From Black To Pink · Lıskook

Evet, Yenildim

"Oo, yarışın kazananı da buradaymış."

Ben her zamanki gibi yarıştan çıkıp kafeye gelmiştim. Ve Jennie ile Chaeyoung beni burada da bulmuşlardı.

"Yalnız çok iyiydi. Hayran bakışlarını görseydin keşke."

Ben ise gülerek kafamı sweetimin içine soktum. "Hadi ama Lalisa."

"Tamam iyi olduğumu kabul ediyorum. Ama kızların hepsi çok kolaydı."

"Ne?" Dedi ikisi de aynı anda bana dönerken. Ayrıca sadece onlarla kalmamış, kafedeki herkes bize dönmüştü.

Buradaki kafede sadece çalışanlar bulunuyordu ve neyseki izleyicilerin girmesi yasaktı. Yoksa şimdiye kadar beni bulup üstüme atlamışlardı.

"Ne ne?" Dedim ikisine kaşlarımı çatıp. "Lalisa deli misin? Jungkook ile yaptığın yarıştan bahsediyoruz. Aman tanrım çok iyiydin."

İkisi de yanımdaki sandalyeye oturduklarında bende onların bunu yapmasını bekliyordum. Dediklerimi tek tek ona anlatacaktım.

"Bakın ilk önce ben garaja girdim arabaya binecektim kapı hareketlendi ve içeri Jeon Jungkook girdi."

Kızlar tüm dikkatleriyle beni dinlerken bende etrafa baktım. Şuan onun arkasından konuşup yakalanmak istemezdim. Ve bize uzaktaki bir masada ekibi ile beraber çıkışın yanında oturuyorlardı.

"Sonra yarış teklif ettim falan. Kendisi de bana uydu. Bindik arabalara falan. Daha sonra bitiş çizgisine geçtiğimizde camını açtı ve bende açtım."

İkisi de her cümlemde gözlerini büyültürken ben onların bu haline gülmek istemiyordum.

"'Seni bu piste gömeceğim Jeon' falan dedim. Sonra o da 'Bu silahla adam öldürmeye benzemez Manoban.' dedi. Sonra yarıştık."

"Waow!" İkisi de aynı anda söylediğinde sırıttım. "Lalisa, şey diyeceğim." Dedi Jennie yerinde dikleşip.

"Şimdi sen bu yarışta kameralar çekmedi ama güvenlik kameraları tüm pisti çekiyor. Sen bu pist yönetiminden kayıtları iste. Daha sonra çete ile çatışma günü sabahı paylaş. Jungkook ve ekibi kudursun."

Jennie'nin sırıtarak söylediği şey ile ben de sırıttım. "Biliyor musun Jennie, bu mükemmel bir plan."

Ben sırıtarak karşıda görünen pist yönetimi odasına baktım. Ardından ise kahvemi masaya bırakarak çıkışa doğru yürüyecekken kızlara döndüm.

"Şimdi yapacaklarıma iyi bakın, birşeyler öğrenirsiniz."

Yavaşça çıkışa doğru yöneldiğimde kendisi ve yanındaki altı çocuğun gözü bana dönmüştü.

Çıkış kapısını elim ile ittikten sonra durup geri yürüdüm ve hala bana bakan yedi kişiye döndüm.

"Ah Jeon, bunu tekrarlayalım lütfen."

Ardından ise kapıyı birkez daha iterek dışarı çıktım.

Jungkook'dan..

"Jungkook, o ne dedi sana?" Hoseok'un sorduğu soruyla ona döndüm.

Ve tam ağzımı açmışken gelen nefes verilme sesleriyle susmuştum. Çünkü şuan meraklılardı ve ben dedikten sonra sinirleneceklerdi.

Lalisa'nın çıktığı kapıdan arkadaşları Chaeyoung ve Jennie çıktıktan sonra yutkunup konuşmaya başladım.

"Bugün yarıştan önce Lalisa ile karşılaştık ve ikimiz yarıştık." Herkesin kaşları çatılırken Jin'in sesi kulağıma geldi.

"E ne güzel, kazanmışsındır, o başarısız bir kız." Daha sonra dudağımı yalayarak devam ettim. "Evet, öyle Hyung."

