liseli aşık formülü

492 42 24
                                    


Felix dün olanları odaya gelince bir süre anlatamamıştı. Bir durup hayatı sorguluyor sonra birden enerji patlaması yaşayıp arkadaşlarını korkutuyordu. Jisung ve jeongin sorsada hiçbir şey söylememiş sonrada yatağına girip heryerini kapatarak uzanmıştı. Jisung öğrenmek istesede jeongin zaten anlatacağını söylerek onu rahat bırakmaları gerektiğini söylemişti.

Şimdi son derste büyüklerin sınıfında changbin tek oturduğu en arka sırada dün gecenin uykusuzluğunu çekiyor bu yüzden de gözleri kapandıkça kafası aşağı düşüp duruyordu. Son seferinde kafasını kaldırmayıp biraz bekleyince kafasına yediği kitapla sıçrayıp ters ters öğretmenine baktı. " Dün gece beşik mi salladın seo changbin " hocanın kızgın sesiyle minho arkasını dönüp" beşiği bilmemde arkadaş dün bambaşka şeyler sallamış olabilir " diyip güldüğünde chanda onunla birlikte gülüyordu.

Sınıfın erkeklerinden 'ooo' sesi gelirken kızların bazıları gülüyor bazıları minhoya ters ters bakıp kendi aralarında konuşuyordu. Dersinde tatsızlık çıkmasından ve bölünmesinden nefret eden adam önce tüm sınıfa bağırıp onları susturmuştu.

Sonraysa önce minhonun sonrada " sen neden gülüyorsun " diyerek chanın kafasına kitabı indirmişti. " Özür dileriz" hepsi bir ağızdan konuştuğunda  hocaları ' tch tch'layıp uzaklaşırken şimdi üçüde gülsede acıyan kafalarını avuşturuyolardı. " İzin verilse yurdu beşik gibi sallardım adamın haberi yok " minho changbinin sessizce söylediği şeye gülmemek için mosmor olmuştu. Chansa yüzünü gizleyerek gülmekle meşguldü.

Küçüklerin sınıfındaysa Felix bugünkü buluşmayı düşündükçe dün yaşadığı şeye mutlu bile olamamasına sinir oluyordu. Jisung bilmediği soruyu çözmeye çalışırken ya da o soru çözdüğünü sanıyordu sanki kalemin icadından yeni haberi oluyormuş gibi yazdığı herşeyde şaşkınca kaleme bakıyordu. Jeongin hemen arkalarında saklanarak telefonuna bakmaya devam ediyor yaşlı hocalarının unuttuğu gözlüklere şükrediyordu.

Hyunjin tahtada yazılmış soruya yaklaşık iki dakikadır evrenin işleyişini bulması gerekiyormuş gibi kafasını her yöne yatırarak bakmış arada da gözlerini kısarak en baştan okuyordu. " Buna hazır değilim lütfen beni ilk çağa falan yollayın  " diyerek sonunda yakınmıştı. Seungmin önce hyunjine güldü sonra da " bak şimdi bu iş böyle yapılır ezik " diyip çoktan çözdüğü soru için elini kaldırırken sınıftan 'off'lama sesleri geliyordu. Yine tabiki seungmin soruyu çözmüş ve tahtaya kalkıp hocadan aldığı övgülerle sorusunu çözüp yerine dönücekti. Ki öylede oldu.

O yerine dönerken yaşlı adam cetvelini sınıfa sallayıp " ha sizinle ders işliyorum ha bir otlaklıkta inek sürüsü güdüyorum " diye lafınıda sokmuştu. Hyunjin podyumda yürür gibi sırasına gelen seungmini alkışlamış ve kalkıp önünde eğilmişti.

Jisung " bende biliyordum da başkalarında yolu açılsın diye kalkmadım " diye söylenip kalemi defterine sertçe bıraktığında hocaları cetvelini ona fırlatmıştı ama jisung kenara çekilince cetvel jeongine çarpmıştı. " Hocam az kalsın fotoğrafı beğeniyordum napıyosunuz ya " diyip hızla ayağa kalktığında hocasının elindeki telefona baktığını gördü. Kendi aptallığına gözlerini kapatıp sabır dilerken hocası tek kaşını kaldırıp elini ona uzattığında gülen arkadaşlarına ve sınıftakilere iğrenerek bakmış ve ders bitene kadar onda kalması için telefonu adamın eline bırakmıştı.

Felix arkadaşının defterine çizdiği kalpleri ve minho yazılarını görünce  kendini tutamayıp gülmüştü. " Evet liseli aşık formülü üzerinde oldukça iyi bir çalışma olmuş " dediğindeyse jisung soruyu hemen unutup felixle başka bir aleme girmişti bile.


Evet kısaydı değil mi lhlhkhkh biliyorum böyle oldu çünkü bir dahaki bölüm için tüm çiftlerin olduğu uzun bir bölüm yazmak istediğimden buraya sıkıştırmak istemedim sorry :')

Birde bu fic çocuğum gibi oldu asla bitirmek istemiyorum ama yavaşça sonunun geldiğini bilmek beni üzüyor

Stray Kids / TextingWhere stories live. Discover now