Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Yot Club - YKWIM?
Fleurie - Soldier
***
Yollar geçiyordu. Camdan dışarıyı izlesem de, gelen geçen insanları incelesem de aklımdan atamıyordum. Feris neden onun yanındaydı? Onunla konuşacak neyi olabilirdi ki! Öfkeyle yutkundum. İnsanlar çok fazla şey gizliyordu.
"Hala ne olduğu söylemiyorsun Gölge." diye sessizce konuştu Şura. Bindiğimiz vagon fazla kalabalık olduğu için birbirimizin dibine girme durumunda kalmıştık.
"Feris ile Selim, durağın arkasındaki kafede birlikte oturuyorlardı." diye donuk bir şekilde konuştuğumda ilk bana dümdüz baktı.
"Ne? Nasıl?" Sonra böyle ani tepki verdi.
"Bilmiyorum, bir masaya oturmuş konuşuyorlardı." Düşünceli sesimin onu garipsettiğini fark ettim.
"Bir açıklaması elbet vardır." dedi dalgınca.
Ama ikimizin de kafasında oluşan ihtimal aynıydı. Ben ve İzem arasındakileri Selim'e o anlatmış olabilir miydi?
"Düşünceni sil. Feris'i uzun zamandır tanıyorum, böyle bir şey yapmaz. Hem aranızda olanları biliyor muydu?" diye sordu Şura.
"Açık açık söylemedim ama anlamıştı büyük ihtimalle..." Onu hemen suçlamam doğru değildi ama bilemiyordum işte. İnsan şüphelerden uzaklaşamıyordu.
"Hadi söyledi diyelim, neden ki? Ne gerekçesi var? Siz arkadaşsınız."diye huzursuz bir şekilde sordu.
"Bilemiyorum Şura." Kafamı dışarıya çevirdim. Belki de çok yanlış düşünüyordum.
"Bu durakta iniyordun dimi?" Yaklaştığımız istasyona bakarken inmem gereken yer olduğunun farkındaydım ama anlık bir fikirle.
"Bende seninle Riva'ya geleceğim." dedim. İlk şaşkınca baksa da kararlı halimden ötürü 'sen bilirsin' der gibi başını salladı.
Feris iyi bir kızdı. Hatta güvenilir bir insandı da ama ben güvensizin tekiydim. Kendime bile güvenmekte zorlanırken bir yanlış anlaşılmayı bile o insanın yaptığı hata olarak algılayıp onu olduğundan farklı bir yere koyardım. Şimdi bile, gördüğüm şey yanlışlık olsa bile ben, bu düşünceyi bir kere düşünmüş, bir kere bu ihtimali sorguladıysam Feris benim güven alanımdan çıkmış demekti.
"Sakin ol.." diye mırıldandı Şura. Direği tutan elimin üstüne dokundu. Bakışlarım ellerimize kayınca direği ne kadar sıkıca sardığını fark ettim.
"Sakinim. Ayhan Riva'da mı?" siye sorduğumda bana bir an tereddütle baktı. Ama bunun bir anlamı yoktu, gidip ondan hesap soracak halim yoktu. Eğer bana darıldıysa bunu düzeltmek istiyordum.
