From Black To Pink · Lıskook

Lalisa! Ne yapıyorsun!

"Evet, anlatın bakalım. Orada ne yapıyordunuz?"

Ben tam ağzımı açmışken Jungkook'un konuşması ile tekrar kapattım. "Ben sadece ona bakmaya gitmiştim. Uyku tutmamıştı."

Altısı da Jeon'a imalı bakışlar atarken Namjoon konuşmayı ihmal etmedi.

"Ve biz seni, bakmaya gittiğin kızla öpüşürken buluyoruz Jeon. Çok mantıklı değil mi?"

O sırada bakışlar bana dönerken konuşacağımı anlayıp sesimi düzelttim. "Ben sadece önünde duruyordum. Kendi benim yanıma geldi. Hatta telefon numaramı da istedi."

Onu sattığıma şaşırmış olacak ki o şaşırmış bakışlarını bana çevirdi. "Ben mi istedim numaranı?"

"Evet, sen istedin Jeon. Hatta beni o yarış gününde öptüğün gibi öpmek istediğini söyledin."

Biraz fazla ileriye gidiyor olabilirdim ama benlik sorun yoktu. Onlar zaten benim yayınlandığım video ile yerle bir olmuşlardı.

"Kim öyle birşey söyledi. Ortada hiç birşey yoktu. Neden olduysa biran yakınlaşmaya başladık sonra içeri birileri girerken beni çektin."

"Hayır Jeon saçmalama."

"Asıl sen saçmalama Mano-"

"Yeter!" Jin'in sesi koca evi inletirken ben bile korkmuştum o sesten. "Jungkook, sen yakınlaştığınızı söyledin. Nasıl bir yakınlaşma?"

Jimin sanki benim tarafımdaymış gibi konuştuğunda sırıtarak ona baktım. "Evet Jeon, nasıl bir yakınlaşma?"

Gözleri benim gözlerimle buluştuğunda yüzümdeki sırıtış onun yüzüne de sıçradı. "İstersen gösterebilirim Manoban."

"Öhöm. Jeon!" Jungkook burada yalnız olmadığımızı anlamış olacak ki içinden minik bir küfür savurmuştu. Bu ise benim yüzümde minik bir gülüşe sebep olmuştu.

"Pardon."

İçimde kahkaha atma isteği dolarken bunu tutmak için kendimi yırtacaktım. Şuan çok komik bir durumdaydı.

Ben ayağa kalktığımda tüm gözler bana döndüğünde ayaklarımı ellerimle tutarak esnedim.

"Ne var canım sadece esniyorum. Yalnız ben burada çok sıkıldım. Ne zaman eve gideceğim? Aslında Jeon beni çıkartacaktı ama bana yavşamasaydı belki çıkardım."

"Ben mi sana yavşadım?"

"Yavşamadın mı?"

"Hayır, yavşamadım."

"Ya Jeon, yalanı bırak. Beni orta yerde öpen sanki Jimin'di."

"Jimin ne alaka?"

"Ben de onu diyorum işte. Hiç kimsenin bir alakası yok. Bildiğin beni öpmeye gelmişsin. Hatta sırf burada kalırım diye vurmuşsundur beni. Yoksa ben baygınken de öptün mü beni? Tabii ki yapmış-"

"Hayır Manoban, saçmalama."

"Ben hayatımda hiçbir zaman saçmalamadım Jeon."

"Ama şuanda saçmalıyorsun Manoban."

"Ya küfür edeceğim yeter. Bu arada Lalisa bir süre daha buradasın. Seni zorla tutmayacağız ya da işgence çektirtmeyeceğiz merak etme."

Aklıma gelen fikirle anında sırıtırken herkese ve özellikle bana bakan Jeon'a döndüm. "Eh, ben kaçar o zaman."

Herkes ayağa kalkmış beni tutacaktı ki büyük -yaklaşık 2,5 metre- cama doğru koştum.

Anında benim hareketim ile cam kırılırken evdekilerin sesini duyuyordum bile.