart ko it suddenly beat so fast" nagulat ako sa sinabi niya kaya kinarga ko siya.

"are you okay?" tumango naman siya sa akin.

"kakargahin nalang kita baka mapano ka pa magagalit pa si mommy mo" ngumiti naman siya pero naririnig kong tinatawag ako ng batang yun na paulit ulit na papa pero baka kasi nagkakamali lang siya.

"yes why?i mean may batang pabalik balik sa company noon at pinipilit ang sarili niyang anak ko raw siya" kwento ko sa kanila ng biglang humagulhul si xiana kaya agad akong napatayo sa kinahihigaan ko at linapitan siya.

"are you okay? bakit ka umiiyak?" niyakap niya lang ako.

"kino anak natin si Dyaln" bulong niya kaya napakunot noo ako kaya inilayo ko siya sa akin ng kunti at tinignan siya.

"anak natin?" tanong ko ulit ng tumango siya.

"kakambal siya ni Cohan" umiiyak niyang pag amin sa akin.

"kinuha siya ni Lehandra sa atin, ang sama sama kong ina hindi ko siya naprotektihan" biglang tumulo ang luha ko.

"what?" napatingin ako kay cohan na ngayun umiiyak.