De verloofde [onc2021]

Hoofdstuk 13

Dion heeft een keuze gemaakt: hij gaat Jerinde het hof maken.
Hij heeft er enkele weken over gedaan om tot die conclusie te komen, maar nu staat dat vast bij hem.

Hij kijkt naar de vrouw van zijn dromen. Hij ziet hoe mooi ze is, zo in haar element.
Ze plaagt haar buurjongen, die vlammend rood wordt door haar aandacht. Nu fronst hij toch eventjes. Die Anton is dan geen competitie van formaat, maar het is wel goed om dat in de gaten te blijven houden.

Anton ziet dat hij bekeken wordt door de nieuwste inwoner van Kalsa en begrijpt de boodschap. Hij kijkt boos, maar bindt in.

Dion bedenkt of hij er goed aan doet om deze onschuldige en pure vrouw in zijn leven te betrekken. Op dit moment heeft hij haar niks anders te bieden dan zijn sterke knuisten en hij hoopt dat dat voldoende is. Dat zij dat voldoende vindt.
Hij is zich er heel erg van bewust dat zijn verleden nog steeds een mysterie is. Hij heeft bedacht wat er begraven kan liggen in de krochten van zijn geheugen en wat hem er daardoor van kan weerhouden om een leven met Jerinde op te bouwen.

Hij voelt tot in het diepste van zijn botten dat hij niet al een vrouw heeft, hij is vrij om te trouwen. Voor hem was dat de eerste reden om voorzichtig aan overstag te gaan.

Verder weet hij het natuurlijk niet, maar hij heeft ook niet het idee dat hij een misdadiger is.
Hij slaat zichzelf niet graag op de borst, maar hij weet dat, als hij het criminele pad op is gegaan in zijn verleden, hij in staat is geweest om grootse misdaden te plegen. Die van het soort waarbij je gezocht wordt. Er hangen wat flyers met gezochte misdadigers op het bord aan het dorpsplein, maar de zijne is daar niet op te vinden.

Nu kan het natuurlijk zijn dat hij zo goed was, dat zijn gezicht nooit kenbaar is gemaakt, maar hij verkiest dat niet te geloven.

Hij heeft nog nagedacht over ziektes aan zijn kant van de familie, maar ook dat heeft hij naast zich neer gelegd. Als hij naar zichzelf kijkt, zijn kracht en gezondheid, dan zou er best iets van ziekte in zijn familie kunnen heersen, maar hijzelf heeft daar in ieder geval geen last van. De kans dat hij iets doorgeeft is er natuurlijk altijd, maar hij acht die kans niet hoog.
Hij is in zo'n korte tijd genezen van de best ernstige verwondingen waarmee hij haar leven ingedragen werd, dat hij er vertrouwen in heeft. Dat is het laatste waar hij en ook zij zich druk om zal maken.

Nu moet het grootste probleem nog opgelost worden en dat is natuurlijk hoe Jerinde hierin staat. Hij kan zich heel goed voorstellen dat zij dezelfde bezwaren heeft en misschien ook nog zaken weet te bedenken waar hij niet aan heeft gedacht.
Of misschien wil ze hem sowieso niet, mysterieus verleden of niet.

Maar ergens waagt hij dat laatste te betwijfelen. Zo gedraagt ze zich niet. Ze wil Anton misschien wel plagen en hem daardoor hoop geven die zij nooit waar gaat maken. Maar Anton is zich ervan bewust dat hijzelf die verwachting voedt, het is nergens op gebaseerd. Dion weet dat ze Anton geen valse hoop geeft. Iets wat natuurlijk deel is van haar charme en waardoor Anton nooit zal stoppen met ergens op rekenen totdat ze bezet is.
Iets wat Dion zeer binnenkort hoopt te verwezenlijken.

Hij ziet haar af en toe naar hém kijken op een manier waarop ze naar niemand anders kijkt en hij durft daarom te geloven dat hij een speciaal plekje in haar hart heeft.

Nu komt het engste van dit hele gedoe: daadwerkelijk op haar af stappen en kijken of hij gelijk heeft. Vrouwen hebben het hierin maar makkelijk. Ze beseffen niet hoe ze zonder problemen de trots en het ego van een man kunnen vernietigen met een simpel woordje of lachje.
Het kost een man wat om zich zo kwetsbaar op te stellen, die eerste stap te zetten.

Ook daarom weet hij in zijn binnenste dat hij dit niet eerder gedaan heeft. Dan zou hij al eerder zijn zielsverwant tegengekomen moeten zijn - want voor minder gaat hij niet -, en dan is het lot wel erg wreed voor hem. Zo wreed, dat kan hij gewoon niet geloven.

Hij kijkt naar Jerinde die zelf lachend naar Benjamin en Lily kijkt, de jongere tweelingbroer en -zus van Anton. Die twee halen werkelijk de raarste capriolen uit. Hun grootste slachtoffer is Anton, die zich om die reden snel uit de voeten heeft gemaakt toen Dion hem overtroefde.

Jerinde kijkt verrast om als ze merkt dat er iemand achter haar staat. Ze slikt even als ze merkt dat het haar knappe buurman van de andere kant is. Hij lijkt nerveus, maar hij is vooral verschrikkelijk aantrekkelijk.
Ze is blij dat ze niet elke keer meer te maken krijgt met zijn blote borstkas nu hij in zijn eigen huis is getrokken, want om hem nu al onverwacht te zien, al heeft hij zijn shirt aan, beneemt haar al de adem.

Dion zegt glimlachend: "Morgen is het weekend, heb je dan zin om met mij te gaan picknicken?"