From Black To Pink · Lıskook

Beni Unutma Jungkook

Çok uğraştım az buçuk yorum yapın beaa

Bu arada önceki bölüme bakın okumadıysanız diye

------------------

"Şimdi konuşmak istemiyorum."

Seslice oflayıp sordu. "Neden?"

"Çünkü şuan sana sinirliyim ve sinirim geçmezse gerçekten kötü şeyler olacak Jungkook." Kafasını eğdiğinde suçunu anladığını anladım.

Suçlu olduğunu tabiki biliyordu. Ayrıca gece gece bara neden giderdi ki bir insan. Özellikle de kendi başına.

İnsanlar genelde ya dertlerini unutmak için ya da kız bulmak için giderlerdi. Jungkook'un bu ikisi ile de alakası olmadığını biliyordum.

Dakikalardır da bunu düşünüyordum zaten. Oraya gitmek için gerekli bir sebebi yoktu. Zaten eve geçince de soracaktım.

Kemerimi bağlarken kollarımı da göğsümün önünde bağlayıp cama döndüm. BamBam yanımda arabayı sürüyor, Jungkook ise arka koltukta başını eğmişti.

"Ya orada sana birşey olsaydı." BamBam sitemle konuşurken Jungkook yanaklarının içini dişliyordu. "Ayrıca sana ulaşamadım ne oldu Lisa?"

BamBam, Jungkook'u bulup direkt arabaya geçmişti. Jungkook ise bir süre sonra beni aramaya çıkmıştı. Hepsini gelirken Jungkook anlatmıştı.

"Biriniz anlatacak mısınız artık?"

Kolumu sıkıca tekrardan bağlandıktan sonra cama döndüm. Jungkook anlayarak konuşmaya başladı. "Tecavüz etmeye çalıştılar."

"Ne?"

BamBam aniden frene basarken kaşlarını çatarak bana döndü. "Birşey yaptılar mı ha? Bir yerine dokundular mı?"

Ona dönerek kafamı olumsuz anlamda salladığımda rahatlamıştı. Sinirle konuşurken elimi omzuna koyarak onu sakinleştirmeye çalıştım. Eve gittiğimizde ise tabiki kızacaktık.

Susarak yolda gitmeye devam etti. Onun da içinin içini yediğini biliyordum. Sadece o da şuanda belli etmiyordu.

Jungkook'un benim için korktuğunu da biliyordum. Ama gitmeseydi bunlardan hiçbiri olmazdı.

Dışarıyı izlerken kafamı cama yasladım ve bir süre düşünmeye başladım. O bara gidecek hiçbir sebebi yoktu.

Sorunu varsa beraber hallederdik, ama amacı farklıysa o zaman daha çok üzülürdüm. Kendim için değildi hepsi, bencil biri değildim.

Sonunda binamıza geldiğimizde hızlıca Jungkook'u evime çıkardım. BamBam da bizimle geldiğinde salondaki koltuklardan birine oturdum.

İkisi de L koltuğun diğer tarafına oturduklarında konuşmaya başladım. "Neden gittin bana bir açıklar mısın?"

"Sadece," dedi ilk başta Jungkook. "Sadece kafa dağıtmak için gitmiştim." Sinirle gülümsedim.

"Ha sadece kafa dağıtmak için." Sinirlerim bozulmuştu. Daha fazla ne diyebilirdim ki.

"Emin misin sadece kafa dağıtmak için gittiğine. Jungkook, gerçekten gerçekleri söyler misin?"

"Sana yalan söylemiyorum."

Sinirden dişlerimi sıkıyordum. O kadar sinirlenmiştim ki. Bana yalan söylediğini tabiki biliyordum.

Üzerindeki ter kokusu ve boynundaki ruj izleri zaten herşeyi açıklıyordu.

"Peki Jungkook."

Yerimden kalkarak montumu giydim. BamBam kendi halinde takılıyordu. Bana birşey dememişti o yüzden. Ama Jungkook montumu giyer giymez soruyu yöneltmişti.