From Black To Pink · Lıskook

Gerçek aşıklar ortaya çıktı!

"Gerçek aşıklar ortaya çıktı! Lalisa Manoban'ın hastanede kaldığı son gün, Lalisa Manoban çıkmadan birkaç dakika önce Jeon Jungkook hastaneden çıktı! Magazine yakalanan Jeon Jungkook ise cevap vermeden arabasına binerek gözden kayboldu."

Kaşlarımı televizyondan gelen haber ile çatarken bu sıralar neden çok fazla magazinin ortasında olduğumu soruyordum.

Mutfaktan çıkarak salona gelip televizyonun önüne geçtim. "Lalisa Manoban'a sorulduğunda ise sadece arkadaş olduklarını söyledi."

"Bu sıralarda çok fazla bir araya gelen Jeon Jungkook ve Lalisa Manoban'ın bir ilişki içerisinde olduğu düşünülüyor. Gerçeği yakında görebileceğimizi umuyorum."

Derin bir nefes verdim. Elime telefonumu aldım. Jungkook'u arayacaktım ki kapı çaldı. Telefonu kapatıp koltuğa atarken kapıyı açmaya gittim.

Açar açmaz ise karşımda duran Jungkook'u görmem ile gözlerimi büyülttüm. "Sen ne ara geldin?"

"Sana sabah sürprizi yapmak istedim. Geçeyim mi?" Geçmesi için kenara çekilirken konuştum. "Geç geç."

"Haberleri görmemişsindir o zaman." Kaşlarını çatarken koltuğa oturdu. "Ne haberi?"

"İnternete gir. Her yerde biz varız zaten." Kaşlarını çatarak eline telefonunu aldı. Bende o sırada kahvaltıyı sofraya taşıyordum.

"Bu kadarını da beklemezdim. Üç gündür ikimiz hakkında konuşuluyor farkında mısın?" Mutfağa gelip konuştuğunda bende kafamı onaylar anlamda salladım.

"Ve sende her gün beni bulmanın bir yolunu buluyorsun?" Gülerek konuştuğumda o da gülerek gelip sarıldı. "Seni çok özledim ama."

"Deme öyle. Hatırlamak ve ağlamak istemiyorum." Gülerek elimdeki bıçağı ve domatesi aldı.

"Sen geç, ben bunları yaparım." Sorar anlamda ona baktım. "Emin misin?"

Kafasını onaylar anlamda sallarken ben de kenara çekildim. "Kızım ben şef oldum sen bilmiyorsun."

Büyük bir mânâ ile kaşlarımı kaldırırken gülümsedim. "Bak, izle ve gör." Şefler gibi hızlı hızlı domatesi doğradığında alkışladım.

"Bak gördün mü?" Heyecanla konuştuğunda gülerek kafamı salladım. "Gördüm gördüm. Mükemmel."

"Hadi geç. Bende açım." Diyerek domatesi bir tabağa koyarak sofraya oturdu. Yemek yerken bı yandan konuşuyor, bir yandan ise gülüyorduk.

Kapı bir kere daha çaldığında kaşlarımı çattım. Muhtemelen bizimkilerden biriydi. Ayağa kalkarak kapıya gittim. Bu sefer de karşımda BamBam ve Yugyeom duruyordu.

"Günaydın aşkım." Diyerek içeri geçtiklerinde karşılarında duran Jungkook ile kaşlarını çattılar. "Senin ne işin var burada?"

"Kahvaltıya geldim?" Diyerek kafasını yana yatırıp omzunu kaldırdı. "He, tamam. Ee bizde kahvaltıya gelmiştik."

"Size yemeğim yok. Evinize." Yugyeom kaşlarını çatarak bana baktı. "Bizi atıyor musun evden?"

"Sizi atmıyorum. Evde başka yemeğim yok diyorum. Ha eğer domates - salatalık yeriz diyorsanız buyrun geçin."

Jungkook sırıtarak bizi izlerken BamBam dönüp Jungkook'a baktı. "Aman kalk Yeom. İstemiyorlar bizi gidelim."

Kapıdan dışarı çıktıklarında elimi salladım. "Görüşürüz!" Gülerek kapımı kapattığımda sırıtarak 'sırıtan' Jungkook'un yanına gittim.

"Sen her gün böyle mi yapıyorsun?" Kafamı salladım. "Hayır. Sen varsın uzun zaman sonra seni görmüşüm bırakır mıyım? Onlar her zaman dibimde."