De verloofde [onc2021]

Hoofdstuk 5

Abel kijkt op van zijn ochtendpap en vraagt aan Jerinde: "Wat zijn jouw plannen voor vandaag?"
Jerinde speelt wat met haar ontbijt en kijkt hem nadenkend aan. 
Het is het einde van de week, waardoor de problemen zich anders manifesteren dan doordeweeks. Mensen willen straks het weekend luidruchtig inluiden en gaan zich onder andere te buiten aan sterke drank. Hierdoor zijn er vaker gevechten dan doordeweeks. Aan de andere kant is dan de eenheid in het dorp ook het meest te vinden. Eenzame mensen worden opgepikt en vermaakt, de kleine bar doet goede zaken, de omgeving is aangenamer.

Wat kan ze erover zeggen? Haar dorpsgenoten beleven hun emoties groots. Vreugde en woede gaan vaak hand in hand en alleen verdriet wordt veelal weggemoffeld achter de voordeur.

Abel is zesentwintig jaar en in de bloei van zijn leven. Daardoor en doordat zij in het bezit van hun eigen lapje grond zijn, kan hij in zijn eentje prima voor zijn en haar levensonderhoud zorgen. Waar anderen een heel gezin hebben, waar ieder lid mee moet werken willen ze de eindjes aan elkaar kunnen knopen, hebben zij het best ruim.

Jerinde heeft er daarom voor gekozen om het manusje van alles te zijn in het dorp. Niet dat ze enige lessen heeft gevolgd in het doktersvak, maar het is zo gegroeid dat zij de aangewezen persoon is om kwetsuren te verzorgen. Ze wil verder weleens op kinderen passen als de nood te hoog is voor de ouders, ze zorgt ervoor dat de enkele ouderen, die hun dorp rijk zijn, verzorgd worden en ze houdt eigenlijk een algeheel oogje in het zeil. Waar anderen het verdriet niet zien, is zij de aangewezen persoon die erop af gaat en hoop biedt.

Op dit moment heeft ze het rustig. Ze zegt: "Ik doe mijn gebruikelijke rondje en kijk daarna of Lina hulp kan gebruiken."
Lina is haar beste vriendin en heeft thuis te kampen met bittere armoede. Ze komt uit een groot gezin waarvan zij de oudste is. Ze is net als Jerinde twintig jaar. Het broertje onder haar is dan wel zeventien en zou tot grote hulp kunnen zijn, ware het niet dat hij gehandicapt is. Hij heeft de kracht van een volwassene, maar de herseninhoud en het gedrag van een lastige driejarige. Een moeilijke combinatie, want ze moeten hem constant in de gaten houden en zorgen dat hij uit de problemen blijft. Door zijn kracht en boosheid kan dat een gevaarlijke taak zijn. Met die taak is Lina vaak belast, samen met het opvangen van de broers en het zusje daaronder. Gelukkig wordt het elk jaar makkelijker, nu die laatste drie steeds meer mee kunnen dragen in het huishouden, waardoor die last voor Lina en haar ouders lichter wordt.

Jerinde heeft de afgelopen jaren veel geholpen en heeft mede daardoor een hechte vriendschap met Lina ontwikkeld. Ze beschouwen elkaar als zussen en kunnen niet meer zonder elkaar. Ze zien elkaar dagelijks en Abel had daarom eigenlijk niet anders verwacht dan wat Jerinde antwoordt.

Net als ze hun vaat hebben gedaan, en Abel op het punt staat om naar het land te gaan, horen ze rumoer. Er wordt op hun deur gebonsd en Abel doet snel maar niet verbaasd open. Hun huis is door Jerindes beroep en karakter vaak een zoete inval. Als hij thuis komt na een dag hard werken op het land, weet hij nooit wat hij kan verwachten.
Jozua en Rayan staan voor hun deur, een zwaar toegetakelde man hangt bewusteloos tussen de twee in. Abel maakt woordeloos ruimte.

Zelfs het beeld van de bloedende man die nu naar binnen wordt gedragen is niet onbekend voor hem, maar wel is anders dat dit een daadwerkelijke onbekende is. Tenminste, dat denkt hij. Het hoofd van de arme man is gedeeltelijk tot moes geslagen en ook de rest van zijn lichaam is niet verschoond van kwetsuren. De kleren hangen in scheuren om hem heen, waardoor onmiskenbaar duidelijk wordt hoeveel pijn deze man moet hebben. Het is maar goed dat hij bewusteloos is.

Jozua zegt: "We vonden hem bij jullie land. Hij zal daar de hele nacht gelegen hebben. Van zijn overvallers natuurlijk geen spoor. Kennen jullie hem?"

Jerinde reageert niet op zijn vraag. Zij heeft een blik op de man geworpen en heeft het bed dat voor dit soort gelegenheden in de kamer staat, opgeschud. Ze legt een zeil neer om het stromatras te behoeden voor al te veel bloedvlekken, en is druk aan het regelen dat de mannen hem comfortabel neer kunnen leggen.

Abel kijkt nog eens goed, maar antwoordt ontkennend: "Nee, hij zegt mij niks. Maar misschien komt dat wel als we zijn gezicht te zien krijgen zonder bloed en korsten.
Jerinde, denk je dat hij het overleeft?"

Jerinde onderzoekt de man grondig en zegt opgelucht: "Gelukkig, hij heeft niks gebroken. Hij is volgens mij vooral toegetakeld door vuisten en niks ergers. Hij zal veel pijn hebben als hij bijkomt. Hij zal ook zeker enige tijd nodig hebben om te herstellen, maar hij zal het overleven."