Daha sonra Yoongi Hyung anlarcasına konuştu. "Ama Lalisa gayet mutlu gitti."

"Hasiktir, Jungkook." Dedi Jimin de şaşırırcasına. "Evet, Lalisa'ya yenildim."

"Hadi be Jungkook! O küçük kıza yenilmiş olamazsın!" Dedi Namjoon. "Bilmiyorum Hyung bı anda oldu. Yarış başlamadan emindim hatta ona ne laflar söyledim."

"Neyse kapatın şu konuyu, olan olmuş. Ama dikkatli ol ve daha fazla çalış Jungkook. Pazar günü olan yarışta herkesin önünde olacaksın. Yani o zaman rezil olamazsın."

"Peki ya," dedi Taehyung. "Lalisa görüntüleri alıp yayarsa."

"Hay anasını!"

"Jungkook git ve o kızı durdur. Şu berbat ettiğin işi düzelt. Onu takip et ve yapıp yapmadığını öğren."

Lalisa'dan..

Kafeden çıkarak geldiğim pist yönetimine girmek için kapıyı tıklattım. İçeriden gelen 'gel' sesi ile kapının kolunu indirip içeri girdim.

"Bobby ve Teddy. Sizden birşey istesem benim için yapar mısınız?"

Bobby ve Teddy'nin bana dönerek tek kaşlarını kaldırdılar. "Pistin bu günkü kamera görüntülerini istiyorum. Ama yarış başlamadan iki saat önceki."

"Ne için?" Bobby bana dönerek sorduğunda onu yanıtsız bırakmadım. "Sosyal medyada birşey yayınlayacağım, açınca siz de göreceksiniz zaten."

İkisi de arkasını dönüp bilgisayarların başına geçtiler. Bana birkaç soru daha sorduktan sonra kamera görüntülerini açmaları pek de uzun sürmemişti.

"Al bakalım Lalisa."

Uzattıkları flash belleği alıp cebime koydum. "Teşekkürler" diyerek arkamı dönüp kapıya gittim.

Kapıyı açıp dışarı çıktığımda karşımda gördüğüm beden ile durmak zorunda kaldım.

"Çekilir misin Jeon? Halletmem gereken ah pardon seni rezil etmem gereken konular var."

Kaşları çatık bir şekilde bana bakarken ne düşündüğümü anlamış olmalıydı. "Manoban, o flash belleği alabilir miyim?"

"Üzgünüm Jeon, gitmem gerek."

Sağ ayağımı öne atmış, arkasından geçip gidecektim ki saniyesinde kolumdan tutulup eski yerime çekilmem bir oldu.

Olduğum yere geldiğimde yavaşça üstüme eğildi. "Sana vermeni söyledim Manoban."

Ben ise yavaşça parmak üstlerime çıkıp yüzüne yaklaştım. "Sana vermeyeceğimi söyledim Jeon."

Her söylediğimiz cümlede yüzümüz birbirimize bir o kadar yaklaşıyordu. Ama bu o düşündüren duygu ile değil sinir ile oluyordu.

Yüzüme biraz daha yaklaştı. "Eğer vermezsen hiç hoşlanmayacağın şeyler yapacağım."

Biraz daha yüzüne yaklaştım ve hafifçe sırıttım. "Oh Jeon, ne yapacağını görmek isterim."

Karşında başka biri olsa küfür çıkacağı dudakları benimkiler ile sertçe buluştu. Öpmeye devam ederken ben hala düşünüyordum.

Bunu bekliyordum ve bunun ayrı bir dersi olacaktı.

Benden ayrıldığında hala gözümün içine bakarak konuştu. "İşte, bunu yapacağım."

"Oh, Jeon. Yanlış seçim. Ben öpülmeyi her zaman sevmişimdir. Bana hoşlanmayacağım şeyler yapman lazım."

Bu sefer aramızda olan mesafeyi biraz daha kısalttım. Yüzümdeki o hafif sırıtma biraz daha büyüdü.

"Demiştim, seni rezil etmem gereken konular var. Umarım tekrar görüşürüz Jeon."

≈Bölüm Sonu≈

Mutlu senelerr ♥