Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
The Weeknd - The Birds (Part 1) Jorja Smith - The One Tove Lo - Are You Gonna Tell Her?
***
"İfade edilmemiş duygular asla ölmez; sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler." - Sigmund Freud
Yazar'ın Anlatımı;
Kaçacak vakit kalmadığında, olan biten her sorun da bir parmağın olduğunda, sadece sen suçlu olmasan da ilk düşen sen olduğun için tüm suç senin üzerine yıkılırdı. Sezin hem kendi suçunun hem de geriye kalan herkesin yalanları altında eziliyordu.
Deli gibi esen rüzgarın altında, ince bedenini sürüyerek ıssız sokakta yürümeye başladı. Dişleri durmadan birbirine çarpıyor, çenesinin titremesini durduramıyordu.
Üstünden haftalar geçmesine rağmen hala evinin karşısında kalan apartmana göz ucuyla bile bakamadan yolun karşısında kalan kaldırıma koştu. Odasındayken perdeleri açmıyor, camın yanından geçmiyordu. Çünkü o ne zaman camdan dışarı bakmaya kalksa hemen karşı apartmanda oturan o mavi gözlü korkunç kız beliriyor ve onu gülümseyerek izlemeye başlıyordu.
İzem'den korkuyordu. Ona yaptığı şeyden çok korkmuştu. Hastalıklı bedeni günden güne daha da kötü olmuştu. İlk zamanlarda bunu ciddiye almamaya çalışsada zamanla başına ürkücü olaylar gelmeye başlamış, uykuyu uyuyamaz olmuş ve avuç avuç saçları dökülmüştü.
Geceleri rüyalarına giren şeyleri ve odasının bir köşesinde durmuş onu izleyen karanlık gölgeyi başka bir insana anlatmaya kalksa deli sıfatı yer diye çok çekindiğinden kimseye de sesini çıkaramıyordu.
O gün evine gelip kendisine canice zarar verişini hatırlardı, gözleri korku ile kapandı ve bir ayağı kaldırımdan aşağı indi. Bu sırada ani bir fren sesi ve yoğun ışığın etkisi ile kollarını yüzüne sarıp yere düştü.
Korna sesi boş sokakta deli gibi yankılandı. Sezin korku içinde tir tir titrerken gözlerini alan ışığa karşı koyamadı. Aracın kapısı sertçe açıldı ve tanıdık bir ses kulaklarında yankılandı.
"Korkunun seni ne hale soktuğuna bak Sezin.." Kalbinin atışlarının göğsünü dövdüğünü, zihnindeki düşüncelerin patlamaya hazır bir saatli bombaya dönüştüğünü hissetti. "Bu kadar çabuk pes edeceğini bilseydim, sana hiç yüz vermezdim."
Sezin aşağılandığını biliyordu. Ama o kadar büyük bir korku duyuyordu ki, içinde yuvarlandığı tüm olumsuz duyguların içinden nasıl çıkacağını ve gerçek dünyaya geri döneceğini bilmiyordu.
