From Black To Pink · Lıskook

The End

Final bölümüdür

8 ay sonra..

"Jungkook! Yardım eder misin? Tuvalete gitmem lazım." Jungkook koşarak mutfaktan geldiğinde haline gülümsedim.

Neredeyse doğum yaptım yapacaktım. Jungkook ise başından beri çok pimpirikli davranıyordu.

Arşı o kadar çok çatıya çıkarmıştı ki, aynı pozisyonda kaç dakika durduğumu ve ya durmam gerektiğini sayıyordu. Yarım saatten fazla durmam yasaktı.

Ayrıca yirmi dakikadan fazla da ayakta durmam yasaktı. O kadar çok ilgi gösteriyordu ki, son beş aydır doğru düzgün bir markete bile gidememiştim.

Her işi ona yüklediğimi düşünerek biraz da ben yapmak istiyordum ama hepsi boşaydı. Beni yerimden kaldırmamak için bile yemek masasını önüme taşıyordu.

Bu hali ne kadar sinir bozsa da yine de komikti. Kolumu girdiğinde yavaşça ayağa kalktım.

Son bir ay bile kalmadığından karnım oldukça şişmişti. Yerimden kalkmakta bile zorlanıyordum.

Jungkook ile beraber yeni bir eve taşınmıştık. Ben her ne kadar evden ayrılmak istemesem de, merdivenleri beni oldukça zorluyordu.

Bu yüzden giriş katta müstakil bir eve taşınmıştık. Ama önceki binamıza uzak değildi. Bizimkiler de arada beni görmeye geliyorlardı.

Jungkook beni lavabonun önüne getirdiğinde kolundan ayrılıp içeri girdim. "Yardım edeyim mi?"

Seslice gülerken konuştum. "Jungkook, ne yapacaksın?" Kendisi de gülerken kapıyı kapattım.

İhtiyacımı gidererek çıktığımda kapıda beni bekliyordu. Şaşkınlıkla ona bakarken koluna girdim.

"Bugün bu evden iki kişi çıkıp diğer gelişimizde üç kişi geleceğiz." Konuşmasına güldüm. Sezaryen doğum yapacaktım ve bugün hastaneye gidecektik.

O yüzden hazırlık yapıyordu.

"Biraz bahçeye çıkmak ister misin?" Kafamı sallarken o da gülümseyerek bahçeye doğru yürümeye başladı.

Kendim yürüyebiliyordum, ama Jungkook bunu yasaklamıştı. Herşey komik de geliyordu ama yine de beni düşünmesi güzeldi.

Beni bahçeye bırakarak tekrar içeri girdi ve ne yapıyorsa yapmaya devam etti.

Bir yıldır yarışmıyordum. Ve kaza geçirdiğimin üzerinden de bir yıl geçmişti. Jungkook ise bebeğimiz 5 aylık olduğunda o da yarışı bırakmıştı.

Medya'ya bir süre sonra açıklamıştık. Ki bunu açıkladığımızda bile bir ay magazinde tamamen biz vardık.

Elime telefonumu alarak neden bilmediğim bir şekilde Jennie'yi aradım. Onlarla konuşmak bana iyi geliyordu.

"Alo? Jennie?"

"Ee, şey."

"Taehyung?" Telefonu Taehyung'un açmasına gülerken bir nefes verip konuştu. "Ya yok ya, ben Jennie'nin evine gelmiştim de, kendisi Chaeyoung'u çağırmaya gitti."